آسیبهای ورزشی, پیشگیری و درمان    ()

آسیب ورزشی و پیشگیری از آن از مقولات مهم طب ورزش می باشد.آسیب های ورزشی خوشبختانه اغلب  بطور موثر درمان می شوند و اغلب افرادی که دچار صدمه دیدگی ورزشی می شوند به نحو رضایتبخشی دوباره به ورزش باز می گردند. از سویی بسیاری از صدمات ورزشی و عوارض ناشی از آن را می توان پیشگیری نمود.
بطور کلی صدمات ورزشی یا بصورت حاد ایجاد می شوند و یا مزمن هستند.
آسیبهای ورزشی حاد
مثل پیچ خوردگی ها,دررفتگی ها,کبودی ها,خراشیدگی ها, کشیدگی عضلات , رباطها , شکستگی ها , آسیب مغزی , کمر درد حاد , زانو درد حاد و سر درد معمولاً به دنبال ضربه و تروما رخ می دهند.شایعترین آسیب و صدمه ورزشی حاد را کبودی ها و خراشیدگی ها تشکیل می دهند.آسیب و درد مچ پا را شایع ترین آسیبهای ورزشی اسکلتی عضلانی محسوب می کنند و شایع ترین آسیب مچ پا هم پیچ خوردگی مچ پا می باشد که سبب درد پا می شود.  
علائم و نشانه های آسیبهای ورزشی حاد عبارتند از: 
1- درد شدید و ناگهانی
2- تورم
3- عدم توانایی در تحمل وزن بدن روی اندام تحتانی
4- حساسیت در لمس ناحیه
5- عدم توانایی در حرکت مفصل در تمام دامنه حرکتی آن 
6- ضعف شدید اندام
7- در رفتگی یا شکستگی قابل مشاهده
آسیبهای ورزشی مزمن
معمولاً‌ ناشی از فعالیت بیش از حد و اعمال نیرو بر روی یک بخش خاص از بدن در هنگام ورزش رخ می دهد. 
علایم و  نشانه های آسیبهای ورزشی مزمن عبارتند از :
1- دردی که با انجام حرکات ورزشی تشدید و با استراحت بهبود می یابد.
2- درد از نوع گنگ و مبهم است.
3- تورم
انواع شایع آسیبهای ورزشی 
- کشیدگی و پارگی های عضلات و رباطها

Sprain به کشیدگی رباطها ( که استخوانها را به هم ارتباط می دهند ) اطلاق می گردد. علل ایجاد کشیدگی رباطها عمدتاً‌ ضربات هستند که سبب جابجایی استخوانها از هم در محل مفصل و کشیدگی رباط یا پارگی آنها می شوند. این کشیدگی ها 3 درجه دارند که درجه 1 آن کشیدگی خفیف و درجه 3 آن پارگی کامل رباط است. نواحی از بدن که بیشتر در معرض این آسیب قرار دارند عبارتند از مچ پا, زانو و مچ دست است.مثلا کشیدگی رباط های عضلات جمع کننده انگشتان در محل مچ دست از علل شایع درد دست در ورزشکاران است. علائم ایجاد sprain شامل درجات مختلفی از حساسیت در لمس محل, درد, التهاب , تورم و عدمتوانایی در حرکت عضو یا مفصل و یا شلی مفصل و ناپایداری آن است.
Strain به آسیب و کشیدگی واحد عضله – تاندون گفته می شود که اغلب در اثر مقاومت در برابر فشارهای کششی در اثر انقباض شدید عضلانی در ورزش های غیر تماسی ایجاد می گردد. کشش بیش از حد سبب پارگی جزئی در واحد عضله – تاندون میشود . علائم و نشانه های آن شامل درد, اسپاسم عضله و فقدان قدرت عضله, در درجات شدید پارگی عضله.
2- آسیب های زانو 
بخاطر ساختمان پیچیده و متراکم و نیز تحمل وزن بدن مفصل زانو شایعترین مفصلی است که دچار صدمه ورزشی می شود. هر ساله حدود 55 میلیون نفر در آمریکا بخاطر مشکلات زانو معاینه می شوند.
آسیب های زانو می تواند خفیف یا شدید باشد از آسیب های خفیف می توان به زانوی دوندگان ( درد و حساسیت در لمس جلوی و پائین زانو ) و التهاب تاندون ها و رباط های زانو نام برد.
آسیبهای شدید زانو شامل آسیب های استخوانی و غضروفی ( غضروف مفصلی و مینسک ها ) و آسیب های شدید و پارگی های رباطهای زانو ( رباط های صلیبی قدامی و خلفی و رباط های جانبی خارجی و جانبی داخلی ) می باشد.
آسیب دیدگی و صدمات زانو عمدتاً بدنبال چرخش زانو رخ می دهد اما می تواند بواسطه اصابت ضربات,افتادن روی پاها از ارتفاع , پریدن نادرست و دویدن های طولانی  و گرم کردن نامناسب روی  دهد.
3- درد ساق بدنبال ورزش ( shin splint ) 
درد ساق در هنگام ورزش مسئله شایعی است. درد معمولاً‌ در جلوی قسمت تحتانی ساق پا و نزدیک مچ و یا در سمت داخلی ساق رخ می دهد. این عارضه در دوندگان مشاهده میشود ومعمولا ناشی از شکستگی های استرسی یا خونرسانی ناکافی است. ریسک فاکتورهای این عارضه عبارتند از :
- تمرین بیش از حد
- روش دویدن نادرست
- تمرین های کششی نادرست
- گرم کردن ناکافی
- دویدن یا پریدن بر روی سطح سخت
- کفش نا مناسب ورزشی
4- آسیب های تاندون آشیل
آشیل تاندون عضله پشت ساقی است و در پشت مچ پا قرار دارد و مچ پا را به عقب می کشد و بطور شایعی دچار آسیبهای ورزشی می شود. طی روند پیری و نیز طی تمرین بیش از اندازه در ورزش این تاندون می تواند دچار التهاب شود. این امر تاندون را مستعد آسیب و پارگی در اثر اصابت ضربه می کند, از سویی بعلت درد ناشی از التهاب فرد از آن پا کمتر استفاده نموده و دچار تحلیل عضلانی و استعداد به صدمات ورزشی دیگر از ناحیه پا می شود.
عمدتاً آسیبهای ورزشی تاندون آشیل در افراد میانسال و مسنی که بصورت گاهگاه ورزش می کنند رخ می دهد. اغلب در اثر افزایش ناگهانی شتاب حرکت دویدن و نیز در هنگام حرکات پرشی فرد دچار آسیب میگردد.
5- شکستگی ها : در ورزش دو نوع شکستگی داریم :

a- شکستگی حاد
b- شکستگی مزمن ( stress fracture )
شکستگی حاد :
ناشی از اعمال ضربه مستقیم به استخوان است. می تواند از نوع ساده ( شکستگی ساده استخوان با کمترین آسیب به بافت نرم اطراف ) و یا ترکیبی ( بیرون زدگی استخوان شکسته از سطح پوست ) باشد. اغلب شکستگی های حاد اورژانس بحساب می آیند و باید به سرعت درمان شوند بخصوص نوع ترکیبی که در معرض عفونت زخم قرار دارد.
شکستگی مزمن ( stress fracture ) :
عمدتاً‌ در پا و ساق و بخصوص در ورزش هایی که تماس تکرار شونده با سطح زمین وجود دارد دیده می شود در ژیمناستیک, ورزشهای رزمی, دو میدانی شایعتر است. اصولاً در این نوع شکستگی واضح استخوانی نمی بینیم بلکه شکستگی ها ریز و کوچک بوده و خود را با درد استخوان در هنگام اعمال نیرو روی استخوان نشان می دهد. البته گاهی هم تورم و حساسیت در لمس محل داریم.
6- در رفتگی ها 
جابجا شدن استخوان های دو طرف مفصل را نسبت به هم گویند. در رفتگی ها عمدتاً در ورزش های تماسی ( فوتبال , بسکتبال و ... ) و نیز ورزش هایی که در آنها کشش های شدید به اندام وارد می شود رخ می دهد. به ترتیب شیوع مفصلهای شایع عبارتند از : شانه , آرنج, مچ دست.

برخورد درمانی با آسیبهای ورزشی

اول اینکه هرگز زمانی که در هنگام ورزش دچار درد شدیم سعی نکنیم به حرکات و تمرین ادامه دهیم لذا اولین گام تو قف فعالیت ورزشی است.

*صدمات و جراحات ورزشی نیازمند اقدام پزشکی
a . آسیب هایی که سبب درد شدید و تورم و یا بی حسی در اندام شوند.
b. عدم توانایی در تحمل وزن بدن برروی اندام آسیب دیده
c. جراحات و صدماتی که ناشی از یک آسیب قدیمی اند و اکنون در آنها دچار درد شدید ـ تورم و یا ناپایداری مفصلی ( اگر آسیب قدیمی در مفصل باشد ) شده ایم. 
*صدماتی که در موارد فوق نگنجیدند را می توان در منزل یا در محیط ورزش درمان نمود

جهت تسریع بهبودی باید 4 اقدام بعد از آسیب دیدگی ورزشی تا حداقل 48 ساعت بعد انجام گیرد.
1- استراحت : توقف فعالیت ورزشی و استراحت دادن به ناحیه صدمه دیده اولین قدم است. چنانچه ناحیه صدمه دیده مثلاً‌ در پا است بخاطر نیاز به انجام فعالیتهای روزانه می توان از عصا استفاده نمود تا به عضو صدمه دیده فعالیتی وارد نشود.
2- درمان با یخ: برای انجام یخ درمانی باید کیسه حاوی یخ را به مدت 20 دقیقه برروی محل آسیب قرار دهیم و این کار را 8-4 بار در روز انجام می دهیم. توجه شود که زمان فوق نباید بیش از 20 دقیقه باشد. سرما درمانی سبب کاهش التهاب و تورم و درد می گردد.
3- فشار موضعی محل آسیب : با بانداژ کردن محل آسیب می توان از میزان تورم و التهاب کاست و روند بهبودی را تسریع نمود.
4- بالا نگه داشتن محل آسیب : در صورت آسیب دیدگی زانو, آرنج, اندام فوقانی و تحتانی می توان آنها را بالاتر از سطح قلب قرار داد. این امر به کاهش آزاد سازی فاکتورهای التهابی می انجامد و روند بهبودی را شدت می بخشد.

درمان های اختصاصی 
در بالا اشاره شد که برای تمامی آسیبهای ورزشی می توان با استفاده از 4 مورد استراحت دادن, بالا نگه داشتن سرما درمانی و فشار موضعی درد و تورم را کاهش و روند بهبودی را تسریع نمود. اما درمانها و روشهای خاصی هم برای درمان آسیب های ورزشی وجود دارد که در زیر به اختصار در مورد آنها توضیح می دهیم:

1) داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی ( NSAIDS ) :  اولین مرحله از ترمیم آسیب همان ایجاد التهاب در محل آسیب است. در واقع بوجود آوردن گرمی , تورم و حساسیت در لمس که نشانه های التهاب هستند اولین مرحله از ترمیم آسیب دیدگی است. اما التهاب شدید می تواند مضر باشد لذا برای کاهش آن اقدام می کنند. پزشکان از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مثل ایبوپروفن, ناپروکس و آسپرین برای این منظور استفاده می کنند. این داروها هم درد و هم التهاب را کاهش می دهند. داروی استامینوفن هم جزو این گروه است اما فقط ضد درد است و ضد التهاب نیست.
2) جراحی : در برخی موارد جراحی جهت ترمیم بافت همبند ( عصب ـ عروق ) و نیز شکستگی های ترکیبی لازم است. البته طیف وسیعی از آسیبهای ورزشی نیازی به جراحی ندارند.
3) درمانهای بازتوانی : بازتوانی به برنامه ای چند مرحله ای برای بازیابی توان و انعطاف عضو صدمه دیده به ما قبل آسیب دیدگی است. در اغلب آسیب ها باید هر چه سریعتر حرکات شروع شوند ( بعد از رفع درد ) این شروع زودرس فعالیت می تواند به بهبودی کمک شایانی کند باید در دامنه حرکتی مفصل انجام داد پس از اینکه در تمام دامنه حرکت قادر به حرکت شدیم باید شروع به انجام حرکات کششی نمائیم و بعد به حرکات قدرتی برای تقویت عضلات بپردازیم. توجه داشته باشیم حرکات را تا جایی ادامه بدهیم که درد نداشته باشیم به عنوان مثال چنانچه در دامنه حرکتی مفصلی در جایی درد گرفت تا آنجا که درد نیاید مفصل را حرکت می دهیم. یک برنامه بازتوانی کامل باید شامل ورزشهایی برای افزایش انعطاف پذیری, قدرت و حس عمقیباشد.
4) تحریک الکتریکی : تحریک الکتریکی  مداوم سبب بهبود درد یا جلوگیری از انتقال پیام درد از اعصاب به مغز می شود. از سویی دیده شده که سبب کاهش تورم و حفظ قدرت عضلانی و جلوگیری از تحلیل عضله می گردد.
5) سرما درمانی : با کاهش خونرسانی به عضو صدمه دیده سبب کاهش التهاب و درد می گردد. عمدتاً در 48 ساعت اول کاربرد دارد.
6) گرما درمانی : با افزایش خون رسانی سبب تسریع روند بهبودی و کاهش درد می شود اما در 48 ساعت اول نباید استفاده شود. عمدتاً در 48 ساعت اول سرما درمانی و بعد از آن گرما درمانی می کنیم.
7) اولتراسوند: امواج پرفرکانس اولتراسوند سبب ایجاد گرمای عمقی در بافت آسیب دیده می شود و روند بهبودی آسیب ورزشی را تسریع می کند.
8) ماساژ درمانی :   با افزایش جریان خون عضو بهبود را تسریع می کند. در فاز حاد نباید انجام گیرد.

جلوگیری از آسیبها و صدمات ورزشی 
در اطفال و نوجوانان :
• گرم کردن کافی قبل از انجام حرکات ورزشی حتی حرکات مداوم ورزشی.
• عدم وادار کردن اطفال به تمرین بیش از حد
• عدم انجام حرکات ورزشی که در آنها زانوها به طرفین بیش از حد کشیده شوند مثلاً از آنها بخواهیم که زانوهای خود را زیاد از هم باز یا بسته کنند در حالیکه پاهای آنها روی زمین است.
• انجام حرکات کششی برای گرم کردن بخصوص برروی تاندون آشیل‏, عضلات پشت ران و عضله چهار سر جلوی ران.
• انجام حرکات برای سرد کردن بدن بعد از انجام فعالیت مثل راه رفتن بعد از انجام دو میدانی و عدم قطعناگهانی فعالیت.
• استفاده از کفشهای مناسب ورزشی.
• استفاده از وسایل محافظتی مثل مچ بند, ساق بند و زانو بند.
• استفاده از نرم ترن سطح برای ورزش: تا حد امکان از دویدن و یا تمرین بر روی سطوح سخت مثل آسفالت پرهیز گردد.
• هنگامی که زانو در حالت غیر دینامیک خم است زاویه خم شدگی آن بیش از 90 درجه نباشد.

در بالغین :
• هرگز ناگهانی و متناوب ورزش نکنید مثلاً در یک روز در هفته و آنهم شدید. سعی کنید بطور پیوسته و مداوم تمرین کنید. اغلب آسیب ها مثل آسیب تاندون آشیل که بسیار شایع است در افرادی که ناپیوسته تمرین می کنند رخ می دهد.
• اصول ورزشی را که انجام می دهید بخوبی یاد بگیرید انجام صحیح حرکات مهمترین روش برای جلوگیری از آسیب ورزشی است.
• هرگز بیش از حد توان فشار نیاورید.
• هرگز بیش از اندازه تمرین نکنید.
• محدودیت بدن خود را بشناسید هرگز توانایی های شما در صورتی که میانسال هستید مثل دوران جوانیتان نیست . فعالیتهای خود را متناسب با سن و وضعیت بدنی طراحی کنید.
• بر شدت تمرین خود آهسته آهسته بیفزایید.
• تمرکز خود را بر بهبود وضعیت قلبی- عروقی,انعطاف پذیری و افزایش قدرت همزمان بگذارید. توجه به یک بعد مثلاً افزایش قدرت از کارایی شما می کاهد و شما را مستعد آسیب می کند.
• حتماً‌ قبل از انجام ورزش حداقل 15 دقیقه حرکات کششی انجام دهید.
• حتما بعد از انجام ورزش به آرامی خود را سرد کنید و یکباره از فعالیت دست نکشید.

در زمینه آسیب های ورزش بانوان :
برای جلوگیری از آسیب های ورزشی زنان تاکید بر روی افزایش قدرت عضلانی اولین توصیه است که باید به آن توجه گردد. خانمها باید از ورزش بیش از حد مثل انجام ورزشهای شدید هوازی جهت کاهش وزن پرهیز کنند چرا که این ورزش شدید می تواند به اختلال سیکل ماهانه و یا قطع آن منجر گردد. چنانچه میزان چربی بدن زنان کمتر از 25% کل وزن بدن باشد در آنها قطع سیکل ماهانه رخ می دهد لذا ورزش متناسب توصیه می گردد.
سایر توصیه ها برای جلوگیری از آسیب ورزشی بانوان مثل ورزشکاران بالغ است که اشاره شد.

نیلوفر حبیب زاده

                                                                                     
1.ایرمان نا تو
قدم برداشتن به جلو

2.اسیر تو
قدم برداشتن به عقب

3.بائس تو
قدم برداشتن به پهلو

4.انارت تو
چرخش به عقب

5.تورات
سر خوردن با جهش و کشش به جلو

6.همه تو
سرخوردن با جهش و کشش به عقب

7.فران تو
سر خوردن با جهش و کشش به پهلو

---------------------
استقرار ها در کونگ فو توآ

1.ایدون ما
استقرار از رو به رو

2.تاج ما
استقرار از پهلو

3.ایداث تو
استقرار از پشت

4.ایده ما
ایستادن در کونگ فو

5.باب تو
ایستادن پا گشاد

6.الهام تو
ایستادن پاگشاد نیمه رو به رو

7.اجیر تو
ایستادن از پهلو با زاویه 90 درجه

8.اجناس تو
ایستادن معمولی و آزاد

9.امیر تو
ایستادن رسمی و فکری

10.اهوراما تو
ایستادن متمایل به بغل

11.سر ماتو
ایستادن پا گربه ای

12.اوک تو
ایستادن پا لک لکی

13.بحث تو
ایستادن پا قلابی

------------------
نام ها در کونگ فو توآ


1.ایچ
تن و یا بن و یا جسم

2.نورما
روح و روان

3.آن سه ما
زن یا مونث

4.درباتو
مرد یا مذکر

5.بودن تو
سر

6.این تو
دست

7.(کی تو) کی یستی تو
پا

8.تو من تو
سینه

9.یار ماتو
پهلو

10.اوسای تو
پشت

نیلوفر حبیب زاده

از رویداد های مهم والیبال به غیر از المپیک، قهرمانی جهان و جام جهانی می توان لیگ سراسری مردان جهان را نام برد. اولین دوره لیگ جهان در سال 1990 میلادی با شرکت 8 تیم و جایزه ای معادل یک میلیون دلار آغاز شد.

از دیگر نکات مهم و موفقیت آمیز والیبال در سال های اخیر، پیشرفت های سریع والیبال ساحلی است که به سبب اهمیت آن و با درایت و مدیریت دکتر اگوستا، کمیته بین المللی المپیک تصویب نمود و مسابقات آن در المپیک 1996 میلادی در آتلانتا آغاز گردید.به گزارش خبرگزاری "مهر"، ورزش والیبال در سال 1895 میلادی (1274 هجری خورشیدی) توسط "ویلیام ج. مورگان" (William G. Morgan) مدیر  سازمان جوانانمسیحی (Y.M.C.A) در "هولیک" ایالت ماساچوست آمریکا ابداع شد.

تاریخچه والیبال در جهان

در ابتدا این ورزش "مینتونت" (Mintonette) نام گذاری شده بود. مورگان  تحت تأثیر محبوبیت فراوان بسکتبال دربین عامه تصمیم گرفت برای دانشجویان خود ورزشی را به وجود آورد که بازی از روی تور انجام گیرد و لذت بخش باشد. مورگان با استفاده از تویی که به دلیل سبکی وزن به دست ها آسیب نمی رساند، بازی را شروع کرد.

با وجود اینکه به طور آهسته و کند از سازمان جوانان مسیحی آغاز شد، ولی طولی نکشید که در کلیه شهرهای ماساچوست و نیوانگلاند عمومیت یافت. در "اسپرینگ فیلد"، دکتر "ت - آهالستیگ" با مشاهده بازی، مینتونت را به والیبال تغییر نام داد، زیرا قصد اساسی از بازی کردن، فرستادن و برگشت دادن (رد و بدل کردن) توپ از روی تور است که کلمه "والیبال" در معنا این نیت را مشخص می کند.

با اینکه والیبال در آغاز یک ورزش سالنی بود و در محل های سرپوشیده انجام می شد و اساساً برای فعالیت های سرگرم کننده پیشه وران و تجار اختصاص یافته بود، ولی کم کم به زمین های روباز کشیده شد و به عنوان یکی از فعالیت های جالب توجه تابستانی درآمد و به شدت تعقیب می شد.

در آغاز برای بازی والیبال قوانین خاصی تدوین نشده بود. هر فرد و در هر کشوری به میل خود و به طریق مختلف با توپ بای می کردند. رفته رفته والیبال در مناطق و نواحی مختلف جهان گسترش یافت. همچنانکه هر ابداع یا اختراعی در آغاز با نواقص همراه بوده و به مرور زمان تکمیل و رفع نواقص می شود، والیبال نیز از این قاعده مستثنی نبود و کم کم قوانین برای این بازی وضع شد و روش ها و حرکات تکنیکی جایگزین حرکات قبلی گردید. در سال 1900 میلادی پذیرفته شد که امتیازات هر ست بازی 21 پوئن باشد.

ویلیام مورگان

در سال 1912 میلادی سیستم چرخش به تصویب رسید. در سال 1917 میلادی پذیرفته شد که هر ست بازی 15 پوئن (امتیاز) باشد. در سال 1918 تعداد بازیکنان هر طرف زمین 6 نقر پیشنهاد شد که مورد قبول عامه قرار گرفت.در سال 1921 موافقت شد کههر تیم با سه ضرب توپ را به طرف دیگر بفرستد. در سال 1923 میلادی اندازه زمین بازی9×18 متر تعیین شد.

به مرور در سال های بعد، قوانین فراوانی برای این بازی وضع شد و در بسیاری از قوانین قبلی نیز تغییراتی حاصل گشت که هنوز هم این تغییرات ادامه دارد و هر چهار سال یکبار در کنگره بین المللی والیبال تغییراتی در قوانین بازی به تصویب می رسد.

اولین کشور خارجی که والیبال را پذیرفت، کانادا و در سال 1900 میلادی بود. اساساً نهضت Y.M.C.A (سازمان جوانان مسیحی) در معرفی این ورزش به دیگر کشورهای جهان و تعمیم آن سهم فراوانی داشت. بازی والیبال در پایان سال1900 به هندوستان و در سالهای 1905 به کوبا، 1909 به پورتریکو، 1910 به فیلیپین، 1912 به اوروگوئه، 1913 به چین و 1917 به ژاپن و به تدریج از سال 1914 میلادی به بعد توسط سربازان آمریکایی و مستشاران و اشخاص دیگر به کشورهای اروپایی از قبیل فرانسه، چکسلواکی، لهستان، شوروی و بلغارستان و سایر کشورهای اروپایی معرفی شد و تعمیم یافت.

ولی به سبب بیگانه بودن این ورزش برای اروپائیان، در ابتدا امر قبول آن به کندی صورت می پذیرفت. فرانسه، چکسلواکی و لهستان سه کشوری بودند که قبل از دیگران اقدام به تشکیل فدراسیون ملی والیبال در کشورخود کردند. اتحاد جماهیر شوروی نیز که در سال1923 میلادی اقدام به تأسیس انجمن ملی والیبال نمود برای پیشرفت و دگرگونی آن فعالیت زیادی به عمل آورد. اصولاً شوروی ازکشورهایی بود که در پیشرفت تکنیک و تاکتیک والیبال و تنظیم قوانین در جهان سهم بسزایی دارد و برای قهرمانی در مسابقات است که قدرت بزرگ جهانی به حساب می آمد.

کشورهای فرانسه، چکسلواکی (جمهوری چک کنونی) و لهستان پس از تشکیلفدراسیون ملی مصمم شدند با کمک کشورهای دیگر فدراسیون بین المللی را تاسیس نمایند و در سال 1936 در بازی های المپیک در برلین آلمان در این زمینه فعالیت زیادی نمودند، ولی با آغاز جنگ بین المللی دوم و طغیان آن در اروپا اقدامات آنان متوقف شد.

به طور کلی، تغییرات و پیشرفت والیبال را می توان به سه دوره تقسیم نمود: دوره اول از سال آغاز تا سال 1918 ، دوره دوم ازسال 1919 تا سال 1946 و دوره سوم ازسال 1947 میلادی به بعد که تغییرات و پیشرفت اساسی والیبال در دوره سوم صورت پذیرفته است.

پس ازجنگ بین المللی دوم، فعالیت های فراوان برای حرکت جدید به والیبال مجددا آغاز شد و اولین مسابقه بین المللی در قاره اروپا بین دو کشور فرانسه و چکسلواکی در شهر پاریس برگزار گردید. پیگیری برای تأسیس فدراسیون بین المللی والیبال ادامه یافت. مذاکرات بین سه کشور فرانسه، چک و لهستان منجر به موافقت در جهت تشکیل کنگره ویژه برای تأسیس اتحادیه بین المللی والیبال گردید.

سرانجام در آوریل سال 1947 میلادی، کنگره ای با شرکت نمایندگان 14کشور از سراسر جهان در پاریس برگزار و موافقت شد فدراسیون بین المللی والیبال (F.I.V.B ) تأسیس گردد که این فدراسیون در پاریس تشکیل شد و "پل لیبود" فرانسوی به عنوان اولین رئیس فدراسیون بین المللی والیبال انتخاب شد.

به زودی کشورهای زیادی درخواست عضویت خود را برای پیوستن به فدراسیون بین المللی اعلام نمودند که امروز این فدراسیون حدود 217 کشور عضو دارد و بیش از 200 میلیون نفر از مردم جهان والیبال بازی می کنند.

اولین رئیس انتخابی فدراسیون بین المللی والیبال "پل لیبود" از کشور فرانسه تا سال 1984 میلادی (یعنی 37 سال تمام) ریاست فدراسیون بی المللی را با قدرت برعهده داشت و توانست با کمک سایر اعضاء این فدراسیون را در ردیف فعا ل ترین فدراسیون ها، و والیبال را در زمره بزرگترین ورزش های جهانی درآورد.

پس از تأسیس فدراسیون بین المللی، کمیته های مختلفی در داخل آن به وجود آمد و برنامه مسابقات رسمی بین المللی تنظیم و آغاز شد. در سال 1949 میلادی اولین دوره مسابقات جهانی والیبال برای مردان در پراگ و در سال 1952 دومین دوره مسابقات جهانی مردان و اولین دوره مسابقات جهانی زنان در مسکو برگزار شد.

برنامه این مسابقات به طور منظم هر چهار سال یکبار تاکنون در کشورهای مختلف انجام شده است. در سال 1998 دوره چهاردهم مسابقات جهانی مردان با شرکت 24 تیم و دوره سیزدهم مسابقات جهانی زنان با شرکت 16 تیم در ژاپن انجام یافت.

به سبب اهمیتی که والیبال در بین ورزش ها به دست آورد، در سال 1964 میلادی مسابقات والیبال مردان و زنان به برنامه بازی های المپیک توکیو اضافه شد که تاکنون در دوره های بازی های المپیک برنامه های آن اهمیت خاصی انجام شده است.

علاوه بر مسابقات قهرمانی جهان و المپیک، مسابقات والیبال مردان و زنان در سراسر جهان با عنوانهای: جام جهانی، لیگ جهانی، قهرمانی اروپا، پان آمریکن، قهرمانی آسیا، بازیهای آسیایی، والیبال ساحلی، جهانی دانشجویان (یونیور سیاد). قهرمانی آفریقا، ارتش های جهان، گراندپری زنان، راه آهن های جهان، قهرمانی ناشنوایان، قهرمانی معلولین، پارالمپیک معلولین، قهرمانی کشورهای عربی، چهار تیم برتر، جایزه بزرگ، ستاره ها و تورنمنت های بین المللی و دوستانه و غیره در گروه های سنی نوجوانان، جوانان و بزرگسالان به طور منظم انجام می شود.

در تاریخچه والیبال جهان باید کشور ژاپن را به عنوان دگرگون کننده تکنیک ها، تاکتیک ها و آمادگی جسمانی در والیبال معرفی نمود.

انجمن والیبال ژاپن از سال 1961 فعالیت های بین المللی خود را افزایش داد و تیم های ملی زنان و مردان این کشور در کلیه مسابقات رسمی تحت نظر فدراسیون بین المللی و کنفدراسیون آسیایی شرکت نموده اند. مربی تیم ملی والیبال مردان ژاپن "یاسوتاکا ماتسودایرا" (Yatsutaka Matsudaira) با تنظیم یک برنامه هشت ساله و منطقی از سال 1965 تا

1972 میلادی توانست مدال طلای المپیک مونیخ را به سال 1972 برای کشور خود به دست آورد.

یاسوتاکا ماتسودایرا

ماتسودایرا یکی از بزرگترین مردان والیبال جهان به حساب می آید و سمت هایی را با عنوان رئیس فدراسیون والیبال ژاپن، رئیس کنفدراسیون والیبال آسیا و نایب رئیس فدراسیون بین المللی و رئیس کمیته لیگ جهانی و الیبال داشته است. وی سهمبسزایی در پیشرفت والیبال جهان دارد.

ماتسودایرا اولین دوره کلاس مربیگری بین المللی والیبال را در سال 1971 میلادی در دوکاتاگوری 1و2 در توکیو تشکیل داد که قریب 60 نفر از کشورهای مختلف جهان در این کلاس شرکت داشتند 

از دیگر مردان والیبال ژاپن که در این تاریخچه می توان از وی نام برد، "تویودا" است که ازلحاظ تئوری فنی و ارائه تکنیک ها و تاکتیک های والیبال در جهان سهم مؤثری داشته است. ضمناً تویودا سمت هایی در فدراسیون بین المللی و کنفدراسیون والیبال آسیا و ژاپن داشته  است.

تیم های صاحب نام زنان و مردان دنیا که از اولین مسابقات جهانی و المپیک و جام جهانی تاکنون توانسته اند مقام های اول تا ششم را در جهان بدست آوردند عبارتند از کشورهای: شوروی سابق، ایتالیا، ژاپن، چکسلواکی، آمریکا، لهستان، بلغارستان، رومانی، مجارستان، آلمان شرقی، کوبا، برزیل، آرژانتین، کره جنوبی، چین، پرو، فرانسه، کره شمالی، هلند، سوئد و کانادا.

امروزه فدراسیون بین المللی والیبال با سازمانی مرکب از یک رئیس، دو نائب رئیس، پنج نائب رئیس از کنفدراسیون های والیبال قاره ها یک مدیر فنی، یک خزانه دار، 13 عضو و کمیته های مسابقات، مربیان داوری، قوانین، پزشکی، گسترش و فعالیت ها، شناسایی بازیکنان، اطلاعات، حقوقی، تشریفات، والیبال ساحلی، لیگ جهان و همچنین حدود 217 کشور عضو و پنج کنفدراسیون والیبال قاره ها با سازمان منظم و تعدادی مدرسین بین المللی در امور داوری و مربیگری، برنامه های والیبال را در سراسر جهان هدایت کرده و به پیش می برد.

در تاریخچه والیبال جهان امروز از دکتر "روبن اکوت" که از سال 1984 میلادی در کنگره والیبال لس آنجلس آمریکا

به ریاست فدراسیون بین المللی انتخاب شده است، باید به بزرگی یاد کرد.

امروزه مقر فدراسیون بین المللی والیبال در شهر "لوزان" سوئیس قرار دارد.

خبرگزاری مهر - گروه ورزشی: در آغاز برای بازی جالب "والیبال" قوانین خاصی تدوین نشده بود. هر فرد و در هر کشوری به میل خود و به طریق مختلف با توپ بازی می کردند. رفته رفته والیبال در مناطق و نواحی مختلف جهان گسترش یافت. همچنانکه هر ابداع یا اختراعی در آغاز با نواقص همراه بوده و به مرور زمان تکمیل و رفع نواقص می شود.

نیلوفر حبیب زاده

فوتبال

فوتبال یک بازی با توپ است که بین دو گروه یازده نفره صورت می گیرد، که هر یک قصد دارند با زدن گل های بیشتر به حریف خود، برنده شوند. فوتبال غالباً توسط پاها بازی می شود، اما ممکن است بازیکنان از هر عضو دیگری به جزء دست و بازویشان برای حرکت دادن توپ استفاده کنند. دروازه بان از این قاعده مستثنی است، و تنها عضوی از تیم است که می تواند در زمین بازی توپ را در دست بگیرد. 

آنچه در نزد مردم به عنوان فوتبال شناخته شده است ورزشی است که ملل انگلیسی به آن (Soccer) یا (Association) می گویند و با آن چه آمریکایی ها وکانادایی ها به آن فوتبال می گویند ، فرق دارد و بسیار ساده تر و عملی تر است . 
فوتبال بدون شک جذاب ترین و پر طرفدارترین ورزش دنیا است . بیشتر مردم جهان در اندک مدت شیفته فوتبال می شوند . حتی کودک خردسال همین که توپ را می بیند ، به طرفش می دود و آن را با پا می زند . اکثر جوانان و بزرگسالان علاقه مند به فوتبال برای گذراندن اوقات فراغت خود ، به این بازی روی می آورند و یا چون دیگران پای تلویزیون و در میدان ها تماشا گر بازی فوتبال می شوند.بازی فوتبال پر هیجان و زیبا است و انسان را خیلی زود سرگرم می کند ، تا آن جا که در سال های اخیر شیوههای فوتبال نوین ، مردم جهان را بیش از بیش به خود مجذوب کرده است. 
گفته می شود که کشور ما بیشترین طرفدار را در سطح قاره آسیاداشته و دارد و از این جهت با کشورهای اروپا و دیگر کشورهای صاحب نام در فوتبال رقابت می کند اگر بخواهیم این رقابت به برتری بینجامد و فوتبال ما بیش از پیش رشد کند ، ناگزیر باید اشکالات کمی و کیفی آن را از راه آموزش بهتر و آموزش زود رس بر طرف کنیم .

تاریخچه فوتبال

از شروع این بازی کسی اطلاع دقیقی ندارد . از منابع باستان شناسی مربوط به قرن چهارم پیش از میلاد مسیح چنین بر می آید که بین سپاهیان ارتش امپراطوریچین نوعی بازی با توپ رایج بوده که شباهت هایی به فوتبال دارد . گزارشاتی نیز وجود دارد که در میان ملل باستان در سرزمین روم ، نوعی بازی در زمین باز با توپ انجام می گرفته که به آن (Harpastum) می گفتند . در میان سایر ملل نیز مشابه اینورزش گزارش شده از جمله در یونان باستان ، مکزیک و ژاپن . 
ایرانیان با اقتباس از رومی ها بازی فوتبال را تکامل دادند به طوری که در قرون وسطیفوتبال از محبوبیت مردمی چشمگیری برخوردار بوده و بازی شناخته شده و معروفی گردیده . در این دوران فوتبال را (Melees) می گفتند . بازی در زمین های باز و هموار با دروازه های نسبتا وسیع انجام می گرفته و در همین دوران ، در یکی از نمایشنامههای شکسپیر به نام (Errors) در پرده دوم آن ، کلمه (Football) به این بازی اطلاق گردیده . 
در نیمه اول قرن پانزدهم بازی فوتبال یک بازی برای پرورش جسم شناخته شده بود و مدارس عمومی و دانشگاه های اروپا همگی دارای تیم های مستقل و رسما جا افتاده بودند . 

تاریخچه فوتبال

اگرچه اطلاعاتی در مورد ریشه اصلی و حقیقی این ورزش در دست نیست ولی از مطالب جالب و شخصی در مورد تاریخچه آن اطلاع داریم . فوتبال امروزی به تدریج رشد کرده است ولی گفته می شود که نوعی از آن قبل از حضرت مسیح علیه‌السلام بازی می شد . در چین نیز نوعی بازی شبیه به فوتبال در 2500 سال قبل از میلاد مسیح وجود داشت . 
عکس های مصریان نیز نوعی بازی شبیه به فوتبال را نشان می دهد ولی در یونان یک بازی به ناماسپیشکیروز به طرز جالبی به فوتبال امروزی شبیه است . فوتبال در سال 1894 از کشور برزیل شروع شد . این ورزش به وسیله ی چارلز میلر برزیلی که اجداد او انگلیسی بودند به مردم برزیل معرفی شد. 
در سال 1970 مسابقه ای بین ایتالیا و برزیل برگزار شد . هیچ کس تصور نمی کرد که 800 میلیون نفر از مردم جهان ناظر بر اجرای مسابقه باشند . امروزه اکثر مردم جهان به فوتبال بیشتر از سایر ورزشها می پردازند . فوتبال مدرن از کشور انگلستان سرچشمه گرفته است . 
در ابتدا اختلافات عقیده ای بسیاری میان علاقمندان راگبی و فوتبال وجود داشت زیرا راگبی با دست و فوتبال با پا اجرا می شد . این مسئله در سال 1863 زمانی که طرفداران فوتبال شروع به اجرای این ورزش توسط پاها کردند اتفاق افتاد . گروه دیگر انجمن راگبی را تاسیس کردند و بالاخره در سال 1871 این دو رشته ی ورزشی کاملا از یکدیگر جدا شدند . از آن زمان به بعد هر دو رشته پیشرفت های شایانی نموده و طرفداران بسیاری پیدا کردند . فدراسیون بین المللی فوتبال در سال 1904 بنیان گزاری شد .این فدراسیون وظیفه دارد که به نحوه ی اجرای مسابقات نظارت داشته باشد . قوانین فوتبال بدون موافقت و تصویب سایر کشورهای عضو فدراسیون تغییر نمی کند . در سال 1920 بازیکنان فوتبال درمسابقات المپیک بلژیک شرکت کردند و در سال 1930 اولین جام جهانی در کشور اروگوئه برگزار شد 
فوتبال در دنیا مقابل چشمان مثل جرقه می ماند . در هر جای دنیا این واژه انگلیسی در زبان های بین المللی به سادگی رسوخ کرده . برای این امر دلیل خوبی است چرا که فوتبال مدرن به وسیله انگلیسی ها اختراع شد . ولی وقتی در آمریکا فوتبال گفته می شود . آمریکائیها فوتبال خشونت بار آمریکایی را استنباط می کنند . به هر جهت این لغت باعث اشتباه در درک معنای واقعی آن میان آمریکاییها شده است . 
در تاریخ ریشه این ورزش بدین گونه بوده است : 
سربازان چینی در حدود 2000 سال پیش ورزشی می کردند که آن را تسوچو (TSUCHU)می نامیدند . تسو یعنی ضربه زدن با پا و چو یعنی توپ یا هر شی گوی مانند . 
در روز تولد امپراطور در مقابل کاخ امپراطوری دو تیم در زمین مسابقه ای که گلی به ارتفاع 90 سانتیمترداشت بازی می کردند که بازیکنان برای سرگرمی امپراطور و دوستان و مهمانان به بازی می پرداختند . یکی از امپراطوران به حدی این بازی را دوست داشت که یکی از اعضای شورای قضایی وقتی از بازی انتقاد کرد دستور داد سرش را از تنش جدا کنند . 
600 سال بعد هم ژاپنی ها یک ورزشی شبیه به فوتبال داشتند که آن را کماری (KEMARI) می نامیدند . البته بازی کماری تدافعی تر از تسوچو چینی بوده است . حتی قبل از چینی ها یونانی ها ورزشی اختراع کرده بودند که آن را هارپاستون (HARPASTON) می نامیدند . البته بازی آن با توپی بود که درونشماسه و یا شن بوده است . وقتی انگلیسی ها به یونان رفتند ورزشی آوردند به نام هارپاستیوم(HARPASTIUM) که آن هم با توپ بازی می شد و این زمینه ای بود تا فوتبال در انگلیس به مدرنی امروز برسد . 
هیچکس دقیقا زمان شروع فوتبال را نمی داند و مورخان تا آنجاییکه نوشته اند در روستاهای انگلیسی حدود 1000 سال قبل بازی با توپ وجود داشته است و بعد از مدتی تیم های مختلف روستایی شروع به مسابقه با هم دادند و ظاهرا شیوه بازی طوری بوده است که تیم ها سعی بر این داشتند توپ را (غالبا از سر تو خالی گاو یا چیزهای شبیه به آن بوده است) به منطقه دفاعی حریف برسانند . 
( در انگلیس بیش از 200 سال قبل مردم در خیابان ها فوتبال بازی می کردند ) 
در قرن 14 این بازی به قدری محبوب شد که پادشاه انگلیس آن را غیر قانونی خواند ولی مردم هیچ توجهی به آن نکردند و جذابیت این بازی به حدی بود که با توجه به غیر قانونی بودنش بخصوص میان روستاییان بازی می شد و مقامات مسئول در سال 1572 مجبور به تسلیم در مقابل خواسته مردم شدند و فوتبال را قانونی اعلام کردند . 
250 سال بعد طبقه اشراف رفته رفته به این ورزش روی آوردند و از دیدن و بازی کردن فوتبال لذت می بردند و بالاخره بخاطر نفوذی که در طبقه حاکم داشتند و علاقه و تمایلشان به فوتبال باعث شد که تصمیمی برای پیاده کردن یک شیوه کلاسیک در قوانین فوتبال اتخاد نمایند . 
در دهه 1800 میلادی مدرسه های معروف انگلیس این ورزش را به عنوان تفریح محصلین در برنامه درسی گنجانیدند ولی تمامی مدارس از یک قانون خاص در فوتبال پیروی نمی کردند . هر مدرسه قانون مخصوص به خود داشت . سپس در سال 1823 فوتبال به صورت معمول رسمیت یافت و در سال های 1848 و 1862 فوتبال در سطح انگلستان یکپارچه شد و حتی کتابی به نام (ساده ترین ورزش) نوشتن شد که مشتمل بر قوانین اصولی فوتبال آن زمان بود . 
(در سال 1850 فوتبال به دوردست ترین شهر های دنیا از قبیل مانیلا در فیلیپین و سایر کشور ها رسید )

نیلوفر حبیب زاده

گرفتگی عضلانی

گرفتگی عضلانی زمانی روی می دهد كه عضله دچار اسپاسم شده و در آن حالت باقی بماند. این حالت توسط هر عاملی كه در انقباض یا ارتجاع عضله دخالت دارد رخ می دهد.

مغز از طریق اعصاب ، پیام هایی به عضلات می فرستد ، وقتی سیگنالها از اعصاب به عضلات می رسند یك سری فرایند مرتبط به حركت مواد معدنی در داخل و خارج عضله ، منجر به انقباض عضله می شود .

جریان الكتریكی به علت تفاوت غلظت مواد معدنی در دو طرف غشاء سلول برقرار می شود . در بدن انسان هر ماده معدنی ، یك یا دو بار الكتریكی دارد . جمع جبری باز مواد معدنی باید در داخل و خارج سلولها برابر باشد . اگر هر گونه تفاوتی موجود باشد ، جریان الكتریكی در طول عضله برقرار می گردد . سدیم و كلسیم در ابتدا در خارجسلولهای عضلاتی قرار دارند و پتاسیم در داخل این سلولها است . هنگامی كه پیام از مغز به عضله می رسد، كلسیم به داخل سلولهای عضلانی و پتاسیم به خارج از آنها حركت می كند .

این عمل منجر به یك فعالیت الكتریكی در طول عضله می شود كه موجب انقباض عضله نیز می گردد . سپس هنگامی كه بارهای الكتریكی نسبت به هم متعادل شوند از عضله رفع انقباض می شود . برای عمل طبیعی انقباض و ارتجاع عضلات نیاز به مقادیر كافی چربی و قند و اكسیژن است تا این مواد را تجزیه كنند. همچنین به غلظت كافی مواد معدنی سلولی هم نیاز است.

بدون در نظر گرفتن عامل ایجاد كننده ، درمان گرفتگی ها یكسان است . چنین عضله ای را باید توسط یك دست كشیده و به طور متناوب با دست دیگر آن را ماساژ داد. برای مثال :

در گرفتگی عضله ساق پا باید قسمت قدامی پا را با یك دست به طرف بالا كشید و هر چند ثانیه عضله ماهیچه ساق را فشرد.

گرچه درمان گرفتگی به علت آن مربوط نیست ولی پیشگیری از گرفتگی به علت آنها مربوط است. طول مدت گرفتگی می تواند در ردیابی علت آن كمك كننده باشد.

گرفتگی عضلانی در هنگام شروع ورزش

این مشكل معمولاً مربوط به عدم تعادل مواد معدنی است مثلا :

كاهش یا افزایش كلسیم ، سدیم و یا پتاسیم مقادیر غیر طبیعی این مواد در خون منجر به انقباض عضله و جلوگیری از بازگشت آن به حالت اول است .

برای تشخیص مقادیر غیر طبیعی این مواد آزمایش خون انجام می گیرد. گرفتگی هایی كه به هنگام شروع ورزش رخ می دهد ، می تواند به علت كم كاری تیروئید یا عدم توانایی عضله جهت تجزیه قند باشد. آزمایش آدرنالین خون برای بررسی عملكرد تیروئید انجام می شود. همچنین به منظور اطلاع از عملكرد عضله می توان از بیوپسی عضله استفاده نمود.

مقادیر غیر طبیعی مواد معدنی معمولاً نشانه نوعی بیماری در بدن است . مقدار كم پتاسیم می تواند به علت استفراغ ، مصرف مدرهای استروئید و شیرین بیان ، اسهال یا بیماریهایی كه بر جذب و نگهداری پتاسیم موثرند ، باشد . در صورت تشخیص كمبود منیزیوم ، حتماً باید یك بررسی كامل درباره علت این نقصان انجام داد. مقدار كم یازیاد كلسیم در خون هیچگاه نمی باشد.

در صورت وجود كلسیم غیر طبیعی در بدن باید به بیماریهای روده ، كلیه یا غدد پاراتیروئید شك كرد . همچنین با مصرف بیش از حد ویتامینD نیز مقادیر غیر طبیعی كلسیم مشاهده می شود .

مقدار كم نمك ( سدیم ) در خون از علل نادر گرفتگی عضلانی است . برنامه غذایی روزانه حاوی مقدار نمك كافی است و احتمال كمی وجود دارد كه فرد دچار فقر سدیم شود . به عنوان مثال : در صورت ورزش شدید برای چندین ساعت در هوای گرم بدن به3000 میلی گرم نمك احتیاج دارد. اگر فردی در هنگام مصرف غذا از اضافه كردن نمك خودداری كند و غذای او نیز بی نمك باشد. با این وجود میزان نمك دریافتی وی 3000 میلی گرم در روز می باشد.

گرفتگی های عضلانی در ابتدای فعالیت عضلانی

دلیل مهم در این حالت ناكافی بودن جریان خون در عضله می باشد . در هنگام استراحت ، قطر شریانها برای رساندن خون كافی به عضلات مناسب است . در جریان ورزش عضلات به مقدار بیشتری خون پراكسیژن نیاز دارند. اگر قطر شریانها برای رساندن این مقدار خون به حد كافی نباشد ، عضله به علت كمبود اكسیژن دچار گرفتگی می شود.

گرفتگی های عضلانی پس از فعالیت شدید ورزشی

از دست دادن آب بدن مهمترین عامل چنین گرفتگی هایی است . در فعالیت طولانی مدت ، در هوای گرم مقدار زیادیمایعات از بدن دفع می شود . در این حالت حجم خون كاهش یافته و مقدار كافی خون برای رساندن اكسیژن به كلیه عضلات در حال ورزش وجود ندارد . در نتیجه عضلات در حال فعالیت ، خون كافی دریافت كرده و به سمت اسپاسم پیش می روند.

با نوشیدن آب قبل از فعالیت و هر15 دقیقه یك بار در حین فعالیت می توان از بروز چنین گرفتگی هایی پیشگیری نمود.

گرفتگی های عضلانی در هنگام خواب

گرفتگی عضلانی در هنگام خواب ، معمولاً به علت فشردگی یك عصب یا رفلكس خاص عضلانی – تلزونی بوجود می آید . اگر در هنگام خواب فرد غلت بزند، ممكن است كه عصبی تحت فشار قرار گیرد، در این هنگام یك پیام از محلفشردگی آغاز و به عضله مربوط به آن امتداد می یابد. در این هنگام عضله درست شبیه به هنگامی كه پیام از مغز به سوی آن بیاید منقبض می شود . علت دوم این حالت ، تشدید یك رفلكس طبیعی در بدن است . در هنگام غلت زدن در خواب ، عضلات منقبض می شوند. این عمل باعث كشیدگی تاندونهای متصل به عضله می شود . در تاندونها ، گیرنده هایی وجود دارند كه در هنگام كشیدگی ، پیام هایی به نخاع ارسال می نمایند . در این هنگام یك پیام بهعضله رفته و باعث انقباض آن می شود . در این حالت فرد احساس گرفتگی دردناك می نماید. با كشش دادن به عضلاتی كه معمولاً دچار گرفتگی می شوند، پیش از خواب ، می توان از بروز این حالت جلوگیری كرد.

بطور خلاصه : علل گرفتگی عضلانی

-سیگنالهای غیر طبیعی در اعصاب

-غلظت غیر طبیعی مواد معدنی در داخل یا خارج سلولها

-عرضه ناكافی اكسیژن

-منبع ناكافی اكسیژن

-صدمه به سلولهای عضلانی

-مقادیر غیر طبیعی هورمونها یا آنزیم هایی كه در انقباض عضله دخالت دارند.

نیلوفر حبیب زاده

برای دانلود روی لینک زیر کلیک کنید:

http://www.uploads.pptfa.com/2012/01/zhimlastic.ppt

این فایل توسط حمزه دانشمندی عضو هیئت علمی گلپایگان طراحی شده است.

فیض ببرید

نیلوفر حبیب زاده

برای دانلود روی لینک زیر کلیک کنید:

http://s5.picofile.com/d/6e817a09-a7c7-46d0-9466-961708dd9d1f/%D8%A7%D8%B3%D9%85%D8%B4.ppt

توجه : این پاورچوینت درباره ی اسمش در بدمینتون می باشد و توسط دانشجوی استاد ویزواری طراجی شده است.

نیلوفر حبیب زاده

ورزش از هر نوعی می تواند برای سلامت بدن مفید باشد اما برخی ورزش ها هستند که بیشتر خطرناکند تا سالم.

این ورزشها هیجانی به انسان وارد می کنند در هیچ جای دیگر قابل تجربه نیست. در اینگونه سرگرمی و ورزش ها هر فرد باید حرکتی عجیب را در محلی خطرناک انجام دهد از این رو هر ثانیه انجام آن ها می تواند به عنوان آخرین لحظه زندگی باشد. 

** اسنوبرد در آتش فشان 

یکی از ورزش های جدید و عجیبی که چند وقتی می شود در نیکاراگوئه آغاز شده، اسنوبرد سواری بر روی کوه اتش فشان است. دراین ورزش باید به بالای یک کوه فعال آتش فشانی رفته و از آنجا تنها با استفاده از یک تخته اسنوبرد به سمت پایین حرکت کرد. این درحالی است که اسنوبرد تنها برای برف ساخته شده است و روی سنگلاخ های کوه آتش فشانی کنترلی روی آن نخواهید داشت از این رو ورزشکاران با سرعتی بیش از 80 کیلومتر به سمت پایین حرکت می کنند و معمولا سالانه مجروحین زیادی به جا می گذارد. 

** اسکیت برزخی 

هندی ها که کارهای عجیب بسیاری انجام می دهند چندی پیش یک نوع اسکیت بازی باورنکردنی را در کشورشان ساختند. در این نوع اسکیت بازی که به نام برزخی شناخته می شود ورزشکار باید به حدی انعطاف داشته باشد که بتواند زیر خودروها اسکیت بازی کند. رکورد غیر رسمی این ورزش در دست پسربچه ای به نام "آنیکت چینداک" است که توانسته از زیر 57 خودرو عبور کند. 

** ترن سواری

یکی از ورزش های عجیبی که در آلمان به وجود آمده است به نام ترن سواری شناخته می شود. در این ورزش باید افراد به هر نحوی روی ترن رفته و هنگامی که قطار با سرعت در حرکت است تعادل خود را روی آن حفظ کنند. این ورزش تا به حال کشته و مجروحان بسیاری را داده است. این سرگرمی در سال 1980  اختراع شد که البته پس از مدتی فراموش گردید اما در سال 2005 بار دیگر موجی از ترن سوارها در آلمان ظهور کردند. 

** پرتاب در استخر 

در نزدیکی دریاچه های عمیق یا استخرهای بزرگ ورزشی عجیب انجام می شود که هیچکس هدف از انجام آن را نمی داند. در این ورزش افراد مختلف درون یک منجنیق انسانی قرار گرفته و سپس به اسمان شلیک می شوند. این افراد پس از طی مسافتی با سرعت به اب برخورد کرده و ورزش به اتمام میرسد! در این سرگرمی معمولا افرادی شرکت می کنند که ترس از اب یا پرواز نداشته باشند زیرا فرد پرتاب شده نزدیک به 8 متر را در آسمان پرواز می کند و سپس با شدت به آب می خورد.

** راه رفتن روی کش

با ورزشی به نام حفظ تعادل و راه رفتن روی طناب آشنا هستید اما یکی از عجیب ترین ورزش هایی که این روزها در دنیا طرفداران بسیاری دارد راه رفتن روی کش است. در این ورزش یک بند کوهنوردی بین دو نقطه در ارتفاع بالا بسته می شود اما نکته اینجاست که این طناب کوهنوردی به علت کشیده شدن زیاد حالتی ارتجاعی پیدا کرده است و حفظ تعادل روی آن بسیار سخت است. رکورد این ورزش در دست فردی به نام "کریستین چو" است که در ارتفاع 1000 متری فاصله بین دوصخره را طی کرد. 

** توپ زوربینگ 

در سال 2000 ورزشی جدید دنیا را فرا گرفت که در نوع خود بسیار عجیب و باورنکردنی بود. در این ورزش، افراد باید وارد توپی به نام زوربینگ می شدند و سپس از بالای تپه یا یک سطح شیبدار با سرعت به پایین حرکت می کردند. ریشه این ورزش به نیوزیلند می رسد و دقیقا فایده ای جز سرگیجه، بهم ریختن سیستم گوارشی و ... برای ان پیدا نشده است. 

باسابال

این ورزش ، کمی شبیه به والیبال ، کمی شبیه به فوتبال و مملو از حرکات به ترامپولین است . باساپال که جدیدترین نوع ورزش می باشد ، در بلژیک بوجود آمده هدف از بوجود آمدن این ورزش ، تمرین با استفاده از ورزشهای مختلف بود که تماماً بر روی ترامپولین انجام می شود . 
با سایال ورزشی نیست که فقط شما را به حرکت وادارد بگونه ای که حتی عضلات با سن شما را هم به حرکت درمی آورد . این ورزش معمولاً به همراه موسیقی محلی آمریکای لاتین انسجام می شود . باسابال احتمالاً یکی از ایمن ترین ورزشهایی است که بر روی یک زمین نرم انجام می شود . 
باسابال : والیبال بر روی صفحات بادی و ترامپولین است و مهمترین ویژگی این ورزش آن است که یک بازی محسوب می شود به طوری که بر روی زمین آن می توانید مثل یک صفحه متحرک بازی کنید . 
باسابال یک بازی با توپ است که بین دو تیم انجام می شود این بازی ترکیبی از والیبال ، فوتبال ، زیمناستیک و کاپوریا است . 
زمین بازی ترکیبی از صفحات بادی و ترامپولین است که توسط یک تور به دو قسمت تقسیم می شود . آماده کردن زمین برای شروع بازی فقط حدود کمتر از 45 دقیقه طول می کشد . 
آشنایی با یک ورزش جدید همیشه لذت بخش است زیرا همیشه فرصتهای جدید برای بازی ، تجربیات جدید و لذت جدیدی را بدست می آورید . 
از آنجائی که این ورزش جدید است زیاد نباید آنرا جدی بگیرید . برای این ورزش هنوز جام جهانی و تیم ملی بوجود نیامده است . 
تنها علتی که برای شرکت در این ورزش وجود دارد این است که واقعاً از انسجام این ورزش واقعاً لذت می برید . واقعیت امر این است که کاملاً شبیه به والیبال است . به استثنای ترامپولینهای که بازی را شبیه به بسکتبال و حرکات ترامپولین می کنند ، این ورزش کاملاً شبیه به والیبال است .

اسلم بال 

اسلم بال یک ورزش تیمی 4 نفره است که تقریباً شبیه به بسکتبال می باشد . این ورزش در یک زمین ترکیبی با حرکاتی مرکب از پرش از روی ترامبولین ، هاکی روی یخ و حرکاتی از بسکتبال به ویژه به تاب به توپ انجام می شود . 
در اطراف یک زمین بسکتبال که روی سطح آن با تشک پوشانده شده است و در هر دو انتهای آن تخته بسکتبال وجود دارد . یک ضربه سرویس دارای سه امتیاز است . ضربات دیگر فقط دارای دو امتیاز می باشند . ما به استثنای دو دقیقه آخربازی که در آن مدت ضربات خارج از ترامبولین و روی خط زمین هم دارای سه امتیاز می باشن . نگه داشتن کامل و مسدود کردن مسیر ضربه تیم حریف یک (استاپ) نامیده می شود . 
بازیهای حرفه ای اسم بال از طرق شبکه تلویزیونی spike Tv در دو فصل سالهای 2002 تا 2003 پخش شد.

تاریخچه : 
ورزش اسلم بال توسط فردی به نام مسیون گوردن ابداع شد زیرا او قصد داشت یک ورزش ترکیبی بوجود بیاورد که شباهت بسیاری به بازیهای ویدئویی به شکل واقعی داشته باشد . در مسیر توسعه این ورزش او با فردی به نام ما یک تتولین که یک تولیدکننده فیلم و برنامه های تلویزیونی بوده آشنا شد . او پس از مدتی پیشنهاد همکاری با گوردن را پذیرفت . اندیشه خلاق آنها صرف توسعه این بارز می گردید . در این مسیر تمام زوایا از قبیل ساختار و اوت و تیم مورد توجه قرار گرفت . شش ماه بعد پس از اولین ملاقات آخر با هم در یک انبار واقع در شرق لوس آنجلس زمین این بازی تاسیس گردید . 
پس از آن گوردن سعی کرد تا بازیکنان خیابانی بسکتبال را راضی کند که ایده جدید او را امتحان کنند ، او قصد داشت تا بازیکنان ماهرو قوی را بیانک می توانند همزمان با پرش از روی ترامپولین با تیم حریف رقابت کنند و در میان هوا توپ را پرتاب کنند . 
پنج عضو جدید با نامهای جیمزویلیس ، سین جکسون ، دیوید ردموند ، مایکل گلومن و جف شریدان با گوردن تمرین می کردند تا اولین تیم اسلم بال شکل بگیرد . بزودی بازیکنان بیشتری به این تیم ملحق شدند که شامل کسانی همچون استان فلچر ، راب ویلسون و دایان منیز 
می شدند . 

اولین بازی که در شهر لوس آنجلس ایالت کالیفرنیا انجامشد مورد توجه بازیکنان خیابانی بسکتبال قرار گرفت . ظرف مدت یکسال 400 نفر بعنوان بازیکنان مستعد در این ورزش ثبت نام کردند . مسابقات اولیه انجام گروه گزینش بازیکنان بر اساس توانایی ورزشی ، کنترل بودن و آگاهی از شرایط زمین بازی صورت پذیرفت . در سال 2002 اسلم بال به صحنه تلویزیون کشیده شده بر روی شبکه ملی (شبکه spike Tv) پخش می شود . 
در سال 2007 رقابت قدرتی اسلم بال در شهر هوپ سیتی در مرحله رقابتهای چهارم نهایی آتلانتا برگزار گردید . 
در 16 جولای سال 2007 رقابتهای اسلم بال در شبکه (ایتالیک) پخش شد و مورد توجه بسیار زیادی قرار گرفت .

لاکروس 

لاکروس یک ورزش تیمی با سطح برخورد بالاست که با استفاده از یک توپ لاستیکی کوچک و سفت و همچنین راکتهایی که دارای سرهای توری هستند به اصطلاح به آنها لاکروس یا کراس گفته می شود،این بازی انجام می شود.هدف از انجام این بازی، استفاده تهاجمی از کراس برای کشیدن، گرفتن و بردن و پاس دادن توپ به منظور کسب امتیاز می باشد که برای بدست آوردن امتیاز می بایست توپ را به داخل دروازه تیم حریف پرتاب کنند. از نظر دفاعی، هدف بازی مسدود کردن راه بازیکنان حریف برای کسب امتیاز و گرفتن مالکیت توپ از آنان با استفاده از برخوردهای بدنی و چوب بازی است. دو نوع اصلی برای این بازی وجود دارد: لاکروس در زمینهای باز و لاکروس در محوطه داخل سالن. تفاوت این دو نوع بازی در تعداد بازیکنان است بعنی لاکروس در زمینهای باز، با تعداد 10 نفر بازیکن در محوطه ای به اندازه زمین فوتبال انجام می شود، در حالیکه لاکروس با شش بازیکن در زمینی هاکی روی یخ باز می شود.

تاریخچه : 
بازی لاکروس متعلق به قبایل بومی آمریکایی در ناحیه شمال شرقی آمریکای شمالی می باشد. بعضی از نامهای سنتی آن عبارتند از :
دهانتیشیگوا (مردانی که به یک توپ گرد ضربه می زنند)، دانا واوسدی (جنگ کوچک)، تواراتن (اصطلاح ماهاکی برای برادر کوچک جنگ)، باگاآدو (برخورد باسن ها)
ماموران فرانسوی نام این بازی را لاکروس نهادند. اما کلمه کراس در ربان فرانوسوی آن دوره، یک اصطلاح کلی بوده که برای همه انواع بازی استفاده می شد. نام لاکروس تداعی کننده این معناست و شاید شکل کوتاه شده ای از عبارت «لجو دلا کراس» باشد. (بازی چوب قلابدار)
در جامعه بومی امریکا، لاکروس برای اهداف مختلفی بازی می شود. این بازی برای حل منازعات، تمرین سربازان جوان و بعنوان یک تشریفات مذهبی مورد استفاده قرار گرفت. بازی با یک ضربه بلند در حدود یک مایل شروع می شود و گاهی روزها به طول می انجاید. توپهای اولیه از پوست گوزن، سفال، سنگ و گاهی اوقات از چوب ساخته می شوند. لاکروس نقش بسیار مهمی را در زندگی اجتماعی و مذهبی قبایل قاره آمریکا در طول سالهای متمادی ایفا کرده است.
در سال 1987 یک لیگ حرفه ای برای لاکروس سالنی به نام لیگ لاکروس سالنی حرفه ای عقاب شروع به کار کرد. سرانجام این لیگ نام خود را لیگ ملی لاکروس تغییر داد و باشگاههای لاکروس را در 12 شهر ایلات متحده و کانادا تحت پوشش خود قرار داد. در تابستان سال 2001 یک لیگ لاکروس در زمینهای باز بطور حرفه ای با نام لیگ برتر لاکروس (MLL) شروع به کار کرد. در ابتدا این لیگ دارای شش تیم بود و بعد از اندازه ده باشگاه لاکروس که در قلب مناطق شهری ایلات متحده قرار داشتند، دامنه کاری را وسعت داد. در جولای سال 2007، MLL رکورد بیشترین تعداد تماشاچی را از آن خود کرد در حدود 20000 طرفدار این ورزش در یک بازی در زمین اینوسکو شهر دنور ایلت کلورادو شرکت داشتند.

زمین بازی و تجهیزات:
زمین بازی 100 متر طول و 54 متر عرض دارد. دروازه ها به اندازه 8/1 متر در 8/1 متر می باشد که شبیه به اندازه دروازه ها که روی یخ می باش. دروازه ها در یک دوره محدوده دایره ای به قطر 5/5 متر قرار می گیرند. در پشت این محدوده، منطقه ای به شکل × طراحی می شود. مهاجمان تیم در روی منطقه × قرار می گیرند.
هر کدام از بازیکنان می توانند یک نوع چوب بازی به اندازه در حدود 6/101 سانتیمتر تا 68/106 سانتیمتر یا 08/132 سانتیمتر تا 88/182 سانتیمتر را مورد استفاده قراردهند. دروازه بان می تواند از یک چوب 6/101 سانتیمتر تا 88/182 سانتیمتری استفاده نماید. سرچوبها در هر دو نوع چوب بلند و کوتاه باید در حدود 5/16 سانتیمتر یا بیشتر در پهن ترین قسمت و در حدود 5/6 سانتیمتر یا بیشتر در باریکترین قسمت باشد. چوبهای بسیار پیشرفته دارای یک شفت فلزی که معمولاً از جنس آلومینیوم، تیتانیوم یا فلزات مرکب است، می باشد و سر آنها از پلاستیک سخت ساخته می شود. شفتهای فلزی باید در انتهای خود دارای یک دسته نرم لاستیکی باشند. بازیکنان باید کلاه ایمنی و دستکش و همچنین محافظ شانه و آرنج و گاهی اوقات محافظ قفسه سینه بپوشند.

سایکل پولو (چوگان با دوچرخه)

بازی ای که امروزه با عنوان سایکل پولو معرفی می شود، شبیه به بازی سنتی چوگان است که در آن از دوچرخه به جای اسب استفاده می شود. این ورزش در سال 1891 بطور رسمی توسط ریچارد جی مکردی در ایرلند ابداع گردید. از سال 2007 این بازی طرفداران بسیاری را به خود جلب کرده است و تیمهای بسیاری در سراسر جهان در حال شکل گیری هستند. امروزه سایکل پولو در کشورهایی همچون ایالات متحده، فرانسه، هندوستان، ایرلند، آلمان، انگلستان، مجارستان، استرالیا و کانادا بازی می شود.

ماهیت بازی: 
در سال 2008 دو شکل متداول از این بازی وجود دارد : 
1- بازی روی زمینهای سخت که بر روی آسفالت یا بتن انجام می شود.
2- بازی روی زمین چمن
بازی روی زمینهای سخت در حدود هشت سال پیش در سیاتل آغاز شد. یکی از شهروندان سیاتل، مرد محترمی به ام بیل دوزر اخیراً مقاله ای در مورد بررس این بازی در زمینهای سخت نوشته است. در این مقاله او به بررسی این نکته پرداخته که انواع بسیار مختلفی از این بازی وجود دارد که از شهر به شهر دیگر در خصوص قوانین، زمین بازی، نوع دوچرخه ه، چارچوب زمانی و ... با یکدیگر تفاوت دارند. بازی در روی زمینهای چمن که قدیمی ترین شکل این ورزش است، بر روی یک زمین چمن مستطیل شکل انجام می شود که ابعاد آن بطور رسمی در حدود 150 در 100 متر می باشد اما برای بازیهای غیر رسمی با هر ابعادی امکانپذیر است. علاوه براین ابعاد رسمی این زمین می تواند در طول بین 120 تا 150 متر و عرض بین 80 تا 100 متر متغیر باشد. اما قوانین فرانسوی این بازی، زمین به ابعاد 80 در 100 متر را هم بطور رسمی مجاز می شمارند. قطر توپ بازی در حدود 5/30 تا 5/36 سانتیمتر متغیر است و طول چوگان مورد استفاده در بازی در حدود یک متر می باشد.
در هر تیم 6 نفر وجود دارد (در فرانسه 7 نفر) که 4 نفر آنها (در فرانسه 5 نفر آنها) در یک زمان با هم در میدان بازی هستند) دو نفر دیگر به عنوان افارد ذخیره هستند. بازیهای بین المللی در حدود 30 دقیقه بطول می انجامد که متشکل از دوره های 5/7 دقیقه ای با نام «چوکار» می باشد. زمان اضافه بازی برای تعیین برنده بازی در حالتیکه نتیجه بازی مساوی شده است، به بازی اختصاص داده می شود. معمولاً در وقت اضافه اندازه دروازه ها تعویض می شوند. 

اگر خطای عمومی در نزدیکی دروازه صورت بگیرد، تیمی که بر روی او خطا صورت گیرد تیمی که بر روی آن خطا صورت گرفته است، صاحب یک گل می شود. در هنگام وقوع خطاهای عمدی و یا خطاهای خطرناک، داور بازی می تواند به فرد خاطی با اجازه داور بازیکن اخراجی را با یکی از بازیکنهای ذخیره تعویض کرد.

تاریخچه:
این بازی در سال 1891 توسط یک ایرلندی به نام ریچارد جی مکردی ابداع گردید. در همان سال اولیه مسابقه سایکل پولو بین تیمهای اسکالپ و اون هاست سی سی برگزار شد. در پایان قرن نوزدهم، بازی وارد انگلستان، ایلات متحده و فرانسه گردید. اولین مسابقه بین المللی در سال 1901 بین تیمهای ایرلند و انگلستان برگزار شد. در مسابقات المپیک سال 1908 لندن، اولین بار در این بازی انجام شد در ان تیم ایرلند در مقابل تیم آلمان فاتح میدان شد و مدال طلا رااز آن خود کرد. در طی دهه 1930 بازی در انگلستان به اوج مجبوبیت خود رسید که در ان لیگهای منطقه ای برگزار می شد. در طول این مدت، در فرانسه نیز لین ورزش با تاسیس لیگ سایکل پلو به اوج خود رسید. آرام آرام بازیهای بین المللی بین فرانسه و انگلستان برگزار شد. ده 1980، دهه اوجگیری دو قدرت برتر در سایکل پولو یعنی هندوستان و ایالات متحده بود. انجمن رسمی سایکل پولو در سال 1996 در ایالات متحده برگزار شد. در سال 1999 رقابتهای بعدی در ونکوور کانادا برگزار شد که در آن رقابتها، هندوستان فاتح میدان بود.
در رقابتهای 2004، ایالات متحدهخ فاتح میدان بود که در این رقابتها، تیمهای هندوستان، کانادا، فرانسه و پاکستان حضور داشتند. امروزه بازیهای سازماندهی شده ای در آرژانتین، استرالیا، کانادا، ، فرانسه، آلمان، انگلستان، هندوستان، ایرلند، مالزی، نیوزیلند، پاکستان، آفریقای جنوبی، سریلانکا، سوئیس و ایلات متحده انجام می شود.
در سال 2001، سایکل پولو توسط اتحادیه بین المللی دوچرخه سواران مجدداً سازماندهی شد. نوع جدیدی از سایکل پولو که سایکل پولو در محودوده شهری نامیده می شود در سال 2007 مودر توجه رسانه های ایالت متحده و کانادا قرار گرفت. ای بازی کمتر حالت رسمی به خود گرفته است و دارای قوانینی است که برای محیط های شهری تطبیق شده است.
قوانین سایکل پولو در بازی جدیدی با عنوان سگ وی پولو بکار رفته است.

اسکیت با یک چرخ (فری لاین) 

این نوع اسکست بازی ، ترکیبی از حالات مختلف در اسکیت بوردینگ ، و اسکیت بر روی برف و همچنین قوانین اسکیت تیغه ای و اسکیت بر روی یک مسیر (Inline skate) می باشد، اما اسکیت با یک چرخ بطور مطلق جز هیچ یک از موارد فوق الذکر نمی باشد. می توان از این اسکیتها بر روی زمین در سربالایی و سراشیبی استفاده کرد. همچنین می توان از آنها در پارکهای مخصوص اسکیت ، محل برگزاری مسابقات و سطوح شیب دار استفاده کرد – عموماً در بیشتر جاهایی که یک سطح صاف وجود داشته باشد ،مورد استفاده قرار می گیرند. 
این اسکیتها به هم متصل نمی باشند و همچنین صفحه خارجی هم ندارند، فقط یک سطح بسیار کوچک مستطیل شکل دارند که در زیر هر پا قرار می گیرد. در زیر هر اسکیت یک جفت چرخ وجود دارد که هر دو با هم در یک زاویه یکسان تنظیم شده اند و به زیبایی قرار گرفته اند. 
چرخها از محور بالایی نمی چرخند و ثابت هستند. اسکیتهای پای چپ و راست با یکدیگر متفاوت می باشند: وقتیکه چرخها بر روی هر اسکیت به موازات هم قرار می گیرند، کفه های آنها با زاویه تقریباً یکسانی به سمت بیرون قرار می گیرند. مثل زاویه پای انسان که در آن انگشتان پا به سمت بیرون می باشد. 
اگر اسکیتها را بطور اشتباه در پای خود کنید، کفه اسکیتها به طرف داخل قرار می گیرد و اسکیت سوار به صورت پاچنبری می ایستد. اسکیت را می توان در حالت جابجایی پاها در حین حرکت ، مورد استفاده قرار داد. سطح کفه ها بایک نوار محکم پوشیده می شود. مثل اسکیت بر روی صفحه ، این نوع اسکیت هم هیچ نوع محدودیتی به جز نیروی جاذبه زمین و نوار نگهدارنده ندارد. اسکیت سوار می تواند در هر زمان یک و یا هر دو پایش را جابجا کند. اسکیت سوار با توجه به سمت و سوی حرکتش ، رو به طرف کناری مسیر حرکت می کند. 
بر روی سطوح مسطح و یا سر بالایی ، اسکیت سواران با انجام حرکات مارپیچی و عقب و جلو کردن پاها خود را حرکت می دهند که در نتیجه مسیر این حرکت به شکل S می شود. در هنگام پایین رفتن از سراشیبی ها، اسکیت ها مثل تخته برف سواری و یا تخته اسکیت معمولی رانده می شوند که در این حالت با حرکات مارپیچ به حرکت خود سرعت می دهد. نیروی جاذبه و هوا مهمترین عوامل دشوار کننده این نوع ورزش می باشند، چرا که بر روی اسکیت سطح بسیار کوچکی وجود دارد که بتوان بر روی آن قرار گرفت و در هنگام پرش به سمت بالا ، این صفحه کوچک از پا جدا می شود. برخی از اسکیت سواران با تجربه بر این مشکلات غلبه کرده اندو هم اکنون فیلمهای زیادی هم در مورد انجام پرش به هوا وجود دارد که در آنها ، اسکیت سواران از هیچ تسمه نگهدارنده ای استفاده نمی کنند. 
اسکیتهای یک چرخ ، فقط توسط شرکت ابداع کننده آن یعنی «Freeline Skates , Inc » در آمریکا تولید می شوند. 
استفاده از این نوع اسکیت در ایالت متحده ، اروپا و شرق دور محبوبیت خاصی پیدا کرده است.

اصول تکنیکی:
• اسکیتهای فری لاین (یک چرخ) دارای ساختار بسیار محکم و یک تکه از جنس آلومینیم می باشند.
• کف این نوع اسکیت دارای ابعادی به اندازه اینچ در اینچ می باشد.(5/16 میلی متر در 8/13 میلی متر)
• ارتفاع کفه با چرخ استاندارد کارخانه از سطح زمین برابر با اینچ (5/98 میلی متر) می باشد. 
• قطر چرخها برابر با اینچ (70 میلی متر) و ضخامت آنها اینچ (44 میلی متر می باشد. می توان از بعضی دیگر از انواع چرخهای اسکیت که با این اندازه ها تولید می شوند بعنوان جایگزین استفاده کرد. 
• نگهدارنده چرخها از نوع Abec-5 می باشد . تمام نگهدارنده ها در یک اندازه می باشند. (6.8 ملیل متر و 8 میلی متر (قطر سوراخ مرکزی) 

تاریخچه شرکت تولید کننده:
اسکیتهای فری لاین توسط راین فارلی و دوست دوران دبیرستانش کریس سالوادور ابداع شد. در سال 2006 شرکت فری لاین شروع به تولید اسکیتهای با این نام گردید. این اسکیتها مجهز به چرخهای قرمز بودند. امروزه دیگر از این نوع مشخصات در اسکیتهای فری لاین دیده نمی شود.

کرف بال

کرف بال یک بازی تیمی با توپ است که از بسیاری جهات شبیه به نتبال می باشد. این ورزش در بیش از 50 کشور جهان بازی می شود. بیشترین بازیکنان این نوع ورزش اختصاص به کشورهای هلند و بلژیک دارد ساختار تیمی در کرف بال متفاوت از دیگر ورزشهاست زیرا اعضای تیم مختلط می باشند. یک تیم کرف بال متشکل از 4 مرد و 4 زن می باشد. 

نحوه بازی: کرف بال بر روی یک زمین که به دو قسمت تقسیم می شود، انجام می گردد که به هر کدام از این نیمه ها ، منطقه گفته می شود.در هر منطقه یک تیرک وجود دارد که در بالای آن یک سبد قرار گرفته است.این تیرک در فاصله دو سوم زمین ، بین خط مرکزی و خط عقبی منطقه قرار می گیرد. این ورزش را می توان هم در محیط بیرون و هم در سالن بازی کرد. توپ بازی شبیه به توپ فوتبال است. در هر بازی دو تیم شرکت می کند که هر تیم متشکل از 8 بازیکن است : 4زن و 4 مرددر هر تیم (حمله و دفاع). بازیکنان بر اساس میزان پرتاب توپ به سبد تیم مقابل امتیاز می گیرند . پس از به ثمر رساندن دو گل، اعضای تیمها مناطق خود را عوض می کنند: مدافعان جای خود را با مهاجمان عوض می کنند. در زمان استراحت بین دو نیمه ، هر دو تیم جای خود را با یکدیگر عوض می کنند. 

تاریحچه: 
نیکوبروخیسن ، معلم هلندی ، در سال 1902 پس از یک بازدید از کشور سوئد ، یک بازی با نام رینگ بول را فرا گرفت. در بازی رینگ بول امتیازات بر اساس تعداد پرتاب توپ به درون یک حلقه که در بالای یک دیرک 3 متری قرار گرفته است ، به بازیکنان داده می شود. پس از اینکه به هلند بازگشت ، او به جای این حلقه از یک سبد استفاده کرد (که در زبان هلندی به این سبد «کرف» یا «مند» گفته می شود.) و قوانین این بازی را ساده تر کرد. از آنجائیکه مدرسه او یک مدرسه مختلط بود ، او سیستمی را برای این بازی طراحی کرد تا مردان و زنان بتوانند در قالب یک تیم با هم بازی کنند. و اینگونه ، کرف بال متولد شد. 

فلسفه کرف بال:
کرف بال یک ورزش تیمی است . کلاسهای فردی ضروری است اما جای خاصی برای بازی یک نفره وجود ندارد. عضویت در یک تیم به معنای کار گروهی است. دویدن با توپ و یا دریبل در این بازی جایی ندارد. بازیکنی که در حین دویدن به توپ می رسد باید حداکثر پس از دو قدم متوقف شود و توپ را به بازیکن دیگر پاس دهد. 
کرف بال یک ورزش مختلط است . زنان و مردان در کنار هم بازی می کنند . اما از آنجائیکه زنان هم مثل مردان از مهارتهای تاکتیکی برخوردار هستند ، مردان هر دو تیم و زنان هر دو تیم با هم دوئل می کنند. بنابراین در این بازی زنان و مردان بر علیه هم نیستند و یک زن نمی تواند مدافع و مراقب یک مرد باشد و بالعکس. 
سوم اینکه ، کرف بال یک بازی تاکتیکی است. هر کدام از تیمها در تلاش است تا با استفاده از مهارتهای تاکتیکی مجموعه تیمی ، گلهای بیشتر و در نتیجه امتیازات بیشتری بدست آورد. قوانین بازی هم بر این اساس استوارند و از اعمال فشار فیزیکی برای غلبه بر بازی جلوگیری می کنند. یعنی برخوردهای فیزیکی در این بازی ممنوع است. نگه داشتن ، ضربه زدن و مسدود کردن یک بازیکن در این بازی مجاز نیست. همچنین لگد زدن و یا ضربه زدن با مشت هم در این بازی مجاز نمی باشد. هیچ کس نمی تواند جای دیرک را تعویض کند. 
قانون دیگری که این بازی را تبدیل به یک بازی بسیار تکنیکی می کند این است که بازیکن نمی تواند در هنگام دفاع بازیکن تیم مقابل ، امتیاز بگیرد. این حالت زمانی اتفاق می افتد که مدافع به دیرک نزدیکتر است و در مقابل حریفش قرار گرفته است و فاصله آن به اندازه یک دست می باشد و در حال مسدود کردن مسیر حرک توپ می باشد. 

شهرت بازی :
کرف بال یک ورزش محبوب در منطقه بنلوکس می باشد و حداقل در 50 کشور دارای یک کمیته ملی می باشد. تاکید این بازی بر روی تساوی جنسیت در بازی ، آرام بودن بازی ، عدم اجازه برخوردهای فیزیکی و ترغیب بازیکنان برای استفاده از تاکتیک به جای نیر.ی فیزیکی ، به محبوبیت این بازی افزوده است. 

کرف بال بین المللی:
معمولاً ف کرف بال بیشتر در هلند و بلژیک بازی می شود، در طول بازیهای المپیک 1920 و 1928 این بازی صرفاً یک بازی نمایشی بوده است (که در آنترپ و آمستردام برگزار شد.)
فدراسیون بین المللی کرف بال در سال 1993 تاسیس گردید و پس از آن شمار بسیاری از فدراسیون های ملی کرف بال بوجود آمد. از سال 1985 کرف بال در بازیهای جهانی جای خود را باز کرده است. 
رقابتهای جهانی از سال 1978 هر چهار سال یکبار برگزار می شوند که در اغلب این رقابتها ، تیمهای هلند یا بلژیک برنده میدان بوده اند. اخیراً کشور هونگ کونگ رقابتهای آسیا اقیانوسیه را در سال 2006 بعنوان اولین تورثومنت بین المللی میزبانی کرد و در سال 2007 هم ، نیوزیلند رقابتهای جوانان آسیا اقیانوسیه را میزبانی کرد.

موج سواری با کایت:

موج سواری با کمک کایت که همچنین تخته سواری با کایت هم نامیده می شود، با کمک یک کایت یزرگ انجام می شود که موج سوار را که بر روی یک تخته کوچک سوار است بر روی آب می کشد. 
فرد کایت سوار از یک تخته مخصوص که دارای جای پا می باشد استفاده می کند و بدین وسیله می تواند قدرت حرکتی کایت را کنترل کند ، این ورزش هنوز در مراحل ابتدایی شکل گیری است ، اما به سرعت در بین مردم محبوبیت می یابد ، در سال 2006 تعداد افراد کایت سوار حدود 150000 تا 200000 نفر تخمین زده می شد.
این ورزش به دلیل ابداعاتی که در طراحی کایت ، سیستم های رهایی ایمنی و ساختار آن صورت گرفته است ، از امنیت بیشتری برخوردار است. بسیاری از تکنیکهای حرکت در این ورزش ، مناسب برای کایت سواران و شرایط مختلف می باشد، تکنیکهایی همچون حالت تعقیب ، حالت آزاد ، پرش و دویدن. 
موج سواری با کمک کایت یکی دیگر از اشکال ورزشهای تلفیقی است که شامل تخته اسکیت سواری با کمک کایت ، اسکیت روی برف با کمک کایت ، پرش با کایت و ... می شود که در تمامی آنها از نیروی حرکتی کایت برای راندن تخته ها در دریا استفاده می شود.

تاریخچه: 
استفاده از کایت برای راندن برای اولین بار در قرن سیزدهم به چینی ها نسبت داده می شود.در دهه 1800 میلادی ، جورج پوکوک کایتهای بزرگی را برای راندن بر روی زمین و قایق ها بر روی آب مورد استفاده قرار داد که برای کنترل آن از یک سیستم کنترل 4 خطه استفاده می کرد ، سیستمی مشابه با چیزی که امروزه از آن استفاده می شود. هم ارابه ها هم قایق ها می توانستند جهت خود را تغییر داده و در مسیر باد حرکت کنند . کایتها می توانستند برای یک مدت مداوم در هوا پرواز کنند، هدف از این کار استفاده از نیروی کایت به جای نیروی اسب برای حرکت بود تا بدین وسیله از دادن مالیات برای اسب که در آن زمان رایج بود ، خلاصی یابند. در سال 1903 ، ساموئل کودی که پیشکسوت فن هوانوردی بود ، کایتهای مخصوص پرواز انسان را ساخت و موفق به عبور از کانال انگلیسی با یک قایق کوجک از جنس کتان شد که با نیروی کایت حرکت می کرد. 
در اواخر دهه 1970 تولید انواع کایتهای کولار و سپس اسپکترا و همچنین کایتهای قابل کنترل دیگر که کارایی بالا داشتند ، باعث گردید تا از نیروی کایت برای کشش استفاده گردد. در سال 1978 کایت فلکسی فویل که ساخته «یان دیز» بود قایق تورنادو را با سرعتی بالغ بر 40 کیلومتر در ساعت کشید . 
در دهه 1980 تلاشهایی برای حرکت با کایت صورت گرفت و موفقیتهایی هم در اسکیت روی یخ ، اسکس روی برف، اسکی روی آب و اسکیت با کمک کایت بدست آمد. 
دو برادر با نامهای برونو لگاگنوس و دومینیک لگاگنوس اهل سواحل آتلانتیک در فرانسه در اواخر دهه 1970 و اوایل دهه 1980 طراحیهایی برای کایتهای مخصوص موج سواری انجام دادند و بالاخره در نوامبر 1984 اولین کایت که قابلیت باد شدن را داشت به نام خود ثبت کردند و این اختراع تاکنون توسط بسیاری از شرکتهای سازنده کایت مورد استفاده قرار گرفته است . 

رکوردهای سرعت:
در حال حاضر بیشترین رکورد در ارتفاع بالای 500 متر (1640 پا) متعلق به الکساندر کازرگو می باشد که سرعت در این رکورد 7/88 کیلومتر در ساعت (92/47گره) بوده است . 

محدودیت ها:
موج سواری با کایت در بعضی مناطق محدود یا ممنوع شده است . این محدودیتها معمولاً برای امنیت ، جلوگیری از ترافیک در سواحل و همچنین ضعف در آموزش این ورزش می باشد. هنگامیکه ورزشکاران این رشته سازماندهی شوند، این محدودیتها هم برداشته می شوند. یکی از دلایلی که ورزشکاران حرفه ای نگرانی بیشتری در مورد ایمنی و کیفیت بالای تجهیزاتشان دارند این است که دچار ممنوعیت و محدودیت در ورزش مورد علاقه شان نشوند . 
معمولاً تمامی مناطق علامت مخصوصی برای ممنوعیت این ورزش ندارند. فقط شما می توانید با شنیدن صدای نگهبان پارک یا غریق نجات و یا دیگر مقامات مسئول از محدودیت و ممنوعیت انجام این ورزش در آن منطقه اطلاع یابند. بنابراین اگر شما موج سوارانی را در یک منطقه مشاهده کردید ، احتمالاً در آن محدوده ، ممنوعیتی برای انجام این ورزش وجود ندارد. هنگامی که وارد یک منطقه جدید می شوید حتماً پیش از انجام هرگونه ورزش در مورد محدودیتهای آن منطقه سوال کنید . این سوال ساده به شما کمک می کند که با استرس کمتری ورزش خود را انجام دهید و برخوردهای کمتری با مقامات و مسئولان آن منطقه خواهید داشت . اگر ورزشکاران دیگر به شما توصیه هایی کردند ، مثلاً از یک اندازه خاص کایت استفاده نکنید، به حرف آنان گوش کرده و جای خود را به نقطه مناسبتری تغییر دهید. در صورت عدم توجه به این توصیه ها شاید حوادث و تصادفاتی برای شما اتفاق بیفتد. 

تجهیزات:
برای انجام موج سواری با کمک کایت ، چندین وسیله اصلی مورد نیاز می باشد . 
الف)کایت 
کایت ها با علائم(LEI(R) ، BOW(L) ، Foil(T در بازار موجود می باشند. در حالت کلی کایتها به دو شکل کلی موجود می باشند: 
کایتهایی که قابلیت باد شدن دارند (Leading dge inflatables) و کایتهایی که دارای صفحات معمولی می باشند (Foil kites). 
کایتهایی که قابلیت باد شدن دارند به عنوان کایتهای LEI یا کایتهای C شکل هم شناخته می شوند و غالباً از جنس نایلون مقاوم در برابر پارگی ساخته می شوند که لبه های آنها قابلیت باد شدن دارند . این قابلیت باد شدن ، به کایت شکل خاصی می دهد و مچنین در صورت سقوط کایت در آب ، آن را غوطه ور نگه می دارد . کایتهای LEI محبوبترین انتخاب در میان اغلب ورزشکاران این رشته می باشند زیرا عکس العمل حرکتی آنها سریع و به راحتی قابل کنترل می باشند و در صورت سقوط در آب به سرعت می توان آنها را دوباره به پرواز درآورد.اگر یک کایت LEI با شدت زیاد به سطح آب یا زمین برخورد کند ، بادکنکهای ان می ترکند و یا کایت پاره می شود .

در سال 2005 کایتهای BOW (که با عنوان کایتهای Flat LEI هم شناخته می شوند.)با لبه هایی از جنس کرباس ساخته شدند که لبه های انها دارای ابزار کنترل می باشند . این قابلیت باعث می شود که زاویه حرکتی کایت بیشتر تنظیم گردد و بنابراین میزان و گستره سرعت بوجود آمده از کایتهای LEI پیشین بسیار بیشتر خواهد بود. به آسانی می توان قدرت این کایتها را کنترل کرد به همین دلیل قابلیت ایمنی آنها بالاست. همچنین این کایتها میزان بیشتری از باد را در مقایسه با کایتهای C شکل مورد استفاده قرار می دهند. قابلیت تنظیم زاویه پرواز کایت باعث می شود که در هنگام سقوط در آب با سرعت بیشتری دوباره به پرواز دربیایند. کایتهای BOW در میان ورزشکاران مبتدی و حرفه ای رشته موج سواری با کایت از محبوبیت بیشتری برخوردار می باشند. اغلب سازندگان کایتهای LEI در سال 2006، گونه ای از کایتهای BOW را تولید کردند.

ب) کایتهای Foil هم معمولاً به طور استاندارد دارای کیسه های هوایی می باشند تا بتوان بدین وسیله آنها را به پرواز درآورند و همچنین دارای ابزارهایی برای مهار و نگهداری کمان کایت در حین پرواز می باشند که از این نظر مشابه پاراگلایدر می باشند، اینگونه از کایتها معمولاً بصورت ساختار کیسه هوایی باز یا بسته طراحی می شوند. کیسه های هوایی باز معمولاً با کمک جریان هوای ثابت که درون مجراهای هوایی دمیده می شود، باد می شوند اما در صورت سقوط در آب معمولاً پرواز مجدد آنها غیر ممکن است زیرا زود خیس می شوند و امکان باد کردن آن ها وجود ندارد.
کیسه های هوایی بسته تقریباً شبیه به کیسه های هوایی باز هستند با این تفاوت که آن ها را در خود نگه می دارند و در نتیجه کایت متورم به نظر می رسد. در صورت سقوط کایت در آب ، امکان پرواز مجدد آن راحت تر می باشد ، یک ابزار کشنده ثابت که در قسمت انتقال قدرت تعبیه شده است این کار را ساده تر کرده است.

 نیلوفر حبیب زاده

۱) شطرنج - بوکس در آلمان

با ترکیب هوش و توانایی جسمی، به دنیای عجیب ورزش شطرنج - بوکس وارد می شوید. اگر شما از عهده پرداخت پول یک جفت دستکش بوکس برآیید و بتوانید کمی از فسفر مغزتان را در اختیار شطرنج قرار دهید، می توانید در این ورزش وارد شوید. این ورزش زاییده تفکر آلمانی است و از ترکیب ۶ دور شطرنج مابین ۵ راند بوکس تشکیل شده است. شرکت کننده می تواند یا در شطرنج، طرف مقابلش را کیش و مات کند و یا او را در رینگ <ناک اوت> کند؛ البته مانند تمام ورزش های دیگر، این ورزش هم داور می خواهد. با توجه به اینکه ممکن است مدت شطرنج برای هر حرکت طولانی شود، در وقت تعیین شده اگر شما بتوانید در شطرنج طرف مقابل را <آچمز> هم کنید، برنده محسوب می شوید. به علاوه در صورت تمام شدن زمان ۵ دور بوکس، نفری برنده اعلام می شود که امتیاز بیشتری دارد. شاید فکر کنید انجام آن آسان است اما گاهی کهنه کارهای عرصه ورزش هم در انجام این رقابت ورزشی، درمانده اند.

۲) حمل همسر در فنلاند

فنلاندی ها مبتکر مسابقه بزرگ سالانه قهرمانی حمل همسر هستند. مسابقه راحت است. کافی است شما در حالی که همسر خود را کول کرده اید، سریع تر از همه از خط پایان بگذرید. این ورزش در غرب فنلاند در شهرهای کوچک انجام می شود. مقررات خاصی درباره وزن همسر وجود ندارد. آخرین برندگان این مسابقه بنا بر اطلاعات سایت این ورزش، یک زن و شوهر <استونیایی> بوده اند و خود فنلاندی ها در آخرین دوره نتوانسته اند به مدالی دست پیدا کنند.

۳) راگبی زیر آب

بازی راگبی زیر آب در یک استخر شنا به عمق ۴ متر انجام می شود. هر تیم آن شامل ۱۱ بازیکن است که سعی می کنند توپ سنگین را به دروازه طرف مقابل بزنند. هر دروازه در ته استخر نصب شده است. این ورزش یک بازی هیجان انگیز است و هیچ قانون خاصی به جز قانون جاذبه بر آن حکم نمی راند. بنابراین برای راه یافتن به آن ممکن است لازم نباشد شما حتما شرایط خاصی داشته باشید.

۴) غواصی در لجن

شرکت کنندگان در این مسابقه باید مسیری گلآلود را به مسافت ۵۵ متر در یک لجن متعفن و بدبو غواصی کنند و هر کس بتواند در کمترین زمان این کار را انجام بدهد، برنده مسابقه خواهد شد. شرکت کنندگان مجهز به لوله تنفس در زیر آب و کفش غواصی هستند و نمی توانند از شناهای معمول استفاده کنند. رکورد این مسابقه یک دقیقه و ۳۵ ثانیه و متعلق به <فیلیپ جان> است. آخرین مسابقه در تاریخ ۲۷ آگوست برگزار خواهد شد.

۵) دنبال کردن پنیر در انگلستان

این مسابقه که به مسابقه غلتاندن پنیر مشهور است، ورزش خطرناکی است که با قدمت صدها ساله در انگلیس و بر <تپه هیل> انجام می شود. یک حلقه پنیر به وزن ۵/۲کیلوگرم از تپه ای با شیب تند به پایین غلتانده می شود و شرکت کنندگان برای گرفتن آن با هم به رقابت می پردازند. همه ساله در این مسابقه دست و پاهای زیادی شکسته می شود و جراحات زیادی به وجود می آید.

۶) <بُز> کِشی در افغانستان

بزکشی ورزش ملی افغانستان و قرقیزستان است. در این ورزش افراد تیم ها که روی اسب نشسته اند، سعی می کنند با استفاده از دست، لاشه سر بریده یک بز یا گوسفند را از دروازه حریف بگذرانند. این ورزش توانایی خیلی زیادی می خواهد و همه کس نمی تواند در این شرایط به مسابقه بپردازد. مسابقه ممکن است طی انجام آن به خشونت بینجامد؛ بنابراین داوران مسابقه از افراد پرسابقه و بالای ۴۰ سال انتخاب می شوند. هر بار که لاشه از دروازه تیم مقابل عبور داده شود، یک امتیاز به حساب می آید و در پایان مسابقه آنکه امتیاز بیشتری به دست آورده، برنده مسابقه اعلام می شود.

۷) هاکی روی چرخ در آلمان

اگر با دیدن تعداد زیادی از کانادایی های بی دندانی که در دست خود چوب هاکی حمل می کنند، معتقد شده اید که ورزش هاکی روی یخ، ورزش سختی است، حتما با یک بار بازی هاکی روی چرخ البته اگر از عهده اش بربیایید، نظرتان عوض می شود. این بازی با همان قوانین قدیمی هاکی روی یخ انجام می شود اما به جای کفش مخصوص هاکی روی یخ و زمین بازی یخ زده، باید از تک چرخ هایی استفاده کنید که در یک سالن معمولی رانده می شوند. چند سالی است که این بازی در آمریکا نیز رواج یافته است. پیش از آن در آلمان و انگلیس طرفداران و بازیکنان به این بازی پرداخته اند. لیگ این بازی در آلمان برقرار است و بازیکنان مشتاقی را می توانید پیدا کنید که صبح سحر تا غروب خورشید را روی چرخ های خود به تمرین این بازی مشغولند.

۸) ماراتن <انسان - اسب> در ولز

مسابقه مشهوری در ولز وجود دارد که ماراتن <انسان - اسب> نامیده می شود. هدف از این ورزش، فائق آمدن بر قدرت اسب های انتخاب شده ای است که در کنار ورزشکاران می دوند. طول زمین مسابقه ۳۵کیلومتر است که در تمام طول آن پستی و بلندی های طبیعی وجود دارد که هم تحمل انسان و هم تحمل و استقامت اسب برای گذشتن از آنها مهم است. تنها تفاوت موجود در طول مسابقه گذشتن از یک منطقه جنگلی است که انسان دونده می تواند از لابه لای درختان آن بگذرد اما اسب دونده باید آن را دور بزند. هدف نهایی این ورزش، زودتر گذشتن از خط پایان است. ممکن است انسان در مبارزه پیروز شود و یا اسب؟ شما چه فکر می کنید؟ اگر بدانید که جایزه این مسابقه مبلغ زیادی است که هر سال در حال اضافه شدن است چه طور؟

۹) <سپاک تاک راو> در مالزی

این ورزش در مالزی بسیار محبوب است. روش اجرای آن شاید زیاد، عجیب و غریب نباشد اما آنچه مایه حیرت شما می شود، مهارت و چابکی بازیکنان است که حتی ممکن است <مایکل جوردن> را هم شرمنده کند. با تلفیق فوتبال و والیبال و ژیمناستیک، این ورزش زیبا و حیرت آور به وجود آمده است. توپ این بازی با سایز ۴۰سانتی متر، توپ نرمی است که از خمیر خیزران تهیه می شود. هر تیم ۳ بازیکن دارد و بازیکنان که در دو طرف یک تور قرار گرفته اند، با پا توپ را به حرکت درمی آورند. آنها فقط می توانند از پا، شانه یا سر برای ضربه زدن به توپ استفاده کنند اما اجازه ندارند دست های خود را برای ضربه زدن به کار ببرند. به طور معمول بازیکنان را در حالت پشتک زدن به جلو یا عقب می بینید و در حالت هایی که ممکن است حتی تصورش در ذهن شما خطور نکند.

نیلوفر حبیب زاده 

یکی از مربیان شنای حرفه‌ای آمریکا روشی را طراحی کرده است که با کمک آن می‌توان تکنیک و سرعت را در شنا افزایش داد. این روش نیازمند تمرین زیاد و پشتکار است.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، نانسی کرک‌پاتریک رنه، یکی از مربیان حرفه‌ای شنای قهرمانی برنامه‌ای چهار هفته‌ای برای بالا بردن سریع مهارت شنا و آمادگی جسمانی طراحی کرده است. افرادی که این برنامه را دنبال کنند می‌توانند بدون کم آوردن نفس به مدت طولانی شنا کنند.

ممکن است افراد زیادی شنا کردن را بلد باشند و بتوانند طول یک استخر را بدون مشکل شنا کنند، اما شنا کردن به طور حرفه‌ای و در بهترین حالت نیازمند آمادگی جسمانی و یادگیری روش‌های مناسب حرکت و نفس گیری است.

قبل از این که تمرین شنای خود را شروع کنید موارد زیر را در نظر بگیرید:

- در استخری شنا کنید که حداقل 18 یا 23 متر طول داشته باشد. استخرهای المپیک 50 متر طول دارند، اما همیشه نمی‌توان به چنین استخری دسترسی داشت. استخرهای رو باز بهتر از استخرهای سر پوشیده هستند، زیرا لکه و مواد شیمیایی داخل آب وارد هوا می‌شوند. از استخری استفاده کنید که ساعت برای اندازه گیری سرعت داشته باشد و خودتان نیز از ساعت ضد آب مخصوص شنا استفاده کنید. این به شما کمک می‌کند بدانید با چه سرعتی شنا می‌کنید. بدون ساعت نمی‌فهمید چقدر پیشرفت می‌کنید.

- همه مایوهای شنا یکسان نیستند. از مایوهای مخصوص مسابقه استفاده کنید زیرا آنها کاملا به بدن می‌چسبد و از مقاومت آب جلوگیری می‌کنند. به یاد داشته باشید که کلر بافت‌های مایو را بعد از مدتی از بین می‌برد، بنابراین بهتر است مایو را بعد از هر مصرف بشویید.

- کلاه شنا می‌تواند باعث افزایش سرعت شود به خصوص در کسانی که موهای بلد دارند، ضمنا کلاه شنا از عوارض مخرب مواد شیمیایی در آب استخر جلوگیری می‌کند. استفاده از عینک شنا می‌تواند چشم‌ها را محافظت کند.

سعی کنید به اندازه کافی از مایعات استفاده کنید. بعد از شنا بدن را خنک کنید. بدین شکل ضربان قلب پایین می‌آید.

* هفته‌ اول:

سه روز در هفته‌ در روزهای غیر متوالی تمرین کنید. در شنا عضلات مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرند و روش تنفسی در شنا ممکن است ابتدا خسته کننده باشد، اما با پشتکار می‌توان سریعا پیشرفت کرد.

در شروع حرکت یک پا را بر روی دیواره استخر قرار دهید دست‌ها را مقابل قرار دهید و بازوها را در دو طرف گوش‌ها بگذارید و انگشتان را صاف نگه دارید. خود را به سمت زیر آب پرتاب کنید. بدین شکل مثل یک کمان حرکت خواهید کرد، کمی زیر آب حرکت کنید و سپس به سمت بالا بیایید. کمی شنا کنید و دوباره این حرکت را تکرار کنید. 10 بار این تمرین را انجام دهید. در حرکت بعد یک دست را دراز کنید و دست دیگر را در کنار بدن قرار دهید، در این حالت پا بزنید. به هنگام پا زدن زانوها را خم نکنید و پاشنه پا را در آب نگه دارید، پا را از لگن حرکت دهید. برای حرکت کمی به سمت چپ تکیه کنید بعد دست راست را جلو بیاورید، سپس همین کار را انجام دهید و این دفعه دست چپ را جلو بیاورید. سعی کنید چهار تا هشت بار این تعویض دست‌ها را تکرار کنید. بین هر چند حرکت باید یک بار نفس بگیرید. زمانی که می‌خواهید نفس بگیرد سر را کمی خم کنید، ولی آن را بالا نیاورید. در حالی که یک تخته شنا در دست دارید، پا زدن را تمرین کنید . در این حالت می‌توانید سر را خارج از آب نگه دارید.

به مدت یک هفته‌ این تمرینات را تکرار کنید.

* هفته‌ دوم:

در هفته‌ دوم بر روی عضلات پا، تنفس و سیستم‌ قلبی – عروقی کار می‌شود.

ابتدا حرکت را طوری شروع کنید که یکی از دست‌ها را به جلو دراز کرده اید و دست دیگر را در کنار بدن دارید. شش بار پا بزنید، سپس دست دیگر را هم جلو بیاورید و شش بار دیگر پا بزنید. پس حرکت دست چپ را شروع کنید و شش بار پا بزنید. سپس نفس بگیرید. سعی کنید 180 متر بدین شکل تمرین کنید. به ازای هر دو بار شنای 180 متر 20 ثانیه استراحت کنید.

در مرحله بعد به ازای هر شش شنای 90 متر، 20 ثانیه استراحت کنید. سعی کنید بر روی تکنیک حرکت دست‌ها تمرکز کنید.

* هفته‌ سوم:

توجه به طول دوره‌ها و شمردن حرکت‌ها ممکن است خستگی به وجود بیاورد. سعی کنید به هنگام استراحت با شخصی صحبت کنید، موسیقی گوش دهید یا بگذارید کمی ذهن شما استراحت کند. سعی کنید بدن را با چند متر تمرین گرم کنید. برای بالا بردن ضربان قلب با 75 تا 80 درصد انرژی خود 23 متر شنا کنید. یک دقیقه‌ استراحت کنید و سپس تمرین اصلی را شروع کنید. برای تمرین اصلی هشت بار ، 68 متر شنا کنید. می‌توانید به ترتیب یک بار با شیوه آزاد شنا کنید ، یک بار شنای کرال پشت یا سینه انجام دهید و بار دیگر دوباره به شیوه آزاد شنا کنید و به همین ترتیب ادامه دهید. بار اول با 70 درصد انرژی . بار دوم با 75 درصد انرژی و بار سوم با 80 درصد انرژی تمرین کنید. بین هر ست 15 ثانیه استراحت کنید. این کار باعث افزایش استقامت و سرعت می‌شود.

* هفته‌ چهارم:

بدن را با 400 تا 600 متر شنا گرم کنید، به ازای هر 50 تر ، 15 ثانیه استراحت کنید. در تمرین اصلی شنا ابتدا 300 متر، سپس 200 متر و بار آخر 100 متر شنا کنید و بین هر ست 20 ثانیه استراحت کنید.

با استفاده از شناور پا (PULL buoy) ابتدا 100 متر، سپس 200 متر و بعد از آن 300 متر شنا کنید و بین این این ست‌ها استراحت کنید.

انجام تمرین‌هایی برای قوی کردن عضلات پا، شانه، دست و بدنه بسیار مهم است. می‌توانیم از تمریناتی همچون اسکات، لانگ و کرانچ برای این کار استفاده کنید و سعی کنید انعطاف پذیری مچ پار را نیز افزایش دهید.

بعد از چهار هفته‌ تمرین به کمک یک مربی احتیاج دارید تا تکنیک و سرعت شما را بهبود ببخشد.

« نیلوفر حبیب زاده »

شنا ورزشی کامل است و مزایای بسیار زیادی برای بدن انسان دارد. نوزادان از زمانی که جنین بودند درون آب قرار داشتند. شنا روشی عالی در میان انواع و اقسام ورزش‌ها و تمرین‌های حرکتی است. این ورزش فرای توانایی‌ها و سن، روشی ایده‌آل برای فعال بودن و سالم بودن می‌باشد. شنای مستمر و منظم باعث کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های مزمن نظیر امراض قلبی، دیابت نوع دوم و سکته می‌گردد. این ورزش همچنین باعث افزایش روحیه می‌گردد. خواص شنا بدون کمترین تماس‌های فیزیکی و فرسایشی عاید بدن انسان می‌شود.برخی فیزیولوژیست‌ها بر این باور هستند که شنا انتخاب کارآمدی برای کسانی است که با محدویت‌های فیزیکی و بدنی خاص مواجه هستند. آنها می‌گویند شنا برای اشخاصی که تمرین‌های غیر از شنا، برایشان خسته‌کننده و همراه درد است، بهترین گزینه است. شنا ورزشی است که همه بدن را به تحرک وا می‌دارد. شنا باعث می‌شود که فرد انرژی افزون تری برای انجام کارهای روزانه خود به دست آورد. این تمرین ورزشی بدن انسان را انعطاف‌پذیرتر می‌کند.

در تمرین شنا تمام اعضا بدن در حالت ورزش کردن هستند؛ قلب، ریه‌ها، عضلات و ... این فعالیت‌های بدنی در حالتی است که به مفاصل فشار بسیار کمی وارد می‌گردد. شنا برای سلامت عمومی و تناسب اندام تمرین بسیار خوبی است، با این توضیح که این تمرین برای کاهش وزن بهترین روش نمی‌باشد.

« نیلوفر حبیب زاده »

کاهش وزن، از بین بردن استرس، افزایش عزت نفس و خودباوری، کمک در بهتر شدن خلق و خوی و احساس بهتر، توانمند کردن عضلات و ماهیچه‌ها، بهبود خواب، کاهش فشار مفصلی در حین ورزش، عدم احساس گرمای حاصل از ورزش و دوری از تعرق، تقویت دستگاه گردش خون، جلوگیری از ابتلاء به بیماری دیابت نوع دوم و کاهش فشار خون و کلسترول خون از نتایج شنای مستمر می‌باشد.

به دلیل این که در شنا کردن اکثر عضلات بدن در فعالیت هستند، قلب و ریه‌ها به منظور اکسیژن رسانی به ماهیچه‌ها به فعالیت شدید می‌افتند این بدان معنا است که شنا تمرین بسیار عالی برای تقویت دستگاه گردش خون (قلب‌ها و عروق) است. شنا همچنین باعث تعادل در فشار خون می‌گردد.

شنا یکی از بهترین تمرین‌های ورزشی هوازی است که تمام بدن را به تحرک وادار می‌کند.

موسوی: امیدوارم تیم ملی نسبت به گذشته نتایج قابل قبول‌تری بگیرد

فشنگچی بازیکن سابق پرسپولیس که در پیکان بازی می کند یک پیام اخلاق منتشر کرد. فشنگی نوشت: زندگی مثل شطرنج می مونه،
وقتی بلد نیستی همه بهت یاد میدن 
اما 
تا یادگرفتی همه دوست دارن شکستت بدن.

نویسنده : نیلوفر حبیب زاده

منبع : اخبار ورزشی شهر خبر

اگر زمان کافی برای رفتن به باشگاه ورزشی ندارید و نمی‌خواهید زیاد هزینه کنید. می‌توانید از طناب زدن برای سلامت بودن و وزن کم کردن استفاده کنید.

طناب زدن دستگاه گردش خود و تنفس از راه فعالیت هوازی را تقویت می‌کند. این ورزش عضلات بدن را درگیر می‌کند. 

طناب زدن به کارایی روزانه بدن کمک می‌کند به وسیله این ورزش تمام ماهیچه‌های بدن کار می‌کنند.

برخلاف آنچه که افراد اغلب فکر می‌کنند، طناب زدن کار آسانی نیست، باید برای انجام آن اصول را رعایت کرد تا ریتم بهتر و طناب زدن طولانی‌تری را انجام دهیم، اولین تمرین این است که با یک پا بپرید و سعی کنید پایتان به طناب برخورد نکند این تمرین باعث ایجاد تعادل و مقاومت بیشتر می‌شود. هنگامی که ریتم خوبی پیدا کردید، بدن شما از فواید این فعالیت مفید بهره‌مند خواهد شد.

طناب زدن باعث تحریک گردش خون می‌شود، درحقیقت، این ورزش برروی ماهیچه‌های پا کار می‌کند و رگ‌های پا را ماساژ می‌دهد. این ماساژ باعث گردش خون می‌شود و دیگر خون در رگ‌ها تجمع نمی‌کند، این روش از واریس جلوگیری می‌کند و ریتم ضربان قلب را منظم می‌کند. همچنین طناب زدن باعث جلوگیری از افزایش وزن نیز می‌شود.

به کمک طناب زدن مداوم، می‌توان در هر ساعت 725 کالری سوزاند، این میزان کالری سوزانده شده باعث لاغر شدن می‌شود. با طناب زدن می‌توان به وزن ایده‌آل رسید، برای این منظور باید به مدت زمان طناب‌زدن توجه کرد و سریع از آن دست نکشید.

برای طناب زدن مداوم باید وسایل موردنیاز را تهیه کرد. باید یک طنابی بخرید که اندازه شما باشد اندازه طناب به تجربه و توانایی در طناب‌زدن نیز بستگی دارد. یک مبتدی باید طنابی سبک خریداری کند که وقتی پای خود را روی میانه این طناب می‌گذارد و آن را به سمت بالا می‌کشد، دسته‌های آن به شانه‌ها برسند. کسی که تجربه بیشتری دارد می‌تواند از طناب سنگین‌تر و کوتاه‌تر استفاده کند.

کفش در طناب‌زدن نقش مهمی ایفا می‌کند، زیرا باعث ثبات و تعادل بهتر می‌شود واز سختی تمرین می‌کاهد.

طناب زدن ورزشی ساده است که نیاز به تجهیزات زیاد و گران‌قیمت ندارد، تنها با کمک یک طناب و لباس مناسب می‌توانید، وزن کم کنید وبدنی سالم‌تر داشته باشید.

کارشناسان به خانواده ها اطمینان می دهند که کوتاهی قد هیچ ربطی به ژیمناستیک ندارد، مگر اینکه آنها در سن پایین تر از ۹ سال حرکات حرفه ای انجام بدهند.

«بچه ها را کلاس ژیمناستیک نبرید، می گویند قدشان کوتاه می ماند.» این جمله ای است که این سال های اخیر در خانواده هایی که فرزندان شان در سن خردسالی هستند، شنیده می شود.

ژیمناستیک ورزش پایه است. حتی کارشناسان این رشته می گویند، یادگیری حرکات ژیمناستیک از دوومیدانی و شنا هم ضروری تر است. هر کسی که در بچگی ژیمناست کار بوده، در دوران بزرگسالی می تواند ورزشکار خوبی باشد. اما این ذهنیت اشتباه در خانواده ها که این رشته باعث کوتاهی قد می شود، دلیلی شده تا کلاس های ژیمناستیک رونق کمتری داشته باشند.

کارشناسان به خانواده ها اطمینان می دهند که کوتاهی قد هیچ ربطی به ژیمناستیک ندارد، مگر اینکه آنها در سن پایین تر از ۹ سال حرکات حرفه ای انجام بدهند.

این باور غلط است

اما چرا تصور عمومی این است که ژیمناستیک قد را کوتاه می کند. پخش مسابقات ژیمناستیک از شبکه های تلویزیونی و ماهواره ای، یک نتیجه گیری ناامیدکننده و اشتباه برای همه داشته و آن اینکه هر کسی ژیمناستیک کار کند، کوتاه قد می شود.

محمدرضا کاظمی از کارشناسان این رشته توضیحاتی در این باره می دهد که شاید همه را قانع کند: «هر رشته ای طبیعت خاص خود را دارد و بر اساس آن است که ورزشکاران در آن رشته موفق می شوند. اگر می بینید بیشتر ورزشکاران ژیمناست کار کوتاه قد هستند به این دلیل است که افراد کوتاه قد بهتر می توانند حرکات مخصوص این رشته را انجام بدهند.»

در مسابقات داخلی هم همیشه بچه هایی که قد کوتاهی تری دارند، موفق تر هستند. کاظمی می گوید:«حرکات ژیمناستیک به چابکی، انعطاف پذیری و سرعت عمل بالایی نیاز دارد. این ویژگی ها را در آدم هایی با قد کوتاه تر بیشتر می شود، دید. این رشته آدم هایی سبک با توده عضلات بالا می خواهد.»

بر خلاف نظر بقیه، کاظمی معتقد است که ژیمناستیک حتی به رشد قدی کمک هم می کند: «هر ورزشی که انجام بدهیم به رشد کمک می کند. ژیمناستیک هم از این قضیه مستثنی نیست.»

افزایش رشد قد

ورزش ربطی به رشد قدی دارد؟ این سوال را از هر کارشناس دیگری بپرسید، یک جواب بیشتر ندارید، بله ربط دارد. البته این ربط مستقیم نیست. ورزش کردن به دلیل تحرک بالا و درگیری عضلات و استخوان ها می تواند به رشد کمک کند. اما هیچ ورزشی وجود ندارد که گفته شود قد را کوتاه می کند.

ورزش ژیمناستیک هم بعد از ۹ سالگی برای افزایش قد کودکان مناسب است، چراکه در سن پایین تر می تواند به محل های رشد استخوانی فشار وارد کند و سبب شود کودکان کوتاه قد و عضلانی شوند.