loading...
انجمن ورزشی پنجم اردیبهشت
آخرین ارسال های انجمن
fazeleh77 بازدید : 92 سه شنبه 01 اردیبهشت 1394 نظرات (2)

متداول ترین ضعف‌های مفاصل + علتها و توصیه‌ها

 Knee-Joint

آرتروز یکی از مرسوم ترین امراض مفصلی است که با نشانه هایی مانند درد، حرکت نکردن و ناتوان شدن عضلات همراه است و متداولترین مفاصل درگیر به ترتیب  زانو، ستون فقرات گردن و کمری و همچنین مفصل ران و مفصل قاعده شصت دست است.
در نوع ثانویه همیشه پیش زمینه‌هایی چون عفونت‌های مفصلی، بیماری‌های رماتیسمی و انحرافات مفصلی وجود دارند و معمولاً سن بروز بیماری در سنین پایین تری است و در نوع اولیه که نوع بدون علت هم نامیده می‌شود نمی‌توان علت خاصی را برای بروز آن ذکر کرد و اغلب در سنین بالا اتفاق می‌افتد و هر چند بروز آرتروز با افزایش سن ارتباط مستقیم دارد ولی اکثر محققان بر این اعتقاد هستند که مفاصل بدن انسان این قابلیت را دارد که در تمام طول عمر هر فرد بدون نقص به کار خود ادامه دهند.
در بسیاری از موارد اعمال فشارهای زیاد به مفاصل را عامل اصلی صدمه به مفصل و بروز آرتروز می‌دانند و منظور از فشار زیاد، اعمال بارهای بزرگ به مفاصل به صورت مکرر و با فواصل زمانی کوتاه است.
با افزایش سن بایستی نحوه زندگی به نحوی تغییر کند و فشارهای وارده بر ساختمان‌های مختلف بدن مانند غضروف مفصلی به صورتی مدیریت شود که فرصت کافی برای بازسازی داشته باشند. حفظ دامنه حرکتی مفصل و تقویت عضلات اطراف مفصل با افزایش ثبات مفصلی، منجر به کاهش صدمات وارده و در نتیجه کاهش درد و علائم بیماری می‌شوند.
هرچند اعمال فشارهای بزرگ و مداوم به مفصل باعث آسیب می‌شود ولی باید توجه داشت که اعمال فشارهای متعارف، نیازی ضروری برای حفظ وضعیت تغذیه ای غضروف و مفصل است و در این زمینه می‌توان به فعالیت‌هایی مثل راه رفتن و ورزش‌های روزانه به صورت مرتب اشاره کرد که برای حفظ سلامت سیستم حرکتی بدن بسیار مناسب است.

fazeleh77 بازدید : 101 سه شنبه 01 اردیبهشت 1394 نظرات (0)

کجی ستون فقرات

scoliosis

اگر کج شدن ستون فقرات پیش از سن بلوغ  مداوا نشود، زمان را برای مداوا از دست خواهیم داد.اسکولیوز به کج شدن جانبی ستون فقرات اطلاق می شود که  اگر به موقع درمان نشود   انحراف ستون فقرات با مشکلات نخاع و ریشه اعصاب  منجرمی شود. انحراف ساختار استخوانی نقص عصبی به وجود می آورد.

بسیاری از این انحرافات در نوجوانی بروز می کند که اگر در این زمان درمان نشود فرصت را برای درمان از دست خواهیم داد، وقتی شخصی از سن نوجوانی یا بلوغ اسکلتی بگذرد درمان تنها با جراحی محقق می شود.

علت شناخته شده ای برای بیماری اسکولیوز وجود ندارد ولی در برخی موارد عوامل ژنتیکی نیز تاثیر دارد. درمانهای غیر جراحی آن شامل استفاده از حرکت های اصلاحی، حرکت درمانی، استفاده از اورتز (آتل هایی که ستون فقرات را اصلاح می کند) است.

انحراف ستون فقرات اول باید توسط والدین تشخیص داده شود، وقتی نوجوان در حال لباس عوض کردن است باید به ستون فقرات وی کاملا دقت شود. در صورت مشاهده بیرون زدگی یکی از کتف ها و یا حالت گوژپشتی باید به متخصص مراجعه کنند. این انحراف علاوه بر تاثیر روی ساختارهای عصبی به قفسه سینه که متصل به ستون مهره ها است نیز فشار آورده و ظرفیت تنفس فرد را پایین می آورد.

بیماری اسکولیوز در بخش عمده نوجوانان در مدرسه و توسط مربیان بهداشت تشخیص داده می شود، اگر نیاز به درمان احساس شود باید توسط والدین پیگیری شود.

fazeleh77 بازدید : 94 سه شنبه 01 اردیبهشت 1394 نظرات (0)

بررسی برخی از علل زانو درد

زانو درد

 

 

زانو درد یکی از دردهایی است که به سختی می توان آن را تحمل نمود به علاوه اینکه اغلب جلوی انجام کارهای روزمره را می گیرد و فرد را دچار کم تحرکی می کند. اغلب درد زانو اگر نادیده گرفته شود به کمر منتقل میشود.

 

 

دردهای زانو ممکن است به دلیل برخی شکستگی ها در ناحیه زانو یا ساق و ران پا ایجاد شوند. عموما افرادی که دچار شکستگی در یکی از این نواحی می شوند. زانو درد را تجربه می کنند . درمان این گونه دردها اغلب به کمک فیزیوتراپی و استفاده از مسکنها صورت می پذیرد

برخی دیگر از دردهای زانو ممکن است مرتبط با ورم مفاصل و ورم زانو باشد. اغلب در ورم زانو این کشکک زانو است که ورم می کند و دچار درد می شود. گاهی اوقات هم کشیدگی و ضربه در این ناحیه موجب درد می شود. در این گونه موارد اغلب پزشکان توصیه می کنند استراحت کنیم و از خم و راست کردن مکرر زانوبپرهیزیم. و با کمی پیاده روی سبک به رفع تورم یا کاهش درد کمک نماییم.

یکی دیگر از علل زانو درد می تواند درد ناحیه کمر باشد که در صورت سرپا ایستادن یا انداختن وزن روی یک زانو ایجاد شود. در این موارد هم از فرد خواسته می شود. حتی االمکان کمتر بایستد ویا هنگام ایستادن با گذاشتن چهارپایه ایی زیر پا از فشار مضاعف روی زانو بکاهد.

گاهی اوقات هم درد زانو در افراد ورزشکار به دلیل فشار بیش از حد روز زانو ایجاد می شود که توصیه می شود با بستن زانو و تحرک کمتر و استفاده از کمپرس یخ و مسکن به درمان ان کمک نمود.

در افراد کهنسال یکی دیگر از علل درد زانو می تواند پوکی استخوان و تخریب غضروف ها باشد. عموما در این سنین فقط با انواع مسکن ها و استفاده از زانو بندهای طبی و داروهای کلسیم انجام می شود.

در برخی موارد هم ضعف عضلات در افراد بخصوص افراد جوان یا حتی کودکان موجب درد شدی در زانو می شود که در این گونه موارد با مراجعه به متخصصیان طب قیزیکی و ارتوپدها ورزشهای مخصوص داده شده و سعی می شود این ضعف درمان شود.

fazeleh77 بازدید : 101 سه شنبه 01 اردیبهشت 1394 نظرات (0)

7 ویتامین برای پر انرژی شدن

 vitamin-q

ویتامین ها، مواد آلی، مورد نیاز برای متابولیسم طبیعی، و بوجود آوردن انرژی در بدن می باشد. انرژی زیاد داشتن لازمه اش ویتامین خوردن است.بدن بطور طبیعی ، به هر نوع ویتامینی در اندازه متعادل برای بکارگیری وظایفش دارد، ولی بعضی از ویتامین ها هستند که در بدن زودتر انرژی تولید میکنند. در اینجا برخی از ویتامین ها را معرفی میکنیم که ضروری هستند :

 

 

 

ویتامین B1

 

این ویتامین انرژی زا است در مواد غذایی مانند برنج قهوه ای، شیر سویا، تخم مرغ، غلات سبوس دار، گوشت، ماهی و آجیل وجود دارد غنی از کربوهیدرات ها هستند و برای انرژی سلول ها لازمست. برای درمان ضعف، خستگی و از دست دادن تعادل خوبست ویتامین B2

 

ویتامین تقویت کننده ایمنی بدن برای رشد و ترمیم سلول است. همچنین برای تولید انرژی و تبدیل چربی و نشاسته به انرژی و حفظ جریان خون و اکسیژن در بدن لازم است. سرگیجه و بی خوابی را می توان با مصرف منظم ویتامین B2 از طریق دانه غنی شده، پنیر، مرغ، غلات و سبزیجات با برگ سبز یا مکمل جلوگیری کرد. ویتامین B3

 

یک ویتامین محلول در آب است که انرژی تولید میکند سموم را از بین برده و به هضم غذا کمک میکند از دیگر ویژگی های متمایز ویتامین B3 تامین انرژی برای بدن ضروری است. غلات، حبوبات، غلات سبوس دار، لوبیا، آجیل، ماهی، تخم مرغ و سبزیجات بخار پز برخی از منابع از ویتامین B3 هستند ویتامین B5

 

ویتامین ضد استرس است که در بالا بردن استقامت بدن مفید است و انرژی تولید میکند. این نیز خواب آور است و در طول روز انرژی مورد نیاز بسیار فراهم می کند . کلم بروکلی، آووکادو، ماهی، حبوبات، سیب زمینی شیرین و مخمر پر از پانتوتنیک اسید و یا ویتامین B5 می باشد. اسید فولیک یا ویتامین B9

Vit-B

برای تولید سلول های قرمز خون، اکسیژن بسیار حیاتی است. آب میوه، عدس، لوبیا، برنج و نان دارای ویتامین B9 هستند

 

ویتامین ضروری برای تولید انرژی برای تشکیل پروتئین و سلول های خون مورد نیاز است. تخم مرغ، گوشت و ماهی غنی ترین منابع ویتامین B12 هستند، مکمل مورد نیاز برای گیاه خواران برای جلوگیری از خستگی و ضعف است. ویتامین C

 

ویتامین C آنتی اکسیدانی است که با میکروب مبارزه می کند و بلافاصله پس از بیماری توصیه می شود. این به جذب آهن و کلسیم بدن کمک می کند. همه میوه های خانواده مرکبات، و سبزیجات سبز در رژیم غذایی روزانه گنجانده شود چون به مقدار زیاد از این ویتامین دارند . .

این مطلب توسط تیم مترجمین مجله پزشکی دکتر سلام ترجمه شده است و استفاده از آن فقط با ذکر منبع (hiDoctor.ir) مجاز می باشد.

 

fazeleh77 بازدید : 98 سه شنبه 01 اردیبهشت 1394 نظرات (0)

تاثیرات مستقیم استرس بر روی پوست افراد

4

استرس می تواند تاثیرات بسیاری بر روی سلامت فرد بگذارد. یکی از اصلی ترین و اولین علائم این موضوع ، بروز اختلالات پوستی در فرد می باشد. بسیاری از افراد بر این عقیده اند که پوست افراد نشان دهنده ی وضعیت سلامت روحی آنهاست.

 

می گویند پوست ما افشاکننده حالات و وضع روحی و روانی ماست، به طوری که در دوران پراسترس و پرتنش که به طور طبیعی در زندگی همه افراد پیش می آید، پوست مان پژمرده و تیره به نظر می رسد و آثار خستگی بر آن قابل مشاهده است، اما اتفاق بدتر زمانی می افتد که دوره های پراسترس در زندگی مان طولانی بشود که حاصل آن ریزش منطقه ای مو یا بروز آثار پیری و چین و چروک بر پوست خواهد بود که شاید جبران آن به سادگی و در کوتاه مدت ممکن نباشد.

 

واقعیت آن است که به طور عادی پوست و موی ما در معرض انواع آسیب ها و آلودگی های محیطی از نور خورشید گرفته تا آلاینده های محیطی و در برخی افراد اثرات منفی ناشی از مصرف سیگار و الکل قرار دارد.

 

استرس می تواند سیستم های دفاعی طبیعی بدن که آسیب پذیری نسبت به این عوامل را کاهش می دهد، تضعیف کند و به این ترتیب روند ترمیم کنند گی پوست با اختلال مواجه می شود که حاصل آن تخریب بافت پوست و مو و ظاهر شدن نشانه های پیری زودرس روی پوست است.

 

اما نکته مهم در این میان باورهای اشتباهی است که در ارتباط با آثار استرس بر پوست و مو قابل مشاهده است که دکتر مسعود داوودی، متخصص بیماری های پوست و مو درباره آنها چنین توضیح می دهد: استرس می تواند به ریزش سکه ای یا منطقه ای مو منجر شود، اما در سفید شدن موها برخلاف تصور عامه نقشی ندارد، بلکه ریزش موهای تیره تر پوست که در مواجهه با تنش ها آسیب پذیرتر است، باعث به چشم آمدن بیشتر موهای سفید شخص می شود.

 

از سوی دیگر برخلاف تصور بسیاری که جوش های ایجاد شده روی صورت شان را ناشی از عوامل عصبی می دانند، استرس می تواند جوش ها را همچون برخی از بیماری های پوستی تشدید کند، ولی این اتفاق برای افرادی می افتد که مستعد ابتلا به آکنه هستند و به خودی خود عامل بروز جوش و آکنه روی پوست نیست.

 

گناه پوست آسیب دیده بر گردن استرس

 

هیچ یک از متخصصان پوست و مو منکر آن نمی شوند که استرس و اضطراب های روحی و روانی می تواند تبعاتی چون کاهش شدید وزن، پایین آمدن منابع مغذی موجود در بدن و ریزش موی منطقه ای را در پی داشته باشد. مهم تر از آن استرس می تواند عامل تشدید یا بروز برخی از بیماری های حاد و جدی پوستی باشد.

 

دکتر داوودی در گفت و گو با جام جم می گوید: واقعیت آن است که ریزش موی منطقه ای به دنبال یک دوره پراسترس اتفاق می افتد، اما این مشکل در صورتی که طاسی در فرد جنبه ژنتیک نداشته باشد، پس از گذراندن دوران استرس، رفع می شود. از سوی دیگر استرس می تواند به تشدید یا آشکار شدن برخی از بیماری های پوستی نهفته منجر شود که شایع ترین آنها پسوریازیس (بیماری پوستی مزمن خودایمنی که باعث افزایش سرعت چرخه رشد سلول های پوست می شود)، لوپوس (لوپوس بیماری سیستم ایمنی بدن است که می تواند قسمت های مختلفی مانند پوست، مفاصل، قلب، ریه، خون، کلیه ها و مغز را درگیر کند)، کهیر، حساسیت های پوستی و «لیکن پلان» (بیماری شایع پوست و مخاط) است.

 

استرس، عامل بروز یا تشدید آلرژی پوستی

 

افراد زیادی هستند که هنگام بروز عصبانیت، ناراحتی و اضطراب علائمی چون کهیر، خارش و آلرژی های پوستی را بروز می دهند. چنین تظاهراتی به این معناست که اگر بیمار مبتلا به اگزما یا حساسیت پوستی دچار استرس شود، بیماری اش بیش از پیش شعله ور خواهد شد.

 

بر این اساس متخصصان پوست به تمام افرادی که در برخورد با استرس دچار حساسیت، کهیر یا حتی آکنه های چرکی می شوند، توصیه می کنند برای مدتی و تا خارج شدن از شرایط استرس، از خوردن خوراکی های چرب، شیرین و محرک پرهیز کنند.

 

همچنین این محققان برای کاهش عوارض استرس بر پوست به تمام افراد و بخصوص افراد مستعد بروز آلرژی های پوستی یا آکنه توصیه می کنند که در همه فصل های سال برای کاهش اثرات استرس بر پوست شان از ضدآفتاب استفاده کنند البته استفاده از ماسک های خانگی با استفاده از انواع میوه ها نیز در کاهش اثرات استرس بر پوست می تواند موثر باشد.

 

استرس دامن ناخن ها هم می گیرد

 

اگر عادت به جویدن ناخن هایتان دارید یا هنگامی که عصبی هستید با ناخن هایتان روی میز ضربه می زنید، بدانید که این کار می تواند باعث بدشکل شدن ناخن ها و ایجاد خط هایی عمودی روی سطح آنها شود. به بیان دیگر بسیاری از افرادی که از بدشکل بودن ناخن های خود شکایت دارند، نمی دانند بدرفتاری ناشی از استرس باعث به وجود آمدن این مشکل برای ناخن هایشان شده است.

 

اما متخصصان توصیه می کنند که این افراد در طول دوران درمان استرس، همیشه ناخن های خود را کوتاه نگه دارند تا عادت جویدن و ضربه زدن با آنها به مرور زمان از سرشان بیفتد. همچنین ورزش کردن، پرهیز از حمام آب داغ و مرطوب کردن پوست اطراف ناخن ها می تواند تا حد زیادی باعث کنترل استرس و کاهش عوارض ناشی از آن بر ناخن ها شود.

 

به پوست تان کمک کنید

 

استرس می تواند به افزایش رنگدانه های پوست و در نتیجه تیره و کدر شدن آن منجر بشود. همین طور شادابی و طراوت پوست را با توجه به ضعیف کردن سیستم های حفاظتی بدن به مخاطره بیندازد، اما دکتر داوودی با توجه به این که حذف عوامل تنش زا به طور قطعی در زندگی ممکن نیست به ارائه راهکارهایی برای کاهش اثرات استرس و اضطراب بر پوست اشاره می کند و می گوید: ژنتیک، خواب خوب و تغذیه سالم در کنار هم می تواند به داشتن پوست و مویی شاداب و سالم کمک کند و روند پیری پوست را به تعویق اندازد. یعنی به دنبال خستگی، استرس و بی خوابی چروک و تیرگی در پوست تظاهرات بیشتری پیدا می کند. پس اولین قدم برای مقابله با آثار منفی ناشی از خستگی و استرس بر پوست داشتن خواب مناسب و تغذیه مبتنی بر مصرف بالای میوه و سبزی ها است.

 

این متخصص پوست تاکید می کند: استفاده از داروهای موضعی ضدچروک و پیری پوست در دوران پراسترس می تواند، کمک کننده باشد و بخصوص در شرایط استرس جسمی ناشی از کار زیاد، مصرف داروهای آنتی اکسیدانی و مولتی ویتامین ها بخصوص ویتامین C و E بسیار موثر است. البته استفاده از آرام بخش ها تحت نظر پزشک متخصص نیز گاهی ضروری می شود.

 

در نهایت داشتن آرامش و اختصاص زمانی از روز به ورزش و فعالیت بدنی برای رسیدن به آرامش روحی و جسمی می تواند در کاهش اثر استرس بر پوست در کنار دیگر ارگان های بدن مفید باشد.

fazeleh77 بازدید : 86 سه شنبه 01 اردیبهشت 1394 نظرات (0)

چه افرادی نباید ورزش کنند؟

اگر فردی مستعد اختلال در ضربان قلب باشد، به عبارتی، آریتمی داشته باشد، نباید ورزش‌های سنگین کند و یا حداقل، ابتدا باید با پزشک خود مشورت کند. افرادی که مبتلا به افزایش بیمارگونه ضخامت عضله قلب هستند (که افراد مبتلا به این عارضه نیز باید در سنین جوانی از اجرای فعالیت‌های قلبی پرهیز کنند) همچنین افرادی که پرولاپس، افتادگی شدید دریچه میترال، دارند باید از اجرای ورزش‌هایی که در آن امکان برخور وجود دارد مانند؛ تکواندو و کاراته پرهیز کنند، اما ورزش‌های همگانی مانند پیاده‌روی، شنا و ورزش‌هایی که درگیری فیزیکی ندارند و به صورت قهرمانی هم دنبال نمی‌شوند، برای سلامت بیشتر مردم اشکالی ایجاد نمی‌کنند. مبتلایان به آنژین ناپایدار هم منع از ورزش دارند.

 

جملاتی که می‌خوانید، علامت خطر است

نگران نشوید، چون می‌توانید پس از خواندن سطرهای بعدی، از موارد خطرساز پیشگیری کنید. پس یادتان باشد اگر فردی بدون آمادگی، به یک‌باره تصمیم به اجرای فعالیت‌های فیزیکی بگیرد، این کار می‌تواند برای وی خطرات زیادی را به دنبال داشته باشد. به طور مثال، حتی دویدن در پارک بدون آمادگی جسمانی، تهدیدی برای سلامت چنین افرادی محسوب می‌شود. نخست اینکه باید پیش از ورزش، فرد خود را گرم کند.

به عبارتی، حرکات کششی و نرمشی اجرا کند تا عضلات وی گرم شوند. سپس به آرامی شدت ورزش را بالا ببرد و حتی در پایان کار نیز به طور ناگهانی فعالیت خود را متوقف نکند. این را هم بگوییم فردی که در سنین جوانی قرار دارد و مشکل قلبی ندارد، ممکن است بدون آمادگی فعالیت‌های ورزشی داشته باشد و در سال‌های نخست، پیامدهای منفی این کار را متوجه نشود، اما افرادی که در معرض خطر بیماری‌های قلبی و عروقی قرار دارند، باید بدانند که ورزش خود را نباید با حجم زیاد و کار سنگین آغاز کنند.

 

توصیه‌هایی برای شما

فراموش نکنید که در هر وضعیتی، ورزش کردن به افراد توصیه نمی‌شود، منظور اوضاع محیطی است، به ویژه اکنون که ما با پدیده‌ای به نام آلودگی هوا مواجه هستیم، بیماران قلبی، باید از اجرای فعالیت‌های فیزیکی در بیرون از خانه پرهیز کنند. همین طور در هوای بسیار سرد یا گرم، افرادی که مبتلا به بیماری‌های قلبی هستند، نباید ورزش کنند. چرا؟ به این دلیل که این اوضاع، فشار ورزش را روی بدن افراد افزایش می‌دهند. بنابر این افرادی که سالم هستند، می‌توانند این اوضاع را تحمل کنند، اما افرادی که دچار بیماری قلبی هستند، به طور حتم با مشکل مواجه خواهند شد.

fazeleh77 بازدید : 241 سه شنبه 01 اردیبهشت 1394 نظرات (0)

تأثیر ورزش بر روی اندام‌های بدن

 


اجرای فعالیت‌های فیزیکی به نحو صحیح و اصلی، از جمله مواردی است که برای پیشگیری از ابتلای افراد به بسیاری از بیماری‌های جسمی و حتی بیماری‌های روحی، و همچنین درمان آن‌ها به افراد توصیه می‌شود، مواردی مانند کمر درد و ...

 


ورزش

این در حالی است که چنین توصیه‌ای برای سلامت مهم‌ترین عضو بدن که مسوولیت تغذیه همه بافت‌ها را بر عهده دارد، از اهمیت زیادی، شاید بیشتر از سایر اندام‌های بدن برخوردار است. به همین دلیل، بارها و بارها شنونده این عبارت بوده‌ایم که «برای حفظ سلامتی خود ورزش کنید» اما ورزش با پمپ بدن ما چه می‌کند؟

 

ورزش برای تقویت عضله گوی سرخ‌رنگ بدن

«یک، دو، سه» ورزش کنید، چون این کار موجب تقویت عضله قلب می‌شود. می‌پرسید چرا؟ پاسخ ساده است، زیرا سرعت ضربان قلب پس از اقدام به چنین تحرکاتی، البته به شرط استمرار آن‌ها، برای هر فعالیتی کمتر می‌شود، این یک امتیاز مثبت برای من و شماست.

البته برخی اوقات فراموش می‌کنیم که اجرای حرکات ورزشی، موجب تغییر روحیه در افرادی می‌شود که به این موضوع توجه می‌کنند. از سوی دیگر، ورزشکاران کمتر سیگار می‌کشند و رژیم غذایی بهتری را رعایت می‌کنند. با وجود این، باید گفت که فعالیت فیزیکی، خود باعث ورزیده شدن عضله قلب و بهتر شدن وضع و کارکرد آن می‌شود.

 

سپری در برابر سکته‌های قلبی و فشار خون

در ردیف نخست عواملی که باعث کاهش احتمال سکته قلبی در افراد می‌شود، ورزش را داریم که به جنگ این عارضه می‌رود و دیگر اینکه گفته می‌شود این کار مانعی است در برابر بیماری‌ای که ما از آن با نام فشار خون یاد می‌کنیم. به عبارتی، باید گفت حتی اگر ورزش به طور مستقیم موجب کاهش احتمال بروز چنین مشکلاتی در فرد نشود، با کنترل عوامل خطرساز، در کاهش چنین ریزمولفه‌هایی نقش موثری دارد.

 

چربی و قند را هم کنترل می‌کند

اگر کمی به صحبت‌هایی که میان دوستان و بستگانتان رد و بدل می‌شود، با دقت بیشتری گوش کنید، متوجه می‌شوید که بروز یکسری از عوامل خطرساز، به طور مستقیم موجب بروز امراض قلبی و عروقی در افراد می‌شود مانند چربی، قند و ... ؛ اما نگران نباشید، تحرک فیزیکی، البته بر اساس قواعد فیزیکی ،می‌تواند این موارد را نیز کنترل کند.

کسانی که ورزش می‌کنند، دستگاه تنفسی و قلبشان بهتر کار می‌کند، بهتر اکسیژن را به اندام‌های بدن می‌رسانند، پس ظرفیت حیاتی و تنفسیشان هم بیشتر می‌شود. خبر غافلگیرکننده بعدی اینکه نه‌تنها این ظرفیت در ریه و قلب ایجاد می‌شود، بلکه عضلات وقتی ورزیده می‌شوند، بهینه کار می‌کنند.

ترفندی برای افزایش ظرفیت حیاتی و تنفسی فرد

کسانی که ورزش می‌کنند، دستگاه تنفسی و قلبشان بهتر کار می‌کند، بهتر اکسیژن را به اندام‌های بدن می‌رسانند، پس ظرفیت حیاتی و تنفسیشان هم بیشتر می‌شود. خبر غافلگیرکننده بعدی اینکه نه‌تنها این ظرفیت در ریه و قلب ایجاد می‌شود، بلکه عضلات وقتی ورزیده می‌شوند، بهینه کار می‌کنند. به عبارتی، مصرفی بهینه از اکسیژن و انرژی دارند. همه این موارد هم باعث می‌شود فردی که ورزش می‌کند، سلامتش تضمین شود.

 

کاهش حملات حاد عروق کرونر

ورزش باعث می‌شود تا حملات حاد عروق کرونر نیز تا حد زیادی کاهش یابد، زیرا وقتی ما احتمال وجود عوامل خطرساز را کم می‌کنیم، سلامت عروق را نیز حفظ کرده‌ایم. از سوی دیگر، حمله کرونری نتیجه وجود بیماری عروق قلبی در افراد است. زمانی که می‌توانیم با روش‌های مختلف مانند ورزش یا ترک سیگار، سلامت را به عروق باز گردانیم، بدون شک احتمال ابتلا به چنین مشکلی، کم و کمتر می‌شود.

 

شکست ضریب ابتلا به بیماری قلبی با ورزش

اجرای فعالیت‌های ورزشی، احتمال ابتلا به بیماری‌های قلبی را 2 تا 4 برابر کاهش می‌دهد، واقعیت این است که این رقم شاید بیش از این مقدار هم باشد.

 

fazeleh77 بازدید : 119 شنبه 15 فروردین 1394 نظرات (0)

اطلاعاتی از ورزش پارکور
پارکور (به فرانسوی: Parkour) یا هنر جابجایی (به فرانسوی: L'art du déplacement) یا شهرنوردی به پیشهاد گروه "رها" یک راه نوین برای تعامل با محیط اطراف فقط با استفاده از توانایی‌های انسان است.
 داوید بل، بنیان‌گذار پارکور در فرانسه می‌گوید: جنبهٔ فیزیکی پارکور، غلبه‌کردن بر تمامی موانع پیش روست، درست مانند این‌که در شرایط اضطراری گیر کرده باشید. پارکور فقط صرف حرکات نیست، بلکه مجموعه‌ای هدفمند و دارای فلسفهٔ خاص خویش است.

پس هدف پارکور، رسیدن به مقصد با استفاده از کاراترین، روان‌ترین و مستقیم‌ترین مسیر و مناسب‌ترین حرکات است که می‌تواند شامل دویدن، پریدن، بالا رفتن و خزیدن باشد. «کارایی» یکی از مهم ترین مشخصه‌های پارکور است، و به این معنی است که لازم نیست حرکات سریع‌ترین باشند، بلکه باید مستقیم‌ترین و با صرف انرژی کمتری انجام شوند و همچنین مانع آسیب دیدگی دراز مدت یا کوتاه مدت شوند.
به کسانی که از اصول پارکور در زندگی خود بهره می‌برند «تراسور» گفته می‌شود.


تاریخچه پارکور
پارکور از زمانی که انسان نیاز به شکار کردن و شکار نشدن داشته، وجود داشته‌است. انسان‌ها به طور طبیعی گستره‌ای قابل توجه از حرکات و حالات ممکن را برای گذشتن از موانع به وجود می‌آورد. از آن گذشته، کودکان به سهولت و صورت بدیع و با نشاط حرکت می‌کنند، ولی ما هنگامی که شروع به حرکت آگاهانه می‌کنیم، آن ویژگی را از دست می‌دهیم. افراد زیادی در طول تاریخ بر روی حرکت انسان و بهبود آن کار کرده‌اند (از جمله عیاران کاغذباز).
اما پارکور به معنای خاص آن، توسط ریموند بل (Raymond Belle) که یک سرباز فرانسوی جنگ ویتنام بود پایه‌گذاری شد. او و همراهانش به‌دنبال به وجود آوردن یک روش کارا و مناسب برای «تعقیب و فرار» بودند. این فعالیت‌ها، سرانجام توسط فرزندش داوید بل (David Belle) بصورت مدوّن درآمد.

داوید بیشتر عمر خود را صرف سامان‌دهی این ورزش کرد و نام «پارکور» را بر آن نهاد. او و دوستانش، از جمله سباستیان فوکان (Sebastien Foucan) که مشهورترین آن‌هاست، با آموزش‌های ریموند بل این ورزش را از ترکیب ورزش‌های مختلفی مانند ژیمناستیک و با هدف کمک‌کردن به دیگران در مواقع اضطراری، در حاشیه پاریس به وجود آوردند.


فلسفه پارکور
پارکور یک رشتهٔ ورزشی است، اما فلسفه‌ای با ارزش‌های خاص خود و برای آگاهی از توانایی‌های خویشتن، مبارزه علیه خود و پرورش جسم و روح دارد. پارکور گذشته از یک ورزش و هنر، یک شیوهٔ زندگی کردن و یک فلسفهٔ روزانه‌است.
یکی از فلسفه‌های این ورزش، اتکا به توانایی‌های جسمی و ذهنی افراد برای کمک کردن به کسانی است که در شرایط خاصی قرار دارند. به همین دلیل است که در این ورزش خبری از مسابقه و رده‌بندی ورزشکاران و غیره نیست، زیرا هر کسی تنها برای خودش و نه برای اثبات برتری خود، تمرین می‌کند.
بسیاری پس از آشنایی با پارکور، اصول آن را در زندگی خود نیز به کار می‌برند. به کسانی که از اصول پارکور در زندگی خود بهره می‌برند «تراسور» گفته می‌شود.

هنر پشت سر گذاشتن کارای موانع، با به چالش کشیدن فیزیکی و جسمی خود باعث می‌شود که با موقعیت‌های زندگی روزانه آسان‌تر کنار بیاییم. وقتی که یک مانع یا به عبارتی وضعیتی دشوار در زندگی ما پدیدار شود، یک تراسور همانگونه که در پارکور یاد گرفته، سریع و کارا بر آن غلبه می‌کند و بدون تغییر مسیر به راه خود ادامه می‌دهد.
جدا از حرفه‌ای شدن در حرکات، قسمت اصلی آموزش و تمرین صحیح پارکور، توانایی غلبه بر ترس و استفاده از آن در زندگی است، چرا که ابتدا باید بتوان بر ذهن و تفکر خود چیره شد تا توانایی حرفه‌ای شدن در پارکور در ما بوجود آید. کسانی که پارکور تمرین نمی‌کنند معمولا دربارهٔ آین موضوعات چیزی نشنیده یا ندیده‌اند؛ در صورتی که به گفتهٔ بنیان‌گذار این هنر، «فلسفه» جزء درونی پارکور است.

پارکور چه چیزی نیست؟ 
پارکور حرکات آکروباتیک، بدل کاری، رقص، حرکات احمقانهٔ بدون توجه به عواقب آن و پرش‌های بلند بدون دلیل نیست. هم چنین پارکور «حرکت‌های دلخواه» نیست بلکه مجموعه‌ای از حرکات از پیش تعریف شده و هدفمند است.
در پارکور خبری از مسابقه و کل‌کل هم نیست. یک کمپین از یکم ماه مه سال ۲۰۰۷ توسط وبگاه رسمی پارکور برای حفاظت از پارکور و فلسفهٔ آن در مقابل مسابقه و رقابت آغاز شده‌است. اعضای این کمپین اعتقاد دارند که «مسابقه» افراد را تحریک می‌کند که با دیگران برای رضایت تماشاگران یا اثبات برتری‌های خود و یا احیانا سودهای مالی مبارزه کنند؛ در حالی که در پارکور، افراد در کنار یکدیگر و فقط برای خودشان تمرین می‌کنند. پس پارکور نمی‌تواند تبدیل به یک رشتهٔ مسابقه‌ای شود، مگر آن که اساس وجودی آن یعنی «پرورش خود» نادیده گرفته شود.
تفاوت دو آزاد و پارکور
دو آزاد (به انگلیسی: Free running) در ابتدا معادل انگلیسی واژه ی پارکور بود، اما اکنون خود به عنوان شاخه‌ای مستقل از ورزش شناخته می‌شود. دو آزاد در مقایسه با پارکور دارای حرکاتی با جزئیات بیشتر است. حرکات دو آزاد مانند چرخش‌ها و گردش‌ها برای خلاقانه‌تر شدن، زیبایی و جذاب شدن ورزش است.
هدف پارکور رسیدن سریع و کارا و در مسیری مستقیم است، در حالی که دو آزاد هنر حرکت کردن در محیط اطراف، به هر صورت دلخواه و در مسیر دلخواه است.
دوندگان آزاد حرکاتی را تمرین کرده و به کار می‌گیرند که لزوماً برای غلبه کردن بر موانع انجام نمی‌شود. مهم‌ترین عنصر در دو آزاد، هارمونی بین دونده و مانع است و حرکات باید بدیع، زیبا و خلاقانه باشد.
محل تمرین پارکور
بر خلاف بسیاری ورزش‌های دیگر پارکور تا کنون در زمین یا ورزشگاه اختصاصی تمرین نمی‌شود ، البته تلاش‌هایی در این رابطه صورت گرفته‌است. تراسورها در محیط‌های شهری مانند سالن‌های ورزش ، پارک‌ها ،زمین‌های بازی و سازه‌ها و ساختمان‌های رها شده تمرین می‌کنند که باعث به وجود آمدن نگرانی‌هایی مانند تجاوز به حریم شخصی ،آسیب رساندن به اموال عمومی و تمرین در مکان‌های نامناسب شده‌است .

وسایل و تجهیزات
پارکور وسیله و تجهیزات خاصی احتیاج ندارد و تراسورها معمولا لباس‌های ورزشی یا معمولی سبک و راحت می‌پوشند . تنها چیزی که توصیه شده‌است یک کفش ورزشی سبک با چسبندگی زیاد است. بعضی از تراسورها از مچ بند برای محافظت از مچ هایشان استفاده می‌کنند . برخی نیز از دستکش‌های نازک ورزشی برای حفاظت از کف دستهایشان استفاده می‌کنند که به علت کم کردن چسبندگی و حس باعث موضع منفی بعضی از تراسورها می‌شود.

fazeleh77 بازدید : 55 شنبه 15 فروردین 1394 نظرات (0)

اطلاعاتی از ورزش پارکور
پارکور (به فرانسوی: Parkour) یا هنر جابجایی (به فرانسوی: L'art du déplacement) یا شهرنوردی به پیشهاد گروه "رها" یک راه نوین برای تعامل با محیط اطراف فقط با استفاده از توانایی‌های انسان است.
 داوید بل، بنیان‌گذار پارکور در فرانسه می‌گوید: جنبهٔ فیزیکی پارکور، غلبه‌کردن بر تمامی موانع پیش روست، درست مانند این‌که در شرایط اضطراری گیر کرده باشید. پارکور فقط صرف حرکات نیست، بلکه مجموعه‌ای هدفمند و دارای فلسفهٔ خاص خویش است.

پس هدف پارکور، رسیدن به مقصد با استفاده از کاراترین، روان‌ترین و مستقیم‌ترین مسیر و مناسب‌ترین حرکات است که می‌تواند شامل دویدن، پریدن، بالا رفتن و خزیدن باشد. «کارایی» یکی از مهم ترین مشخصه‌های پارکور است، و به این معنی است که لازم نیست حرکات سریع‌ترین باشند، بلکه باید مستقیم‌ترین و با صرف انرژی کمتری انجام شوند و همچنین مانع آسیب دیدگی دراز مدت یا کوتاه مدت شوند.
به کسانی که از اصول پارکور در زندگی خود بهره می‌برند «تراسور» گفته می‌شود.


تاریخچه پارکور
پارکور از زمانی که انسان نیاز به شکار کردن و شکار نشدن داشته، وجود داشته‌است. انسان‌ها به طور طبیعی گستره‌ای قابل توجه از حرکات و حالات ممکن را برای گذشتن از موانع به وجود می‌آورد. از آن گذشته، کودکان به سهولت و صورت بدیع و با نشاط حرکت می‌کنند، ولی ما هنگامی که شروع به حرکت آگاهانه می‌کنیم، آن ویژگی را از دست می‌دهیم. افراد زیادی در طول تاریخ بر روی حرکت انسان و بهبود آن کار کرده‌اند (از جمله عیاران کاغذباز).
اما پارکور به معنای خاص آن، توسط ریموند بل (Raymond Belle) که یک سرباز فرانسوی جنگ ویتنام بود پایه‌گذاری شد. او و همراهانش به‌دنبال به وجود آوردن یک روش کارا و مناسب برای «تعقیب و فرار» بودند. این فعالیت‌ها، سرانجام توسط فرزندش داوید بل (David Belle) بصورت مدوّن درآمد.

داوید بیشتر عمر خود را صرف سامان‌دهی این ورزش کرد و نام «پارکور» را بر آن نهاد. او و دوستانش، از جمله سباستیان فوکان (Sebastien Foucan) که مشهورترین آن‌هاست، با آموزش‌های ریموند بل این ورزش را از ترکیب ورزش‌های مختلفی مانند ژیمناستیک و با هدف کمک‌کردن به دیگران در مواقع اضطراری، در حاشیه پاریس به وجود آوردند.


فلسفه پارکور
پارکور یک رشتهٔ ورزشی است، اما فلسفه‌ای با ارزش‌های خاص خود و برای آگاهی از توانایی‌های خویشتن، مبارزه علیه خود و پرورش جسم و روح دارد. پارکور گذشته از یک ورزش و هنر، یک شیوهٔ زندگی کردن و یک فلسفهٔ روزانه‌است.
یکی از فلسفه‌های این ورزش، اتکا به توانایی‌های جسمی و ذهنی افراد برای کمک کردن به کسانی است که در شرایط خاصی قرار دارند. به همین دلیل است که در این ورزش خبری از مسابقه و رده‌بندی ورزشکاران و غیره نیست، زیرا هر کسی تنها برای خودش و نه برای اثبات برتری خود، تمرین می‌کند.
بسیاری پس از آشنایی با پارکور، اصول آن را در زندگی خود نیز به کار می‌برند. به کسانی که از اصول پارکور در زندگی خود بهره می‌برند «تراسور» گفته می‌شود.

هنر پشت سر گذاشتن کارای موانع، با به چالش کشیدن فیزیکی و جسمی خود باعث می‌شود که با موقعیت‌های زندگی روزانه آسان‌تر کنار بیاییم. وقتی که یک مانع یا به عبارتی وضعیتی دشوار در زندگی ما پدیدار شود، یک تراسور همانگونه که در پارکور یاد گرفته، سریع و کارا بر آن غلبه می‌کند و بدون تغییر مسیر به راه خود ادامه می‌دهد.
جدا از حرفه‌ای شدن در حرکات، قسمت اصلی آموزش و تمرین صحیح پارکور، توانایی غلبه بر ترس و استفاده از آن در زندگی است، چرا که ابتدا باید بتوان بر ذهن و تفکر خود چیره شد تا توانایی حرفه‌ای شدن در پارکور در ما بوجود آید. کسانی که پارکور تمرین نمی‌کنند معمولا دربارهٔ آین موضوعات چیزی نشنیده یا ندیده‌اند؛ در صورتی که به گفتهٔ بنیان‌گذار این هنر، «فلسفه» جزء درونی پارکور است.

پارکور چه چیزی نیست؟ 
پارکور حرکات آکروباتیک، بدل کاری، رقص، حرکات احمقانهٔ بدون توجه به عواقب آن و پرش‌های بلند بدون دلیل نیست. هم چنین پارکور «حرکت‌های دلخواه» نیست بلکه مجموعه‌ای از حرکات از پیش تعریف شده و هدفمند است.
در پارکور خبری از مسابقه و کل‌کل هم نیست. یک کمپین از یکم ماه مه سال ۲۰۰۷ توسط وبگاه رسمی پارکور برای حفاظت از پارکور و فلسفهٔ آن در مقابل مسابقه و رقابت آغاز شده‌است. اعضای این کمپین اعتقاد دارند که «مسابقه» افراد را تحریک می‌کند که با دیگران برای رضایت تماشاگران یا اثبات برتری‌های خود و یا احیانا سودهای مالی مبارزه کنند؛ در حالی که در پارکور، افراد در کنار یکدیگر و فقط برای خودشان تمرین می‌کنند. پس پارکور نمی‌تواند تبدیل به یک رشتهٔ مسابقه‌ای شود، مگر آن که اساس وجودی آن یعنی «پرورش خود» نادیده گرفته شود.
تفاوت دو آزاد و پارکور
دو آزاد (به انگلیسی: Free running) در ابتدا معادل انگلیسی واژه ی پارکور بود، اما اکنون خود به عنوان شاخه‌ای مستقل از ورزش شناخته می‌شود. دو آزاد در مقایسه با پارکور دارای حرکاتی با جزئیات بیشتر است. حرکات دو آزاد مانند چرخش‌ها و گردش‌ها برای خلاقانه‌تر شدن، زیبایی و جذاب شدن ورزش است.
هدف پارکور رسیدن سریع و کارا و در مسیری مستقیم است، در حالی که دو آزاد هنر حرکت کردن در محیط اطراف، به هر صورت دلخواه و در مسیر دلخواه است.
دوندگان آزاد حرکاتی را تمرین کرده و به کار می‌گیرند که لزوماً برای غلبه کردن بر موانع انجام نمی‌شود. مهم‌ترین عنصر در دو آزاد، هارمونی بین دونده و مانع است و حرکات باید بدیع، زیبا و خلاقانه باشد.
محل تمرین پارکور
بر خلاف بسیاری ورزش‌های دیگر پارکور تا کنون در زمین یا ورزشگاه اختصاصی تمرین نمی‌شود ، البته تلاش‌هایی در این رابطه صورت گرفته‌است. تراسورها در محیط‌های شهری مانند سالن‌های ورزش ، پارک‌ها ،زمین‌های بازی و سازه‌ها و ساختمان‌های رها شده تمرین می‌کنند که باعث به وجود آمدن نگرانی‌هایی مانند تجاوز به حریم شخصی ،آسیب رساندن به اموال عمومی و تمرین در مکان‌های نامناسب شده‌است .

وسایل و تجهیزات
پارکور وسیله و تجهیزات خاصی احتیاج ندارد و تراسورها معمولا لباس‌های ورزشی یا معمولی سبک و راحت می‌پوشند . تنها چیزی که توصیه شده‌است یک کفش ورزشی سبک با چسبندگی زیاد است. بعضی از تراسورها از مچ بند برای محافظت از مچ هایشان استفاده می‌کنند . برخی نیز از دستکش‌های نازک ورزشی برای حفاظت از کف دستهایشان استفاده می‌کنند که به علت کم کردن چسبندگی و حس باعث موضع منفی بعضی از تراسورها می‌شود.

fazeleh77 بازدید : 68 شنبه 15 فروردین 1394 نظرات (0)

چه قدر ورزش ایروبیک برای بدن مفید ميباشد

 

تعداد دفعات مطلوب و معمول انجام این تمرینات ۲ بار در طول هفته است. در شرایط ایده آل و نرمال انجام ۲ بار در هفته این تمرینات به شما این فرصت را خواهد داد تا تناسب اندام خود را حفظ کرده و از آمادگی جسمانی خوبی برخوردار باشید اما به عقیده کارشناسان و فیزیولژیستها انجام ۳ تا ۵ نوبت تمرینات در طول هفته بهتر و موثرترخواهد بود.
در مجموع آنچه در انجام این تمرینات حائز اهمیت است افزایش مدت زمان انجام حرکات، استمرار و تکرار و بالا بردن میزان دشواری تمرینات می باشد.

● کاهش چربی و وزن اضافی ورزش ایروبیک
اگر هدف اصلی شما از ایروبیک از دست دادن چربی و وزن اضافی باشد، ۶ یا ۷ نوبت در هفته که تقریبا معادل روزی یک مرتبه است، می تواند تاثیر بالقوه ای روی اندام شما داشته باشد و شما را به وزن مطلوبتان برساند. در مجموع آنچه در انجام این تمرینات حائز اهمیت است افزایش مدت زمان انجام حرکات، استمرار و تکرار و بالا بردن میزان دشواری تمرینات می باشد. مخصوصا اگر در شرایط جسمانی مناسبی نیستید، وزن اضافی دارید، سالخورده اید و یا در دوران بهبودی از مصدومیت و سپری کردن دوران نقاهت هستید، این تمرینات برایتان بسیار مفید خواهد بود.
● گرم کردن بدن ورزش ایروبیک
با حرکات و نرمشهایی خیلی نرم و آرام در کمال آرامش خودتان را گرم کنید، همین نرمشها باعث می شوند تا اگر مشکل جسمانی دارید ناراحتی و دردتان کاهش پیدا کند و کم کم بهبود پیدا کنند. گرم کردن و آماده کردن بدن برای تمرینات ایروبیک با انجام نرمشهایی سبک و در سطوح ساده ای از تمرینات کششی به مدت ۲ تا ۱۰ دقیقه به شما کمک ویژه ای خواهد کرد اما به یاد داشته باشید که نباید به طور ناگهانی در طول انجام تمرینات، آنها را متوقف کنید چرا که ممکن است دچار مشکل شوید.
● تصورات غلط ورزش ایروبیک
این تصور غلط که تمرینات ایروبیک ماهیچه ها را سفت وعضلانی می کند بسیار طبیعی است اما واقعیتش این است که انجام این تمرینات تاثیر بسیار کمی در سفت کردن ماهیچه ها دارد. در تمرینات معمولی ایروبیک ماهیچه هایی که در بدن بیش از سایرین فعالیت می کنند صدها حرکت ماهیچه ای را به طور متناوب تکرار می نمایند، بدون اینکه در مقابل این تمرینات مقاومتی نشان دهند. در صورتیکه بخواهید ماهیچه ها و عضلا تتان محکم و سفت شوند تمرینات وزنه تاثیر قابل توجهی خواهند داشت.
برداشت غلط دیگر در این مورد این است که اغلب تصور می کنند با انجام تمرینات ایروبیک در تعداد دفعات محدود و زمان نرمال می توانند چربی اضافی و وزن زیادی خود را به سرعت کاهش دهند! در صورتی که این تصور صحت ندارد و افراد برای کاهش وزن اضافی بدن باید با برنامه ای ویژه به فعالیت بپردازند.
اگر هدف شما از ایروبیک رسیدن به یک تعادل و بالانس جسمانی و بالا بردن درصد سلامتی و داشتن روحیه خوب است ، تنها راه تاثیرگذار و موثر در این امر انجام مرتب و همیشگی تمرینات این رشته می باشد
● هدف اصلی شما از انجام ورزش ایروبیک
اما اگر هدف شما از ایروبیک رسیدن به یک تعادل و بالانس جسمانی و بالا بردن درصد سلامتی و داشتن روحیه خوب است، باید به خاطر داشته باشید که تنها راه تاثیرگذار و موثر در این امر انجام مرتب و همیشگی تمرینات ایروبیک می باشد. حتی اگر این تمرینات از حرکات کششی بسیار طی مدت زمان کوتاهی برخودار باشند. سعی کنید از ورزش ایروبیک لذت ببرید و تمریناتش را آسان بگیرید تا در طول یک مدت زمان مشخص تاثیراتش را ببینید.
از آنجاییکه عمده تمرینات ایروبیکی روی تکرار حرکات تاکید دارد، به همین جهت نیاز چندانی به تمرکز کامل ندارد (هرچند توجه و تمرکز کافی از لحاظ تکنیکی در انجام هر ورزشی مهم است) اما به هر حال خواندن و گوش کردن به موزیکها و نوارهای آموزشی، تماشای برنامه های تلویزیونی ایده جالبی برای یادگیری بهتر تمرینات ایروبیک است.

 

نکات مهم تمرینات خود را اعم از مدت زمان انجام و درجه سختی و آسانی اش را یادداشت کنید زیرا این شیوه خوبی است که در طول یک دوره تمرینی بفهمید چقدر به آمادگی بدنی و جسمانی رسیده اید. فراموش نکنید که مشاهده این پیشرفتها شما را علاقه مند و پر انگیز به ایروبیک نگاه می دارد.
fazeleh77 بازدید : 90 شنبه 15 فروردین 1394 نظرات (0)
تاثير ورزش ايروبيك روي مغر بانوان

 

ایرنا از پایگاه اینترنتی ‘زینیوز’، محققان کلینیک مایو دریافته اند که ورزش ایروبیک می تواند مغز را هوشیارتر کرده و خلق وخوی انسان را بهتر کند.

مشخص شده است که انجام ۳۰ دقیقه ورزش ایروبیک از هر نوعی به اندازه پنج بار در هفته با کاهش خطر ابتلا به زوال عقل ارتباط دارد.

‘رادولفو ساویکا’ متخصص مغز و اعصاب کلینیک مایو در بیانیه ای اعلام کرد: انجام فعالیت های ورزشی از سنین جوانی از موضوعات مهم و پر اهمیت است.

دویدن و شنا کردن که دو ورزش مهم المپیک محسوب می شوند، هر کدام شکل هایی از حرکات ایروبیک را ارائه می دهند.

شنا کردن علاوه بر آنکه حاوی چند نوع حرکت ایروبیک است برای تقویت مفاصل نیز مفید است.

بسکتبال، دوچرخه سواری، فوتبال، هاکی، هندبال، راه رفتن تند و تنیس نیز چند نوع مختلف حرکات ایروبیک را ارائه می دهند.

بدمینتون، پینگ پونگ، تکواندو و غیره نیز همه به تمرکز، هماهنگی دست و چشم، دقت و به حرکت انداختن ورزشکاران نیاز دارد که آنها نیز نوعی فعالیت با ارزش ایروبیک را ارائه می دهند.

قایقرانی بویژه اگر در آب اندکی متلاطم باشد نیز باعث تمرین شدید قلب و عروق می شود که می تواند برای مغز مفید باشد.

fazeleh77 بازدید : 55 سه شنبه 19 فروردین 1393 نظرات (0)
ورزشکاران و خطاهای 8 گانه
 
 
شما ممكن است برنامه ورزشی مناسبی را تهیه كرده باشید و مطابق آن پیش بروید ولی مشاهده كنید كه به نتایج دلخواه دست پیدا نمی‌كنید. وزنتان به اندازه دلخواه‌تان كاهش پیدا نمی‌كند و یا دچار آسیب‌های ناشی از ورزش می‌شوید. در این موارد باید به فكر باشیدكه جایی از كار مشكل دارد و شما مرتكب اشتباهاتی در هنگام ورزش كردن می‌شوید. به تازگی متخصصان طب ورزشی موسسه ملی ورزش آمریكا، با بررسی فعالیت‌های ورزشكارانمختلف، تعدادی از اشتباهات اساسی را كه حین ورزش كردن انجام می‌دهند، كشف كرده و آنرا در یك فهرست مرتب كرده‌اند. ببینید كه آیا شما هم درست ورزشمی‌كنید:

حركات كششی كافی انجام نمی‌دهند:
نخستین اشتباه ورزشكاران آن است كه پیش از آغازفعالیت‌های ورزشی خود، حركات كششی را یا انجام نمی‌دهند و یا با انجام حركات كششیكمی از نظر تعداد و كیفیت، ورزش اصلی خود را آغازمی‌كنند. بهترین روش آن است كه شما نخست حركات كششی را انجام دهید و بعد از آن به سراغ فعالیت‌ها و تمرینات ایروبیك (هوازی) بروید. این روش موجب می‌شود، عضلات شما گرم شده و انعطاف‌پذیری خود را به دستآورند. به این ترتیب از بروز آسیب‌های ورزشی نیز پیشگیری خواهد شد.
 
وزنه‌های سنگین را بلند می‌كنند:
اشتباه دوم بیشتر ورزشكاران آن است كه بسیار عجول‌اند و از همان ابتدا به سراغ بلند كردن وزنه‌های سنگین می‌روند. شما باید وزنه‌هایی را در ابتدا بلند كنید كه عضلات‌تان توانایی كنترل آنها را داشته باشند. سپس به تدریج این وزنه‌ها را سنگین‌تر كنید. با این روش هم عضلات‌تان به‌تدریج توانایی‌های لازم را به دست خواهند آورد و كمتر دچار آسیب‌های ورزشی می‌شوید.
 
پیش ازورزش، بدن‌شان را گرم نمی‌كنند:
عضلات‌ شما نیاز دارند كه خود را به تدریج با حركات هوازی كه شما انجام می‌دهید و افزایش باركاری وارد بر آنها تطبیق دهند. بنابراین به آرامی ورزش كردن را آغاز كنید، سپس به تدریج بر شدت و سختی حركات ورزشی خود بیفزایید. دویدن آرام، بالا و پایین پریدن و راه رفتن روش‌های (نرمش‌های مناسبی) برای گرم كردن بدن شما هستند.

پس از ورزش خود را خنك نمی‌كنند:
شاید شما هم توجه كرده باشید كه وقتی در اوج ورزش كردن هستید، تعداد ضربان قلب‌تان بسیار بالا است و دمای بدن‌تان نیز بالا است. اشتباه بیشتر ورزشكاران این است كه هنگامی كه در اوج فعالیت ورزشی هستند، ناگهان از حركت بازمی‌ایستند. در حالی كه اگر تصمیم دارید به ورزش كردن خود خاتمه دهید، باید آهسته آهسته شدت و سختی ورزش خود را كاهش دهید و برای دقایقی به قلب‌تان فرصت دهید كه سرعت تپش خود را كاهش دهد و همچنین عضلات‌تان به تدریج از انقباض خارج شوند. این روش موجب می‌شود كه بدن‌تان انعطاف‌پذیری اولیه خود را بهدست آورده و بر قلب و عروق شما نیز فشار زیادی وارد نشود.
 
مدت طولانی، ورزش‌های سنگین انجام می‌دهند:
اشتباه دیگر ورزشكاران آن است كه مدت طولانی از زمانی را كه برای ورزش در نظر گرفته‌اند، به شدت زیاد ورزش كرده ونرمش‌های سنگین را انجام می‌دهند. در حالی كه این كاملا غلط است. روش درست آن است كه بخش بیشتری از زمان ورزش كردن‌تان را به حركات ورزشی با شدت متوسط اختصاص داده وفقط چند دقیقه ورزش‌های سنگین را انجام دهید.
 
به اندازه كافی آب نمی‌نوشند:
شما نباید صبر كنید تا تشنه شوید و سپس آب بنوشید. این اشتباه دیگر ورزشكاران است كه موجب می‌شود بدن‌شان هنگام ورزش كردن دچار كمبود آب شود. وقتی ورزش می‌كنید، بیشتر عرق می‌كنید و بدن‌تان مقدار زیادی آب از دست خواهد داد. هنگام ورزش كردن یك شیشه آب كنار دست‌تان قرار دهید و گاهی از آب آنبنوشید. نوشیدن آب را در طول روز نیز ادام هدهید.
 
به اندازه و باشدت كافی ورزش نمی‌كنند:
بعضی از ورزشكاران فقط ورزش می‌كنندتا حركتی به خودشان داده باشند، در حالی كه این غلط است. شما باید شدت و سختی حركات ورزشی را كه انجام می‌دهید، تنظیم كنید. این روش موجب می‌شود سرعت ضربان قلب‌تان به اندازه كافی افزایش یافته و بتواند خون را با سرعت مناسبی به عضلات‌تان كه مشغول فعالیت هستند، پمپ كند و شما بتوانید از فواید ورزش كردن بهره‌مند شوید.
 
هنگامی كه وزنه بلند می‌كنند، حركات تند و سریع انجام می‌دهند:
اگر وزنه بلند می‌كنید، هنگامی كه عضلات‌تان در حالت انقباض قرار دارند، حركات تند و سریع به بدن‌تان ندهید. این كار موجب خواهد شد كه عضلات‌تان دچار آسیب شوند. عضلات كمر بیش از سایر عضلات در این موارد آسیب‌پذیرند. اگر شماسنگینی وزنه‌هایی را كه بلند می‌كنید كنترل كنید، اجازه نخواهید داد كه وزنه‌ها حركات شما را كنترل كنند.‌
fazeleh77 بازدید : 58 سه شنبه 19 فروردین 1393 نظرات (0)

نحوه صحيح قرارگيري اندامها در حالتهاي مختلف         

 

هنگامي  که در مورد سلامتی صــحبت بـه میـان مـی آیـد بی تـردید وضــعیت صحیـح قرارگـیـری بـدن شـمـا هـنـگام فعالیتهای گوناگون در راس فهرست عوامل مهم سلامتی قـرار خـواهد گـرفـت زیـرا بـه انـدازه تغذیه مناسب، ورزش، پـرهـیـز از مواد الکلی و مـخدر و سیگار در حفظ سلامتـی بـدن موثر میباشد. وضـعـیت صحیح قرارگیری اندامها کمک مـی کند تا کـارهـایـتـان را بـا انـرژی بیـشتـر و اسـتـرس و خـستگی کمتر به انجام رسانید.


هنگامیـکه وضعـیت بدن شما در حالت مناسب میباشد:

  • هنگام نشستن، ایستادن و خوابیدن کمترین فشار و استرس روی عضلات پشتیبان و رباطهای بدن شما اعمال میگردد.

  • وضعیت ستون فقرات شما در حالت استراحت و خنثی میباشد.
     

  • اعضاء حیاتی بدن در مکان صحیح قرار دارند.

  • عملکرد طبیعی دستگاه عصبی شما بهتر صورت میپذیرد.

  • در دراز مـدت بر روی دستگاه گوارش-تنفس-عضلات -رباطها و استخوانهای بدن تاثیر میگزارد.

  • استخوانها و مـفاصـل در وضـعـیت صـحیـح خـود قـرار دارنـد و کـارایـی عضـلات حداکثر میباشد..

  • تحلیل و سـایش نـابـهنـجار مـفاصل  کاهش  یـافته  و از التهاب  مفاصل  جلوگیری بعمل می آید.

  • از ثابت قرار گرفتن ستون فقرات در وضعیت غیر طبیعی جلوگیری میکند.

  • از مشکلات کمردرد و دردهای عضلانی جلوگیری میکند.

  • از خستگی جلوگیری میکند زیرا استـفـاده بهینه از عضلات بدن انرژی مصرفی بدن را کاهش میدهد.

  • در بهبود ظاهر شما موثر است.

fazeleh77 بازدید : 95 سه شنبه 19 فروردین 1393 نظرات (0)

چقدر ورزش کنیم ؟

 

اکـثر متخصصین عقیـده دارنـد کـه پیـاده روی، بـاغبــانی و سایر انواع فعالیتهای متوسط کلید حفظ سلامتی اسـت. یک تحقیق جدید نشان می دهد کـه افـراد نیاز به فعالیت های شدیدتر دارند. محقـقـان عـقیده دارند کـه هـر فـرد بـه طـور متوسط به 30 دقــیقه در روز ورزش و فـعالیت جسمـی نـیـاز دارد و بـرخـی دیــگر از متـخصصین ورزشی  باور دارند که این میزان باید به یک ساعت برسد. عـقـایـد و  توصیـه هـای ضـد و نقـیـض و متـفـاوت از سـوی متخصـصین علم ورزش مـمـکن اسـت بـاعـث سـردرگمی شما نیز شده باشد. احتمالاً دوست دارید بدانید که واقعاً به چه مقدار ورزش در روز نیاز دارید.

در تلاش برای تشخیص این عناوین ضد و نقیض، متخصصین می گویند که، تحقیقات ورزشی به این علت به نتایج متفاوت و مغایر با هم می رسند که با گروه های سنی، جنسیت ها و افرادی با عوامل خطر متفاوت (برخی از افراد در معرض ابتلا به بیماری های قلبی قرار دارند، برخی از افراد اضافه وزن دارند) مواجه هستند و افراد مختلف باید با سطح های مختلف فعالیت های ورزشی خود را آغاز کنند.

به این علت صحیح نیست که بین تحقیقات ورزشی مختلف مقایسه به عمل بیاوریم. نتایج تحقیقاتی که برای خانم میانسال با شیوه زندگی یکجانشینی صورت گرفته ممکن است برای مرد جوان دانشجو به کار نیاید.

و محققان با هم روی تفسیر و توجیه نتایج تحقیقات و تبدیل آنها به توصیه های عمومی اتفاق نظر ندارند. آیا باید روی نیاز مینیمم به فعالیت ورزشی تمرکز کرد تا کسانی که می خواهند شروع کنند از همان ابتدا دلسرد نشوند، یا نیاز به ورزش را باید بالاتر در نظر گرفت تا فواید بیشتری برای آنها داشته باشد؟

هیچکس نمی داند میزان ایدآل برای تمرینات ورزشی چه مقدار است. توصیه هایی که برای همه درست درمی آید ممکن است مناسب شما نباشد. متخصصین عقیده دارند که به خاطر تفاوت در سن، جنسیت، وضعیت سلامتی و اهداف ورزشی افراد، بهترین تجویز برای فعالیت ورزشی برای افراد مختلف، متفاوت است.

fazeleh77 بازدید : 48 سه شنبه 19 فروردین 1393 نظرات (0)

 

 

ورزش  پیشگیری از کمردرد

بالا آوردن باسن با پای صاف و تو کشیدن شکم

به پشت بخوابيد طوریکه زانوها خم و كف پا روي زمين باشد. در حاليكه وزن روي كف پاهاست لگن را از زمين بالا بیاورید و بعد یک زانوی خود را صاف کنید. چند شماره نگه دارید. سپس کمی استراحت کنید و مراحل از ابتدا تكرار کنید.

توجه: این تمرینات برای افراد کاملا سالم و برای پیشگیری می باشند و چنانچه مبتلا به کمردرد هستید یا هر گونه سابقه کمردرد و مشکلات ستون فقرات دارید حتما از انجام آنها خودداری نمایید.

fazeleh77 بازدید : 76 سه شنبه 19 فروردین 1393 نظرات (0)

ورزش و فعالیت بدنی مناسب برای کودکان   

  

کودکانی که در دوران خردسالی فعالیت بدنی و ورزشی بیشتری انجام می دهند با احتمال بیشتری در بزرگسالی این فعالیت ها را ادامه می دهند وبالغین فعال تری خواهند شد.   

  

  

 

  

  

وقتی کودکان به دوره نوجوانی می رسند معمولا فعالیت بدنی و ورزشی آنها کاهش می یابد و مدت تماشای تلویزیون ، فیلمها و انجام بازیهای کامپیوتری افزایش می یابد.   

  

  

 

  

تعدادی ازعوارض اضافه وزن در کودکان عبارتند از:   

مشکلات عضلانی اسکلتی   

دیابت نوع دو   

بسته شدن زودرس صفحات رشد.   

اعتماد به نفس پایین   

  

 

  

  

سازمانهای بهداشت جهانی توصیه می کنند کودکان روزانه حداقل 60 دقیقه فعالیت بدنی متوسط تا شدید  در اکثر روزهای هفته انجام دهند.    

  

  

 

  

به خاطر بسپاریم که فعالیت بدنی و ورزشی برای کودکان باید سرگرم کننده و مفرح وجذاب باشد.   

  

  

 

  

  

قبل از بلوغ کودکان باید انواع متنوعی از فعالیتهای بدنی و ورزشی را انجام دهند تا مهارتهای عمومی آنها بهبود یابد؛ همچنین بتوانند علایق ورزشی خود را شناسایی کنند. عضلات در کودکی باید فعال شوند تا در آینده بتوانند کارهای خود را انجام دهند.   

  

  

 

  

  

از فعالیت کودکان چاق در آب و هوای گرم خودداری شود زیرا که آنها بیشتر مستعد گرمازدگی هستند. برای پیشگیری باید آب بدن آنها کافی باشد. در طی فعالیت بدنی و ورزشی کودکان معمولا آب کافی نمی نوشند. پس والدین یا مربیان باید حواسشان به نوشیدن کافی آب توسط کودکان باشد.   

  

  

(برای کودکان زیر 10 سال توصیه به نوشیدن 150 تا200 سی سی (کمی کمتر از یک لیوان) آب 45 دقیقه قبل و 75 تا 100 سی سی (نصف لیوان) هر 20 دقیقه در طی فعالیت بدنی و ورزشی و بلافاصله پس از اتمام فعالیت شده است.)   

  

  

(برای کودکان 10 تا 15 سال توصیه به نوشیدن 300 تا400 سی سی آب 45 دقیقه قبل و 150 تا 200 سی سی هر 20 دقیقه در طی فعالیت بدنی و ورزشی و بلافاصله پس از اتمام فعالیت شده است.)   

  

هیچ نوشیدنی دیگری نمی تواند جایگزین آب شود.   

  

اگر فعالیت بیش از 60 دقیقه طول می کشد بهتر است از آب دارای کربوهیدرات و الکترولیت استفاده شود.   

  

  

 

  

  

هر گونه فعایت ورزشی اختصاصی وحرفه ای در دوران کودکی ممنوع است.   

  

قبل از 6 سالگی کودکان نباید فعالیت بدنی و ورزشی را به صورت شرکت در مسابقه انجام دهند. از 6 تا 10 سالگی مهارتهای حرکتی کودکان تکامل می یابد اما هنوز نمی توانند حرکات پیچیده را انجام دهند از این رو باید فقط در سطوح ابتدایی ورزشها شرکت کنند. از 10 تا 12 سالگی به تدریج مهارتهای حرکتی و شناختی هم تکامل می یابد و کودک مفهوم کار تیمی را بهتر درک می کند.   

    

  

          

  

  

والدین باید کودکان خود را برای شرکت در فعالیت ورزشی تشویق کنند؛ اما کودک را مجبور به شرکت در مسابقه یا ورزش خاص نکنند.   

  

  

 

  

  

کودکان را تشویق کنند تا اهداف واقعی را بشناسند وبا شرافت ورزش کنند بجای اینکه تلاش آنها صرفا در جهت برنده شدن باشد.   

  

  

 

  

والدین هر گز کودکان را به علت اشتباهی که در بازی کرده اند تنبیه نکنند.   

  

  

 

  

  

کودکان در حین ورزش باید لباس وکفش مناسب بپوشند و از وسایل ایمنی لازم استفاده کنند(مانند کلاه محافظ در زمان دوچرخه سواری)   

  

  

 

  

  

گرم کردن و نرمشهای انعطاف پذیری بهتر است قبل از فعالیتهای ورزشی انجام شوند.   

  

  

 

  

  

فعالیتهایی مانند وزنه برداری ، بدنسازی در دوران قبل از بلوغ توصیه نمی شود.   

  

  

 

  

  

اما تمرین با وزنه های سبک که برای تقویت مناسب عضلانی بکار می روند اشکالی ندارد.   

  

  

 

  

  

fazeleh77 بازدید : 82 پنجشنبه 29 اسفند 1392 نظرات (0)

10 راه آسان برای عادت کردن به ورزش

10 راه آسان برای عادت کردن به ورزش چرا ورزش کردن برای بعضی از ما سخت است و گاهی وقت‌ها حس و حال ورزش کردن نداریم؟ در صورتی که افراد بسیار دیگری را می‌بینیم که آنقدر علاقه‌مند به ورزش هستند...

واقعا چطور می‌شود یک نفر همان‌طور که عادت دارد غذا بخورد،حمام برود،سر یک ساعت خاصی از خواب بیدار شود و... عادت دارد که ورزش کند؟
ورزش کردن اصلا کار سختی نیست.فقط یک استارت و کمی انگیزه می‌خواهد.همه ما حتما بیش از یک بار ورزش کردیم مگر نه؟ اما چه کسانی عادت کردند که همیشه ورزش کنند؟ چه چیز باعث می‌شود برای ورزش کردن انگیزه داشته باشیم؟ چه عاملی پدربزرگ‌ها را به پارک می‌کشاند؟ چه عاملی از یک نفر یک ورزشکار می‌سازد؟
شاید پیش خودتان می‌گویید ما نمی‌خواهیم ورزشکار حرفه‌ای بشویم.درست است ما نمی‌خواهیم ورزشکار حرفه‌ای بشویم،فقط می‌خواهیم بدنی آماده داشته و در طول روز روحیه شاداب و بدنی سالم داشته باشیم.

بیشتر کسانی که به ورزش عادت کردند،این عوامل را انگیزه‌ای برای ورزش کردن می‌دانند:
آمادگی جسمانی،احساس خوب بودن،پر انرژی بودن،لذت بردن از ورزش،اولویت دادن به ورزش،خواب بهتر،احساس هوشیاری احساس آرامش،کنترل وزن.با هم این مقاله را بخوانیم.

اطلاعات کاربری
  • فراموشی رمز عبور؟
  • آمار سایت
  • کل مطالب : 193
  • کل نظرات : 19
  • افراد آنلاین : 1
  • تعداد اعضا : 63
  • آی پی امروز : 10
  • آی پی دیروز : 32
  • بازدید امروز : 12
  • باردید دیروز : 35
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل دیروز : 2
  • بازدید هفته : 50
  • بازدید ماه : 87
  • بازدید سال : 1,218
  • بازدید کلی : 35,541