loading...
انجمن ورزشی پنجم اردیبهشت
آخرین ارسال های انجمن
baran بازدید : 68 دوشنبه 31 فروردین 1394 نظرات (0)

دختران نینجوتسو کار ایران

پرتال آکاايران سايت خبرگزاری آکا بخش ورزش قسمت ورزش های رزمی- دختران نینجوتسو کار ایران

آکاایران به نقل از مجله زندگی ایده آل: خاطره جلیل‌زاد ه از همان 7-6 سالگی که وارد ورزش‌های رزمی شد، فکر نمی‌کرد یک روز قصه تلخ کشته شدن مادرش او را به یک نینجوتسو تبدیل کند و حالا رهبر نینجوتسوکار ایران شود. اکبر فرجی نخستین کسی  که نینجوتسو را وارد ایران کرد، تنها کسی بود که آموزش به زنان نینجوتسو را در سال 79 با آموزش به خاطره آغاز کرد و حالا او و شاگردانش پس از سال‌ها با گروهی چند صد نفره اولین و بزرگ‌ترین گروه نینجوتسوی ایرانی را تشکیل داده‌اند. همراه با ما پای صحبت او و مرجان ریاحی، خالق مستند «نینجوتسو ایرانی» بنشینید.

گفت و گو با مرجان ریاحی

داستان وارد شدن و تمرکز شما به حوزه زنان و تولید آثارتان از کجا و با چه انگیزه‌ای آغاز شد؟

شاید از زن متولد شدن من شروع شد! به هر حال من به واسطه زن بودن با خیلی از مسائل و فراز و نشیب‌های زندگی زنان دیگر آشنا هستم، با آنها همذات‌پنداری می‌کنم و خودم را در مشکلات و حس‌شان به جهان پیرامون سهیم می‌دانم.

 

دختران نینجوتسو کار ایران

 

دختران نینجوتسو کار ایران نینجوتسو,دختران,نینجوتسو تهران,نینجوتسو چیست,نینجوتسو گیلان,نینجوتسو شیراز,نینجوتسو اصفهان,نینجوتسو در ایران,نینجوتسو مشهد,نینجوتسو کرج,نینجوتسو اهواز,نینجوتسو بانوان,ورزش های رزمی

 ایده ساخت مستند «نینجوتسوهای ایرانی» چگونه به ذهن شما خطور کرد و چرا به دنبال این قصه رفتید؟من چون در نوجوانی کاراته در سبک «کان‌ذن‌ریو» کار می‌کردم و همیشه دغدغه ورزش‌های رزمی را داشتم فکر کردم باید خودم بروم و از نزدیک ببینم این دخترها دقیقا که هستند؟! چون تصور عمومی از زنان نینجوتسو  این است که آنها برای جای خاصی کار می کنند.  بازخوردهای خارج کشور از رفتارهای زنانه در ایران چگونه است؛ مثلا عکس‌العمل‌شان در قبال همین زنان نینجوتسو چه کار  بود؟فیلم در نخستین نمایش جهانی‌اش در بخش مسابقه اصلی جشنواره هات داکس نمایش داشت که یکی ازمهم‌ترین جشنواره‌های مستند دنیا ست. فیلم در سه سالن سینما در شهر تورنتو روی پرده رفت. متاسفانه من به خاطر هزینه‌های سنگین سفر و نبود بودجه حمایتی  با وجود داشتن ویزای کانادا نتوانستم در جشنواره شرکت کنم ولی ای‌میل‌های فوق‌العاده‌ای را دریافت کردم جالب اینکه خیلی از مخاطبان خارجی هم با دیدن فیلم متوجه شدن نینجوتسوها صرفا زنان ورزشکاری هستند که به ورزش‌شان عشق می‌ورزند نه یکسری زن آدمکش که رویترز سعی داشت از آنها به جامعه جهانی تصویر بدهد. شاید جالب باشد بدانید  نینجاهای کانادایی در تورنتو به دیدن فیلم رفته بودند و برایشان دیدن نینجوتسوی ایرانی خیلی هیجان‌انگیز بود. کار تازه دیگری که اخیرا در حوزه زنان کلید زده‌اید در چه مورد است؟من به شدت علاقه‌مندم در حوزه ورزش بانوان مستندسازی کنم چون متاسفانه تلویزیون در ایران هیچ پوشش جدی به مسابقات و فعالیت‌های زنان ورزشکار ایرانی نمی‌دهد و اگر فعالیت‌های این زنان مستندسازی نشود عملا آیندگان از بود و نبود بانوان ورزشکار خبردار نمی‌شوند در این سال‌ها با خانم‌های قهرمان زیادی در رشته‌های مختلف ورزشی رفت و آمد دارم و جویای شرایط‌شان می‌شوم اما متاسفانه علاقه‌ای به سرمایه‌گذاری برای مستندسازی از رشته‌های مختلف ورزش بانوان هم وجود ندارد که بشود از آنها‌حمایتی گرفت. مستندسازی ورزش‌های بانوان یک بخش دیده نشده از جامعه ایرانی است که من مطمئن هستم با استقبال مخاطب جهانی روبه‌رو می‌شود همان‌طور که نینجوتسوی ایرانی در نخستین حضورش توانست مستندهای زیادی را با بودجه‌های کلان کنار بزند و بعد از سال‌ها تنها نماینده رسمی ایران در بخش مسابقه یکی از مهم‌ترین جشنواره‌های مستند جهان باشد. گفت و گو با خاطره جلیل زاده، اولین زن نینجوتسوکار ایران از بین رشته‌های ورزشی به عنوان یک زن چطور شد سراغ نینجوتسو رفتید؟ نینجوتسو قبل از اینکه یک رشته ورزشی باشد برای من یک هنر و چکیده‌ای از تمام هنرهای رزمی بود که شامل حرکات اکروبات‌، کار با سلاح‌های مختلف،  ضربات دست و پا،  دفاع شخصی و... می شد. اما هر نینجوتسوکار زن  دلایل خودش را برای وارد شدن به این هنر رزمی دارد اما دلیلی که باعث شد من نینجوتسو را جدی بگیرم کشته شدن مادرم بود. یک روز وقتی به خانه بازمی گشتم با بدن نیمه جان مادرم روبه‌رو شدم. دزد به خانه ما زده بود و چندین‌بار سر مادرم  را به دیوار کوبیده بود و برای دزدین النگوهایش آن قدر کتف مادرم را پیچانده بود که کتفش از جا در رفته بود. مادر من کشته شد فقط به این خاطر که نمی‌دانست چطور از خودش دفاع کند. امروز سال‌هاست که از ماجرای مرگ مادرم می‌گذرد و قاتل او هیچ‌وقت پیدا نشد و من در این سال‌ها فقط توانستم با آموزش نینجوتسو به هر زن جدیدی قلب خودم را آرام کنم چرا که تنها در این صورت است که یک زن بی‌دفاع نیست.چه راهی را از ابتدا تا حرفه ای شدن طی کرده‌اید؟من از کودکی به رشته‌های رزمی علاقه داشتم و در رشته‌های مختلفی فعالیت می‌کردم اما با آمدن سبک نینجوتسو در ایران و آشنایی با این سبک به عنوان اولین زن نینجوتسوی ایرانی فعالیتم را شروع کردم و در تمام سال‌های گذشته سعی کردم با تمرین و استمرار در این ورزش پیشرفت کنم و با تدریس این سبک زنان و دختران بیشتری را با این سبک آشنا کنم. نینجوتسوکارها شخصیت‌هایی خشن هستند، این حرفه و جنگجویی‌هایش روحیه زن را خشن نمی‌کند؟در نینجوتسو به زنان نینجوتسو، کونوایچی می‌گویند و از ویژگی‌های یک کونوایچی این است که در عین داشتن قدرت و سرعت عمل بالا باید با ظرافت زنانه به این ورزش بپردازد. زنان نینجوتسو به داشتن ظرافت و صبوری معروف هستند و این ویژگی انکارناپذیر هر کونوایچی است. نینجوتسو یعنی هنر حرکت پنهانی که در آن حرکت‌ها و استراتژی‌ها چریکی و پنهان‌کاری آموزش داده می‌شود.

 

دختران نینجوتسو کار ایران

 

 خانواده‌تان به‌خصوص همسرتان  مشکلی با اینکه شما نینجوتسو کار می‌کردید، نداشت؟یکی از دلایل ورود من به نینجوتسو مسائل خانوادگی بود اما در سال‌های اخیر و بعد از ازدواج ، بهترین مشوق من در  ادامه سبک و تعلیم به زنان نینجوتسو همسرم بوده است. شاید باورش کمی سخت باشد او صبورانه در تمامی همایش‌ها، تمرین‌هایی که شاگردانم را به فضای باز می‌برم و تمرین‌های شخصی‌ام در کوه همراهی‌ام می‌کند و بزرگ‌ترین مشوق من است.آدم‌هایی که وارد این رشته می‌شوند با چه انگیزه‌ای به شما مراجعه می‌کنند و آیا اطلاعات خوبی از آن دارند؟هر زن نینجوتسوکار دلایل خودش را برای رو آوردن به این سبک دارد ولی تصور من این است که مهم‌ترین دلیل برای هر کونوایچی پیدا کردن اعتماد به نفس و غلبه بر ترس‌های شخصی است. واقعا مهم نیست یک زن کجای این دنیا زندگی می‌کند چه درمیان هیاهوی شهری مانند کابل، در نیویورک و چه در اروپا یا در تهران، مهم این است که آن زن دفاع کردن از خودش را در شرایط سخت بلد باشد و مغلوب شرایط بحرانی نشود. تا به حال پیش نیامده در مهلکه‌ای گرفتار شده باشید که بخواهید از هنر رزمی‌تان استفاده کنید؟اتفاقا چرا. چند سال پیش در راه بازگشت از باشگاه در یک شب زمستانی بودم که دیدم 2 موتورسوار، خانم جوانی را دوره کرده‌اند و سعی در دزدیدن کیفش دارند. زن جوان  ملتمسانه فریاد می‌زد و کمک می‌خواست اما متاسفانه هیچ‌کدام از عابران نمی‌خواستند درگیر ماجرا شوند. من ابتدا جلو رفتم و با خونسردی سعی کردم موتورسواران را از آزار زن جوان منصرف کنم اما وقتی با رفتار خشن و توهین‌آمیز آنان روبه‌رو شدم به اجبار از هنر نینجوتسو در دفاع از خودم و زن جوان استفاده کردم و در زمان بسیار اندکی موتورسواران پا به فرار گذاشتند. از تمرین‌ها و تجربه‌های بودن در این کار خاطره جالبی دارید؟وقتی تازه کارم را شروع کرده بودم برای تمرین با سلاح‌های مختلف و نانچیکو به فضای باز می‌رفتم و جالب اینکه هرقدر جای دنجی را در کوهستان انتخاب می‌کردم در زمان کمی اطرافم پر می‌شد از کوهنوردانی که با تعجب مشغول  تماشای تمرین کردن من بودند. اما چه شد که زندگی‌تان دستمایه ساخت مستند شد؟ آشنایی‌تان با گروه مستند نینجوتسوی ایرانی چگونه شکل گرفت و آیا کارکتر فیلم مستند بودن سخت است؟خانم ریاحی دنبال اولین زن نینجوتسوی ایرانی می‌گشتند، ظاهرا بعد از چند ماه تحقیق توانسته بودند مرا پیدا کنند. او ابتدا ماه‌ها به خانه و باشگاه من رفت و آمد می‌کرد به طوری که می‌توانم بگویم بیشتر رابطه‌مان دوستی بود تا رابطه سوژه و کارگردان. بعد از چند ماه از آشنایی‌مان وی با گروهش پیش من آمد و چون کل گروه خانم بودند و رابطه دوستی بین‌مان شکل گرفته بود در خیلی از جاهای فیلم من اصلا متوجه دوربین نمی‌شدم و زندگی واقعی من در جلوی دوربین جریان داشت.حس‌ شما  بعد از دیدن فیلم مستند نینجوتسوی ایرانی چه بود؟حسی عالی بود. به نظرمن این فیلم  تنها یک فیلم از زندگی من نبود، در این فیلم شما می‌توانید مشاهده کنید چطور زنان ایرانی در کنار فعالیت ورزشی خود وظایف مادری و همسری را به خوبی انجام می‌دهند. فکر می‌کنم هر زن ورزشکاری که حرفی در سبک و رشته خودش دارد باید شانس این را داشته باشد که تلاشش به تصویر کشیده شود. اگر به شما پیشنهاد بازی در فیلم سینمایی بدهند، قبول می‌کنید؟ یا تا به حال چنین پیشنهادی داشته‌اید؟بله، من همیشه به سینما علاقه‌مند بوده‌ام و  غیر از اینکه خودم می‌توانم در صحنه‌های اکشن بازی کنم تیم حرفه‌ای در این سال‌ها از دختران و زنان نینجوتسو تربیت کرده‌ام که  آمادگی بازی در صحنه‌های اکشن فیلم‌های سینمایی و سریال‌های تلویزیونی را دارند و فکر می‌کنم برای مخاطب ایرانی خیلی جذاب باشد که صحنه‌های اکشن فیلم‌های سینمایی توسط زنان نینجوتسوی ایرانی اجرا شود. مسابقات این ورزش تا چه سطحی در کشور ما برگزار می‌شود و آیا در رقابت‌های بین‌المللی ما الان در سطحی هستیم که بتوانیم مقام بیاوریم؟به علت تنوع زیاد در رشته نینجوتسو ما هر سال مسابقات زیادی را در سطح کشوری برگزار می‌کنیم ولی متاسفانه تا به حال نتوانسته‌ایم به دلایل مشکلات مالی در مسابقات جهانی حضور داشته باشیم. کسانی که بخواهند شروع کنند باید چه فاکتورهایی را داشته باشندو چطور و به کجا مراجعه کنند؟ شعار هر نینجوتسوی ایرانی این است؛ خواستن توانستن است پس برای ورود به این رشته فقط کافی است هنرجو اراده کند و علاقه‌مند باشد. درحال حاضر من در کرج و در باشگاه اهورا فعالیت دارم اما به زودی وب‌سایتی با نام خودم افتتاح می‌شود که خانم‌های علاقه‌مند می‌توانند از طریق وب‌سایت با من در ارتباط باشند.

گردآوری ورزش و بدنسازی آکاایران

 فاطمه صادق  زادهابرو

baran بازدید : 129 دوشنبه 31 فروردین 1394 نظرات (0)

رشته کیک بوکسینگ

پرتال آکاايران سايت خبرگزاری آکا بخش ورزش قسمت ورزش های رزمی- رشته کیک بوکسینگ
کیک بوکسینگ ترکیبی از رشته های رزمی موی تای ، بوکس و کاراته می باشد. کیک بوکسینگ، یک هنر رزمی محسوب می شود که تنها سی سال از تولد آن می گذرد در حالی که از عمر رشته بوکس نزدیک به دویست سال می گذرد.

 

رشته کیک بوکسینگ

رشته,کیک,بوکسینگ,آکاایران,کیک,تولد,دویست,اولین,آسیب‌,کاتانا,مسیح,جدید,بند,کاپوئرا,مردم

در این رشته نتیجه مسابقه از طریق ضربه ناک اوت، تصمیم داور یا مساوی و یا میزان برابر استفاده از فنون، توسط هر دو مبارز مشخص می گردد که از این نظر کاملاً مشابه با بوکس می باشد.
کیک بوکسورها، دستکش های مناسب و محافظ پا (بعضی از روشهامحافظ پاندارند) بر تن می کند.

ضربات مشت، لگد، زانو یا آرنج ، گرفتن آزاد می باشد.و زدن حریفی که بر روی زمین افتاده، ممنوع است مسابقات در یک زمین مربع شکل 16 تا 20 فوتی که با طناب محصور شده برگزار می گردد و برای آماتورها، سه راند دو دقیقه ای و برای حرفه ای ها راندو زمان آن بشتر است. که بین هر کدام از آنها یک دقیقه وقت استراحت وجود دارد.
هر مسابقه توسط یک داور و یک پزشک کنترل می شود و در هر دور، امتیازات توسط سه قاضی داده می شود.
فول کنتاکت کاراته (
Full Contact Karate) نیز اولین بار در ماه ژانویه سال 1970، و وقتی که (جو لوئیس) که پدر (کیک بوکسینگ) آمریکا محسوب می شود تحت تأثیر حرکات نابغه هنرهای رزمی یعنی بروس لی قرار گرفت و توانست (گرنگ باینس) را در اولین دوره رقابتهای سنگین وزن جهان شکست دهد، در کشور آمریکا متولد گردید.


ورزش های رزمی - رزمی کار
ویرایش و تلخیص:آکاایران

 

baran بازدید : 120 دوشنبه 31 فروردین 1394 نظرات (0)

رشته جوجیتسو

پرتال آکاايران سايت خبرگزاری آکا بخش ورزش قسمت ورزش های رزمی- رشته جوجیتسو
جوجیتسو (در ژاپنی:
柔術 تلفظ: جوجوتسو) یکی از ورزش‌های رزمی است.

در حدود ۳۰۰۰ سال قبل کشاورزان و روستائیان ژاپنی برای مقابله با سارقان و سربازان امپراتوری که به قصد چپاول آنان هجوم می‌آوردند اقدام به ابداع فنون و حرکاتی کردند که امروزه ما آن را به نام جوجیتسو می شناسیم.

این حرکات شامل بر ضربه زدن - گرفتن - پرتاب کردن - و فشار آوردن بر روی مفاصل حریف بود در دورانهای مختلف استادان این فنون با تعلیم و گسترش این فنون باعث پیشرفت و تکامل کیفی و کمی تکنیکهای جوجیتسو شدند.
در این میان نیز استادانی بودند که با تکمیل و توسعه بخشی از این فنون و حذف حرکات مرگبار و خطرناک جوجیتسو ورزش جدیدی را ابداع کردند. مانند پروفسور جیگارو کانو که ورزش جودو را به جهانیان معرفی نمود .

جوجیتسو یک هنر رزمی است که در آن می توان همه نوع ضربه ای را یافت. ضربات پرتابی، ایستا یا ساکن و همچنین تکنیک های تهاجمی و شدید از جمله انواع لگد و مشت در این هنر دیده می شود.
این هنر در جنگ های تن به تن و تماس های نزدیک کاربرد بسیاری دارد و استیل آن شامل حرکات:
نرم، سخت، چرخشی و ضربات روبه بیرون می باشد.
جوجیتسو یکی از قدیمیترین هنرهای رزمی دنیا به شمار می آمد و بیش از 2500 سال قدمت دارد.
کسی به درستی نمی داند که این ورزش دقیقاً از کجا شروع گردید. ریشه و پایه اصلی این سبک رزمی را هم از کشور ژاپن و هم از کشور چین می دانند و در طول سالیان طولانی، جوجیتسو از استیل های بی شماری تأثیر پذیرفته است. استیل های بدون اسلحه این هنر رزمی، دقیقاً مشابه آموزش های رزمی سربازان سامورایی در قرون هشتم تا شانزدهم میلادی در دوره امپراطوری توکوگاوا (
Tokugawa) می باشد. در طول این مدت و در زمانی که کشور ژاپن کم کم استقلال خود را پیدا می کرد، شیوه های جنگ با اسلحه جای خود را به استیل های مبارزه بدون اسلحه دادند و از اینجا بود که فنون جوجیتسو ارزش بیشتری پیدا کردند. در این دوره سامورایی های ژاپنی از خدای شوگان (Shagun) در جنگ ها حمایت می کردند و در نتیجه امپراطوری (Melse) قانونی را تصویب کرد که به واسطه آن انجام فنون هنرهای رزمی سنتی غیرقانونی محسوب می شد. در اواسط قرن نوزدهم میلادی، بسیاری از مدارس هنرهای رزمی که سامورایی ها در آنها تمرین می کردند تعطیل شدند و درست در همین زمان بود که فردی به نام (Jigoro Kano) که استاد سبک رزمی Tenshin Shin محسوب می شد، فنون جودو را گسترش داد و در اواسط قرن بیستم، با احیاء مجدد سلسله (Meji)، ممنوعیت تمرین، فنون جوجیتسو در کشور ژاپن از بین رفت و سرانجام این هنر در سراسر قاره کهن و پس از آن در اروپا جای خود را باز کرد.


ورزش های رزمی - رزمی کار
ویرایش و تلخیص:آکاایران

این حرکات شامل بر ضربه زدن - گرفتن - پرتاب کردن - و فشار آوردن بر روی مفاصل حریف بود در دورانهای مختلف استادان این فنون با تعلیم و گسترش این فنون باعث پیشرفت و تکامل کیفی و کمی تکنیکهای جوجیتسو شدند.
در این میان نیز استادانی بودند که با تکمیل و توسعه بخشی از این فنون و حذف حرکات مرگبار و خطرناک جوجیتسو ورزش جدیدی را ابداع کردند. مانند پروفسور جیگارو کانو که ورزش جودو را به جهانیان معرفی نمود .

جوجیتسو یک هنر رزمی است که در آن می توان همه نوع ضربه ای را یافت. ضربات پرتابی، ایستا یا ساکن و همچنین تکنیک های تهاجمی و شدید از جمله انواع لگد و مشت در این هنر دیده می شود.
این هنر در جنگ های تن به تن و تماس های نزدیک کاربرد بسیاری دارد و استیل آن شامل حرکات:
نرم، سخت، چرخشی و ضربات روبه بیرون می باشد.
جوجیتسو یکی از قدیمیترین هنرهای رزمی دنیا به شمار می آمد و بیش از 2500 سال قدمت دارد.
کسی به درستی نمی داند که این ورزش دقیقاً از کجا شروع گردید. ریشه و پایه اصلی این سبک رزمی را هم از کشور ژاپن و هم از کشور چین می دانند و در طول سالیان طولانی، جوجیتسو از استیل های بی شماری تأثیر پذیرفته است. استیل های بدون اسلحه این هنر رزمی، دقیقاً مشابه آموزش های رزمی سربازان سامورایی در قرون هشتم تا شانزدهم میلادی در دوره امپراطوری توکوگاوا (
Tokugawa) می باشد. در طول این مدت و در زمانی که کشور ژاپن کم کم استقلال خود را پیدا می کرد، شیوه های جنگ با اسلحه جای خود را به استیل های مبارزه بدون اسلحه دادند و از اینجا بود که فنون جوجیتسو ارزش بیشتری پیدا کردند. در این دوره سامورایی های ژاپنی از خدای شوگان (Shagun) در جنگ ها حمایت می کردند و در نتیجه امپراطوری (Melse) قانونی را تصویب کرد که به واسطه آن انجام فنون هنرهای رزمی سنتی غیرقانونی محسوب می شد. در اواسط قرن نوزدهم میلادی، بسیاری از مدارس هنرهای رزمی که سامورایی ها در آنها تمرین می کردند تعطیل شدند و درست در همین زمان بود که فردی به نام (Jigoro Kano) که استاد سبک رزمی Tenshin Shin محسوب می شد، فنون جودو را گسترش داد و در اواسط قرن بیستم، با احیاء مجدد سلسله (Meji)، ممنوعیت تمرین، فنون جوجیتسو در کشور ژاپن از بین رفت و سرانجام این هنر در سراسر قاره کهن و پس از آن در اروپا جای خود را باز کرد.


ورزش های رزمی - رزمی کار
ویرایش و تلخیص:آکاایران

 صادق زادهلبخند

baran بازدید : 104 دوشنبه 31 فروردین 1394 نظرات (0)

پرتال آکاايران سايت خبرگزاری آکا بخش ورزش قسمت ورزش های رزمی- ورزش جودو ورزش جودو



کلمه جودو را به عبادت (سبک ملایم) ترجمه کرده اند جودو یک هنر رزمی است که در آن حریفان بدون داشتن اسلحه با یکدیگر مبارزه می کنند و امروز هم به عنوان یک ورزش پرطرفدار در جهان شهر تپیدا کرده است.

 

ورزش جودو

 

ورزش جودو,ورزش جودو به انگلیسی,ورزش جودو چیست,ورزش جودو ویکی پدیا,ورزش جودوی چینی,ورزش جودو در افغانستان,خاستگاه ورزش جودو,تاریخچه ورزش جودو,فواید ورزش جودو,درباره ورزش جودو,ورزش های رزمی

قوانین این ورزش، ترکیبی از قوانین دیگر هنرهای رزمی است: هدف از این سبک، انداختن حریف به روی زمین با فشار آوردن به مفصل های بازو یا گردن و کنترل او می باشد.
تکنیک های موجود در این سبک بیشتر به رفع حملات رقیب منتهی می شود و مقابله مستقیم با دشمن کمتر مورد توجه قرار می گیرد. برای انجام فنون این ورزش، در ابتدا باید خونسرد و متکی به نفس بود. لباس هایی که برای این ورزش مورد استفاده قرار می گیرند، به جودوجی (
Judoji) شهرت دارند و عبارتند از یک ژاکت گشاد و راحت و شلوارهای سفید و کلفت که ورزشکار در آنها احساس راحتی می کند.
کمربندهای سفید در ورزشکارانی که تازه کار هستند و کمربندهای سیاه در ورزشکاران با تجربه تر و حرفه ای تر استفاده می شوند، ورزشکارانی که هم در میانه راه قرار دارند از کمربندهایی با رنگ های مختلف استفاده می کنند. جودو در سال 1882 توسط دکتر جیگورو کانو (
jigoro kano) پایه گذاری گردید. او این هنر رزمی را از شیوه های مبارزه jujitsu که در آنها تبحر کامل داشت الهام گرفته بود. در این زمان، در کشور ژاپن تغییرات بسیاری به واسطه نفوذ تاثیرات غربی رخ داده بود که به عنوان مثال می توان از سقوط امپراطوری شوگان و ظهور سلطنت (meiji) نام برد.
یکی از عواقب یک چنین تغییری، از بین نرفتن سبک مبارزه ای گروهی به نام سامورایی ها یا همان بوجی ها بود. به واسطه چنین تحولی، استیل های
jujitsu نیز یک به یک جای خود را به سبک های دیگری دادند. در چنین حالتی، کانو و دیگران تلاش کردند تا چهره فیزیکی هنرهای رزمی را به حالتی با روحیه و هیجان بیشتر تغییر دهند.
کانو، آموزش جودو را به راهی برای دستیابی به شخصیتی بهتر و انسانی تر و روحیه ای قویتر و شادابتر تبدیل نمود. او جودو را راهنمایی برای رسیدن به یک زندگی متعالی از همه جهات و به دست آوردن یک هارمونی مناسب برای نیل به اهداف بزرگ می دانست. این شمار همیشگی جودو است:

بیشترین تأثیر با کمترین تلاش برای رفاه و آرامش متقابل برای همه مردم دنیا.
هنر رزمی جودو که بر خاسته از ژاپن است جزء هنر های رزمی مثل کاراته ، تکواندو و کونگ فو می باشد با این وجود بسیار متفاوت از سایر هنرهای رزمی می باشد چرا که در آن مشت زدن و لگد زدن ممنوع است .
جودو هنری رزمی است که اساسا گلاویز شدن در آن زیاد بوده و هدف آن زمین زدن ، گیر انداختن ، مهار کردن و حتی از کار انداختن بازوان حریف می باشد به گونه ای که منتهی به تسلیم شدن وی شود . تاکید اصلی جودو روی توانایی به کار بردن نیروی حریف می باشد به گونه ای که منتهی به تسلیم شدن وی شود . جودو تنها یک مبارزه فیزیکی نمی باشد بلکه یک مبارزه فکری نیز هست بدین گونه که یک جودو کار موفق باید قادر باشد حرکات حریف را از قبل پیش بینی کرده و با عکس العمل خود پاسخ مناسبی به آن بدهد .
بسیاری از افراد جودو را از سنین خردسالی و در سنین 5 یا 6 سالگی شروع می کنند و برخی این هنر را تا سنین بالا و در حدود سنین 60 یا 70 سالگی ادامه می دهند . جودو باعث بهبود سطح آمادگی عمومی بدن همراه با افزایش قدرت بدنی می شود . در برخی افراد جودو باعث به وجود آمدن حس اعتماد به نفس ، نظمی درونی و خویشتن داری می شود که همگی آنها مهارت های لازم در زندگی می باشند . پدر و مادر ها اغلب این ورزش را دوست دارند چرا که این ورزش به کودکان آنها انضباط و احترام می آموزد . این ورزش علاوه بر اینکه باعث حفظ آمادگی و آراستگی هنر آموزش می شود مهارت های دفاع انفرادی خارق العاده ای را نیز به همراه دارد .
مسابقات جودو برای کسانیکه مایل به مبارزه هستند هر هفته در سطح محلی ، منطقه ای ، کشوری و بین المللی برگزار می شود . جودو ، ورزشی است که تغییرات در آن وجود ندارد یعنی اینکه تمرینات و مبارزه به این ورزش در همه نقاط دنیا به یک طریق صورت می گیرد .
جودو اولین هنر رزمی بود که به دلیل شهرت جهانی آن برای اولین بار در المپیک توکیو در سال 1964 وارد بازیهای المپیک شد . در حال حاضر در حدود 175 کشور در این رقابت ورزشی حضور دارند و این امر باعث شده تا این ورزش در بازیهای المپیک تبدیل به دومین ورزش جنجال بر انگیز شود .


ورزش های رزمی - رزمی کار
ویرایش و تلخیص:آکاایران

قوانین این ورزش، ترکیبی از قوانین دیگر هنرهای رزمی است: هدف از این سبک، انداختن حریف به روی زمین با فشار آوردن به مفصل های بازو یا گردن و کنترل او می باشد.
تکنیک های موجود در این سبک بیشتر به رفع حملات رقیب منتهی می شود و مقابله مستقیم با دشمن کمتر مورد توجه قرار می گیرد. برای انجام فنون این ورزش، در ابتدا باید خونسرد و متکی به نفس بود. لباس هایی که برای این ورزش مورد استفاده قرار می گیرند، به جودوجی (
Judoji) شهرت دارند و عبارتند از یک ژاکت گشاد و راحت و شلوارهای سفید و کلفت که ورزشکار در آنها احساس راحتی می کند.
کمربندهای سفید در ورزشکارانی که تازه کار هستند و کمربندهای سیاه در ورزشکاران با تجربه تر و حرفه ای تر استفاده می شوند، ورزشکارانی که هم در میانه راه قرار دارند از کمربندهایی با رنگ های مختلف استفاده می کنند. جودو در سال 1882 توسط دکتر جیگورو کانو (
jigoro kano) پایه گذاری گردید. او این هنر رزمی را از شیوه های مبارزه jujitsu که در آنها تبحر کامل داشت الهام گرفته بود. در این زمان، در کشور ژاپن تغییرات بسیاری به واسطه نفوذ تاثیرات غربی رخ داده بود که به عنوان مثال می توان از سقوط امپراطوری شوگان و ظهور سلطنت (meiji) نام برد.
یکی از عواقب یک چنین تغییری، از بین نرفتن سبک مبارزه ای گروهی به نام سامورایی ها یا همان بوجی ها بود. به واسطه چنین تحولی، استیل های
jujitsu نیز یک به یک جای خود را به سبک های دیگری دادند. در چنین حالتی، کانو و دیگران تلاش کردند تا چهره فیزیکی هنرهای رزمی را به حالتی با روحیه و هیجان بیشتر تغییر دهند.
کانو، آموزش جودو را به راهی برای دستیابی به شخصیتی بهتر و انسانی تر و روحیه ای قویتر و شادابتر تبدیل نمود. او جودو را راهنمایی برای رسیدن به یک زندگی متعالی از همه جهات و به دست آوردن یک هارمونی مناسب برای نیل به اهداف بزرگ می دانست. این شمار همیشگی جودو است:

بیشترین تأثیر با کمترین تلاش برای رفاه و آرامش متقابل برای همه مردم دنیا.
هنر رزمی جودو که بر خاسته از ژاپن است جزء هنر های رزمی مثل کاراته ، تکواندو و کونگ فو می باشد با این وجود بسیار متفاوت از سایر هنرهای رزمی می باشد چرا که در آن مشت زدن و لگد زدن ممنوع است .
جودو هنری رزمی است که اساسا گلاویز شدن در آن زیاد بوده و هدف آن زمین زدن ، گیر انداختن ، مهار کردن و حتی از کار انداختن بازوان حریف می باشد به گونه ای که منتهی به تسلیم شدن وی شود . تاکید اصلی جودو روی توانایی به کار بردن نیروی حریف می باشد به گونه ای که منتهی به تسلیم شدن وی شود . جودو تنها یک مبارزه فیزیکی نمی باشد بلکه یک مبارزه فکری نیز هست بدین گونه که یک جودو کار موفق باید قادر باشد حرکات حریف را از قبل پیش بینی کرده و با عکس العمل خود پاسخ مناسبی به آن بدهد .
بسیاری از افراد جودو را از سنین خردسالی و در سنین 5 یا 6 سالگی شروع می کنند و برخی این هنر را تا سنین بالا و در حدود سنین 60 یا 70 سالگی ادامه می دهند . جودو باعث بهبود سطح آمادگی عمومی بدن همراه با افزایش قدرت بدنی می شود . در برخی افراد جودو باعث به وجود آمدن حس اعتماد به نفس ، نظمی درونی و خویشتن داری می شود که همگی آنها مهارت های لازم در زندگی می باشند . پدر و مادر ها اغلب این ورزش را دوست دارند چرا که این ورزش به کودکان آنها انضباط و احترام می آموزد . این ورزش علاوه بر اینکه باعث حفظ آمادگی و آراستگی هنر آموزش می شود مهارت های دفاع انفرادی خارق العاده ای را نیز به همراه دارد .
مسابقات جودو برای کسانیکه مایل به مبارزه هستند هر هفته در سطح محلی ، منطقه ای ، کشوری و بین المللی برگزار می شود . جودو ، ورزشی است که تغییرات در آن وجود ندارد یعنی اینکه تمرینات و مبارزه به این ورزش در همه نقاط دنیا به یک طریق صورت می گیرد .
جودو اولین هنر رزمی بود که به دلیل شهرت جهانی آن برای اولین بار در المپیک توکیو در سال 1964 وارد بازیهای المپیک شد . در حال حاضر در حدود 175 کشور در این رقابت ورزشی حضور دارند و این امر باعث شده تا این ورزش در بازیهای المپیک تبدیل به دومین ورزش جنجال بر انگیز شود .


ورزش های رزمی - رزمی کار
ویرایش و تلخیص:آکاایران

 صادق زاده

اطلاعات کاربری
  • فراموشی رمز عبور؟
  • آمار سایت
  • کل مطالب : 193
  • کل نظرات : 19
  • افراد آنلاین : 1
  • تعداد اعضا : 63
  • آی پی امروز : 23
  • آی پی دیروز : 1
  • بازدید امروز : 147
  • باردید دیروز : 2
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل دیروز : 0
  • بازدید هفته : 175
  • بازدید ماه : 298
  • بازدید سال : 1,429
  • بازدید کلی : 35,752