نقش ورزش در کاهش استرس

هنگامی که از افراد و اطرافیان خود بپرسید چگونه بر استرس و فشار های روزمره غلبه می کنند درصد زیادی از آن ها از ورزش به عنوان اولین و مهمترین وسیله ی انجام این امر یاد می کنند. براستی چگونه فعالیت فیزیکی که در آن پاسخ های فیزیولوژیک بدن با پاسخ بدن به استرس یکسان است می تواند سبب غلبه ی بدن بر فشارهای عصبی شود؟ آیا نوع ورزش هم در ایجاد این پاسخ موثر است؟ چه مقدار ورزش برای غلبه و مدیریت استرس لازم است؟

کارشناسان می گویند کسانی که مرتبا” ورزش می کنند، در فشارهای عصبی راحت تر خود را کنترل می کنند و تصمیمات بهتری می گیرند.انجام تمرینات ورزشی باعث می شود تا بدن فشار خون خود را تنظیم کند و سیستم های عصبی استقامت بیشتری کسب کنند. پس بدین صورت بدن می تواند کنترل بهتری در شرایط بحرانی و فشارهای روحی داشته باشد.از سویی، قدرتمند شدن عضلات و بطور کلی آناتومی بدن باعث می شود تا شخص از لحاظ روحی اعتماد به نفس بیشتری داشته باشد.

تئوری های مطرح در مورد نقش ورزش در کاهش استرس

·سم زدایی ترکیبات زاید به دنبال استرس

·افزایش اعتماد به نفس و باور مثبت از خود

·خلوت گزینی متناوب و خویشتن نگری

·کاهش انقباض زیاد عضلانی

·هورمون های درونی آرامبخش

·افزایش آگاهی از شرایط بدن خون

·بهبود شرایط خواب و استراحت

·افزایش توان مقابله با استرس و بیماری

چه نوع ورزشی مفید است؟

به طور کلی ۳ نوع ورزش داریم: ورزش های هوازی،ورزش های غیر هوازی و ورزش های مهارتی (افزایش دهنده ی مهارت).

ورزش های هوازی سبب می شوند اکسیژن به اندازه ی کافی به بافت ها برسد مثلا” در حین دویدن به مدت ۲۰ دقیقه در حالیکه بتوان با همراه خود مکالمه و صحبت کرد نمونه ای از ورزش هوازی است. این نوع ورزش توان قلبی – عروقی را بسیار بالا می برند. ورزش های بی هوازی معمولا” به صورت حرکات سریع و قدرتی که در مدت کوتاهی انجام می شوند و در حین انجام آن ها نفس در سینه حبس می شود تعریف می شوند.

وزنه برداری و یا شرکت در دوی ۱۰۰ متر نمونه ای از این نوع ورزش است. این نوع ورزش سرعت، قدرت و حجم عضلات را افزایش می دهد. ورزش های تقویت کننده ی مهارت مثل گلف یا یوگا و تنیس سبب افزایش انعطاف پذیری، تعادل و توان عضلانی می شوند و هماهنگی عصب- عضله را افزایش می دهند.

به طور کلی مهم نیست که چه نوع ورزشی انجام شود. هر شخصی بر حسب شرایط خود و علاقه مندی به یک نوع از این انواع می پردازد. مثلا” در شخصی که پوکی استخوان دارد ورزش های بی هوازی مثل وزنه زدن ارجح است. در فردی که می خواهد توان قلبی- عروقی خود را افزایش دهد ورزش های هوازی بهترند و در شخصی که به دنبال تعادل و هماهنگی عضلانی بهتر است ورزش های نوع سوم بهترند.

بهترین ورزش ها برای رهایی از استرس

§یوگا

یوگا به معنای واقعی خودش یک ورزش است؛ ورزشی کامل برای جسم و ذهن. مهم‌ترین تفاوتی که این ورزش با ورزش‌های دیگر دارد این است که حرکات کششی ذهن و جسم بر خلاف سایر ورزش‌ها بسیار آرام صورت می‌گیرند.

یوگا از جمله ورزش هایی است که به تمرکز بر تنفس نیاز دارد که آن را به ورزش مدیریت استرس تبدیل می کند. این ورزش از نظر قدرت و تمرکز، دارای کلاس هایی در سطوح مختلف است.

§تای کای

تاکی کای، مانند ورزش یوگا ترکیبی از حرکات روان بدنی و تعمق است. از آنجایی که تای کای نیاز به تمرکز و تمدد اعصاب و شل کردن عضلات نیاز دارد، نوعی ورزش فیزیکی آرامش بخش ذهن نیز محسوب می شود .

§پیلاتس

پیلاتس شامل یک سری حرکات و کشش هایی است که عضلات را تقویت و سفت، انعطاف پذیری و تعادل را بهتر و ذهن و بدن را با هم متحد می کند.

§پیاده روی و دویدن

بسیاری از مردم معتقدند که پیاده روی و یا دویدن بهترین راه برای افزایش آمادگی جسمانی است؛زیرا پیاده روی و دو، استرس و تنش را از ذهنتان پاک می کند . خارج شدن از منزل برای انجام کار برای شما مفید است؛ زیرا نورخورشید و طبیعت می توانند روحیه را نیز بالا ببرند.

§ورزش های دسته جمعی

یک تمرین ورزشی دیگر که می تواند در رفع استرس موثر واقع شود، ورزش در کنار دوستان است. در حین ورزش شما با یکدیگر گفت و گو و درد و دل می کنید. اگر این درد و دل دوستانه در مورد موضوعی باشد که بر شما فشار روانی وارد کرده است، شما می توانید به این وسیله ایده هایی را برای حل مشکلاتان به دست بیاورید.

چه مقدار ورزش لازم است؟

میزان پرداختن به ورزش به هدف شما بستگی دارد چنانچه می خواهید برای غلبه بر استرس های روزانه کارامد باشید لازم است فعالیت های فیزیکی را جزء برنامه ی خود کنید.معمولا” برای حفظ تناسب و آمادگی و آرامش لازم است حداقل ۳ بار درهفته ورزش کنید و هر بار حداقل ۴۵-۳۰ دقیقه. ورزش را به صورت منظم انجام دهید. ورزش گاه گاه اثرات چندانی در کاهش اثرات استرس روی شما ندارد                                    پگاه بخشایی